Τώρα που άρχισα να γράφω δε σταματάω. χα
βασικά είναι ψιλοκλάιν το ζήτημα αλλά άμα σκεφτείται ότι παραλίγο να βγάλω το μάτι μου...(δις!)
όλοι μάλλον χρησιμοποιείτε ιμάντες ή μάλλον λάστιχα (συνήθως πράσινα ή μπλέ ή κόκκινα μερικές φορές στο χρώμα)
για να σταθεροποιήσετε βαλίτσες και τέτοια στη σχάρα πίσω.
Από την εμπειρία μου επειδή τα χρησινοποιώ σχεδόν συνέχεια θα σας πρότεινα το εξής κάτι που αφορά τα μεγάλα κυρίως λάστιχα που είναι και πιο ελαστικά και "φαίνονται" να αντέχουν περισσότερο στο σφίξιμο.
Τρεις φορές (και μάλιστα τις 2 παραλιγο να... γκαβωθώ) έσπασε ένα μικρό σιδεράκι και μου ρθε το τσιγγέλι με 50km στο πρόσωπο!!!
Ανακάλυψα ότι παρά τα σχετικά καλά υλικά που χρησιμοποιούνται (και λάστιχα και μέταλλα) υπάρχει μια μαλ... που βάζουν για καλύτερη περίσφιξη και καλά... στις άκρες από το λάστιχο που αστοχεί κατευθείαν αν το ζορίσεις.
Στην άκρη του λάστιχου και από τις δυο μεριές αντί να το κάνουν κόμπο ή κατι τετοιο απλό και σίγουρο, σφίγγουν ένα ηλίθιο κομμάτι σίδερο για να χοντρύνει η διατομή του λάστιχου και να μην χωρά να περασει από το τελικό μεταλλικο εξαρτημα που καταλήγει στο τσιγγέλι.
Ε, 3 φορές δεν είναι τυχαίο είναι αστοχία...
Οπότε προσωπικά πήρα όλα τα λάστιχα που είχα και με προσοχή τα έφτασα στα όρια τους οποτε και εφυγαν ολα τα σιδερακια, εδεσα κομπους τα λαστιχα και πλέον αντέχουν παραπάνω αλλά και επειδή μικρυνε λιγο το μηκος τους μου φαινονται πιο ευχρηστα για τις διαστασεις τουλαχιστον των αντικειμένων που μεταφέρω εγώ.
Πιστέψτε με αντέχουν πολύ περισσότερο...
Μετέφερα ηλεκτρική κουζίνα από καμάρα στον Αγ. Παύλο.
έπρεπε να με φωτογραφήσω!
αυτά τα ολίγα...