APRILIA BIKERS HELLAS
Πήραμε τους δρόμους και τα βουνά => Αποδράσεις εντός Ελλάδας => Μήνυμα ξεκίνησε από: zisakos_1986 στις Αύγουστος 20, 2022, 06:17:41 μμ
-
Δεκαπενταύγουστος, το Πάσχα του καλοκαιριού όπως σοφά λέει ο λαός!
Ευκαιρία λόγω τριημέρου για εξόρμηση με την παρέα της Λ.Α.ΜΟΤ.ΚΕ του φίλου Δημήτρη με το Stelvio.
Η πρόταση έχει πέσει καιρό τώρα αλλά λόγω φόρτου εργασίας δεν ήταν σίγουρο από την πλευρά μου αν θα καταφέρω να ακολουθήσω.
Το πρόγραμμα είχε αναχώρηση το πρωί του Σαββάτου και επιστροφή την Τρίτη το απόγευμα.
Ο καιρός έκανε τα δικά του και η πρόβλεψη για τις δυο πρώτες μέρες ήταν αρκετά δυσοίωνη, με βροχές και καταιγίδες.
Την Παρασκευή το βράδυ ξεσπάει ξαφνικό μπουρίνι στο νησί με δυνατή βροχή και πολύ δυνατές ριπές ανέμου.
Τυγχάνει να με βρίσκει στην κεντρική πλατεία μαζί με τον Ανδρέα όπου και γινόμαστε παπάκια! Πότισε και το τελευταίο μας κοκκαλάκι!
Εν συνεχεία ανεβαίνω στη μηχανή και έτσι βρεγμένος όπως είμαι τσιμπάω ένα συνάχι!
Ελαφρώς εκνευρισμένος από κούραση αλλά και από το περιστατικό δεν αργώ να πάρω την απόφαση και σύντομα ετοιμάζω τα πράγματά μου και τη μηχανή ενώ σχεδόν είναι μεσάνυχτα Παρασκευής.
Το καράβι αναχωρεί στις 06.00 από την πόλη της Κέρκυρας ενώ η υπόλοιπη παρέα θα αναχωρούσε από το νότιο λιμάνι του νησιού, αυτό της Λευκίμμης στις 06.30.
Με λίγες ώρες ύπνο (δίωρο το πολύ) αλλά γεμάτος προσμονή για τη βόλτα σηκώνομαι κατά τις 05:15. Το πρωινό κατεβαίνει λαίμαργα και ντύνομαι βιαστικά για να μην αργήσω. Φορτώνω τα πράγματα στο capo και τσουπ στο λιμάνι στις 05:50.
Μετά από σχεδόν δύο ώρες αποβιβάζομαι στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας όπου η μεικτή ιταλο-ιαπωνικο-γερμανική παρέα με περιμένει καθώς έχουν φτάσει 10-15 λεπτά πρίν από εμένα.
Μετά τις απαραίτητες καλημέρες και συστάσεις με όσα παιδιά δεν ήξερα ξεκινάμε για τη βόλτα μας. Η διαδρομή που είχε σχεδιαστεί προέβλεπε όλο το κομμάτι από επαρχιακό οδικό δίκτυο.
Πρώτη στάση στη Βροσίνα σε φούρνο μιας που ο πλοηγός μας πήγαινε με τη μυρωδιά και θα σταματούσε όπου είχε λιχουδιές. Στάση σε φούρνο λοιπόν για τις απαραίτητες θερμίδες.
Επόμενη στάση στο καφέ πάνω από το Μέτσοβο για ένα γρήγορο εσπρέσσο και συνέχεια προς Γρεβενά με προορισμό το χωριό Μηλιά.
-
Η Μηλιά δεν επιλέχθηκε τυχαία ως στάση καθώς σκοπός μας ήταν να επισκεφθούμε την παλαιοντολογική έκθεση του μουσείου φυσικής ιστορίας Μηλέας όπου υπάρχουν ευρήματα χιλιάδων χρόνων από μαμούθ, ελέφαντες , ρινόκερους και άλλα θηρία που έζησαν εκεί για αρκετούς αιώνες! Κατέχει μάλιστα από το 2009 το ρεκόρ γκίνες με τα μοναδικά ευρήματα της περιοχής που προσέλκυσαν τα βλέμματα και τις επισκέψεις των επιστημόνων - παλαιοντολόγων απ' όλο τον κόσμο!
