Το έχω ξαναπεί πολλες φορές θα το πω μια τελευταία και όποιος θέλει να καταλάβει ας καταλάβει, όποιος δεν θέλει είναι ελεύθερος να κοιμηθεί όπως στρώσει. Έχω θερμαινόμενα γκριπ στον πήγασο, έχει και χούφτες. Για μέσα στην πολύ και διαδρομές μέχρι ¾ άντε 1 ώρα βαριά βαριά είναι υποφερτά. Σε πολύωρο ταξίδι όμως με τα ταχυτητες πάνω από 100 σύντομα τα ακροδάχτυλα από εμπρός δεν κρυώνουν απλά παγώνουν. Αναγκάζεσαι και βάζεις τα γκριπ στην τέταρτη σκάλα, τα χεριά σου ζεματάμε από μέσα δεν μπορείς να σφίξεις καλά γιατί καίγετε η παλάμη σου, από έξω όμως τα χεριά είναι κοκαλωμένα από το κρύο.
Δοκιμασμένο δυπλοτριπλοτσεκαρισμενο καθόσον με τον πήγασο έχω 140.000 χιλιόμετρα που πάρα πολλά από αυτά έχουν γίνει σε πολύωρες ορεινές χειμερινές εξορμήσεις.
Πραγματική λύση στο θέμα ζεστό χέρι παντού, πάνω κάτω δεξιά αριστερά μπρούμυτα και ανάσκελα βρήκα μόνο με το θερμαινόμενο γάντι.
Τέλος εκπομπής σήματος και τήρηση σιγής ασυρμάτου
Στον επόμενο που σε 3-4 μήνες θα ξαναγράψει για θερμαινόμενα γκριπ δεν θα απαντήσω τίποτα (τα έχω γράψει και τα έχω ξαναγράψει) να πάει να τα πάρει γιατί αν δεν πάθει δεν θα μάθη.