Αξίζει μια επίσκεψη στην περιοχή και είναι κρίμα πραγματικά που δεν υπάρχουν πόροι για τη μεγαλύτερη προβολή του μουσείου και την προσέλκυση επισκεπτών από όλο τον κόσμο. Να φανταστείτε δεν έχει καν εισιτήριο για τους επισκέπτες ενώ και οι ξεναγός αν δεν απατώμαι είναι κάτοικος του χωριού και δε νομίζω ότι λαμβάνει κάποια αμοιβή, χωρίς να είμαι βέβαιος για το τελευταίο.
Ευκαιρία για τα δικά μας μαμούθ, caponord και λοιπά, να επισκεφθούν τους προγόνους τους :D .
-
:bye:
-
:bye:
-
:bye:
-
:bye:
-
:bye:
-
Αφήνουμε πίσω μας τα Γρεβενά και συνεχίζοντας από παλιά εθνική οδό φτάνουμε με χαλαρούς ρυθμούς το μεσημεράκι στην Καστοριά.
Αφού παρκάραμε και τακτοποιήσαμε τα μηχανάκια δίπλα στο ξενοδοχείο κατεβήκαμε με τα πόδια σε κοντινή απόσταση για να φάμε κάτι ελαφρύ :h22: δίπλα στη λίμνη. Τα παιδιά στο εστιατόριο βέβαια μπερδεύτηκαν και μας έφεραν κάτι από τα μαμουθ που είδαμε νωρίτερα στα Γρεβενά... :P
-
Αφού φάγαμε η παρέα έσπασε και κάποιοι πήγαν για ύπνο, κάποιοι για καφέ δίπλα στο εστιατόριο ενώ εμεις περπατήσαμε μέχρι τον Ναυτικό όμιλο Καστοριάς όπου ήπιαμε το καφεδάκι μας σε έναν όμορφο πολυχώρο στην ταράτσα πάνω από τη λίμνη, αγναντεύοντας τον Ήλιο να πέφτει. Στη διαδρομή πετύχαμε και τη στιγμή που οι ψαράδες έβγαζαν έναν ωραιότατο κυπρίνο.
Το βραδάκι αφού είχαμε ξεκουραστεί κι εμείς μετά από καμιά ωρίτσα ύπνο είχε έξοδο για ποτάκι σε κοντινή απόσταση δίπλα στη λίμνη και επιστροφή για να ξυπνήσουμε χαλαρά το επόμενο πρωί.
Συνεχίζεται...
-
Η επόμενη μέρα θα κυλούσε χαλαρά στα πέριξ της Καστοριάς.
Ξύπνημα χαλαρό και πρωινό στο ξενοδοχείο.
Το πρόγραμμα ξεκίνησε με επίσκεψη στο Δισπηλιό και τον αντίστοιχο νεολιθικό λιμναίο οικισμό που χρονολογείται περί το 5.000 π.Χ!
Ο αρχαιότερος οικισμός της Ευρώπης παρακαλώ κύριοι!!!
Η απόσταστη από την πόλη της Καστοριάς πολύ κοντινή γύρω στα 10 km.
Ανακαλύφθηκε τυχαία πριν από περίπου 100 χρόνια όταν η στάθμη της λίμνης είχε πέσει αρκετά και αποκαλύφθηκαν τα υπολείμματα των ξύλινων πασσάλων πάνω στους οποίους ήταν στημένος ο οικισμός.
Οι ανασκαφές έχουν φέρει στο φώς σημαντικά ευρήματα που οδήγησαν στην αναπαράσταση σε πλήρη κλίμακα του αρχαίου οικισμού καθώς και αρκετών εργαλείων και αντικειμένων καθημερινής χρήσης των κατοίκων του οικισμού. Υπολογίζεται ότι ζούσαν περί τους 3000 κάτοικοι στον οικισμό, ενώ έχουν βρεθεί τόσο μουσικά όργανα αλλά και επιγραφές που δηλώνουν ύπαρξη γραφής και αντικείμενα από πολύ μακρινές περιοχές όπου αποτελούν μυστήριο πως ταξίδεψαν σε τόσο μεγάλες αποστάσεις, πιθανότατα μέσω του ανταλλακτικού εμπορίου.
Αξίζει μια επίσκεψη αν βρεθείτε κοντά στην περιοχή.
-
Για το σκελετό των καλυβών χρησιμοποιήθηκαν κορμοί δένδρων, για τους τοίχους κλαδιά και σχοινί, ενώ από την λάσπη της λίμνης φτιάχτηκε ο σοβάς κάθε καλύβας και οι στέγες σκεπάζονται με άχυρα.
Μέσα στις κατοικίες έχουν τοποθετηθεί αντικείμενα καθημερινής χρήσης, πιστά αντίγραφα των ευρημάτων που ανακαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια των ανασκαφών. Πήλινα αγγεία, κύπελλα και φιάλες, καθώς και εργαλεία φτιαγμένα από πυριτόλιθο ή οστά ζώων συμπεριλαμβάνονται στα εκθέματα.
Τα αυθεντικά εκτίθενται στο κτίριο του μουσείου που βρίσκεται στο χωριό Δισπηλιό σε κοντινή απόσταση.
Ανάμεσα στα σπουδαία αντικείμενα που ανακάλυψαν οι αρχαιολόγοι ξεχωρίζουν οστέινες φλογέρες που μαρτυρούν ότι ο προϊστορικός άνθρωπος γνώριζε μουσική αλλά και μια ξύλινη πινακίδα με εγχάρακτα γραμμικά στοιχεία, η οποία χρονολογείται με βεβαιότητα στο 5260 π.Χ. και δεν αποκλείεται να αποτελεί μια πρώιμη μορφή γραπτού λόγου. :ohyes:
-
:bye:
-
:bye:
-
:kalo:
-
:bye:
-
:bye:
-
:bye:
-
Επόμενος σταθμός το "Σπήλαιο του Δράκου" η είσοδος του οποίου βρίσκεται στην παραλίμνια διαδρομή.
Πρόκειται για ένα από τα πιο σύγχρονα και εντυπωσιακά σπήλαια των Βαλκανίων στο οποίο ολοκληρώθηκαν οι εργασίες και άνοιξε τις πύλες του για το κοινό το Δεκέμβριο του 2013. Το σπήλαιο αποτελείται από 7 μικρές λίμνες, 10 αίθουσες, 3 γέφυρες και 5 σήραγγες. Η θερμοκρασία εντός του διατηρείται σταθερή καθόλη τη διάρκεια του χρόνου στους 16° -18° ενώ η υγρασία αντίστοιχα στο 90%!
Μπορείτε να διαβάσετε την ιστορία του ΕΔΩ (https://www.spilaiodrakoukast.gr/history/) και το μύθο που συνοδεύει το σπήλαιο και την ομώνυμη ονομασία του ΕΔΩ (https://www.spilaiodrakoukast.gr/myth/).
Λέγεται επίσης ότι στο σπήλαιο αυτό που δεν ήταν προσβάσιμο παλαιότερα, βρέθηκε ο σκελετός μια αρκούδας η οποία πρέπει να είχε πέσει από την κορυφή του λόφου πάνω από το σπήλαιο και παγιδεύτηκε μέσα σε αυτό πριν από χιλιάδες χρόνια, καταδικασμένη να χάσει τη ζωή της μέσα σε αυτό από ασιτία καθώς ήταν αδύνατο να βρει τροφή αλλά και να διαφύγει από το εσωτερικό του. Τα οστά της αρκούδας χρονολογούνται περίπου στα 10.000 έτη. Υπολογίζεται ότι σε όρθια θέση έφτανε τα 3 μέτρα ύψος.
Δυστυχώς τα απομεινάρια της έχουν εξαφανιστεί μυστηριωδώς (και ο νοών νοείτω!).
Στους χώρους του σπηλαίου επιτρέπεται η φωτογράφιση μόνο στη μεγάλη αίθουσα και χωρίς φλας για την προστασία των σταλακτιτών και σταλαγμιτών. Η επαφή με τους οποίους απαγορεύεται ρητά καθώς οι χημικές ουσίες του ανθρώπινου δέρματος προκαλούν χημικές αντιδράσεις με αυτές των σταλαγμιτών και σταλακτιτών με αποτέλεσμα μετά από κάποιο διάστημα αυτοί να νεκρώνουν και να αλλάζουν χρώμα από λευκό σε μαύρο!
Αξίζει μια επίσκεψη στο σπήλαιο. Δεν είναι τόσο εντυπωσιακό όσο το σπήλαιο των λιμνών κτλ αλλά έχει τη χάρη του κι αυτό της Καστοριάς.
Ακολουθούν παρακάτω μερικές ενδεικτικές φωτογραφίες.
-
:bye:
-
:bye:
-
:kalo:
-
:bye:
-
Μετά την επίσκεψη στο σπήλαιο πεινούσαμε σαν...δράκοι. ε, σαν λύκοι εννοώ! :P :P :P
Αφού δοκιμάσαμε την τύχη μας σε 2-3 κοντινά μέρη που μας είχαν προτείνει χωρίς επιτυχία βρήκαμε το Ντολτσό!
Ωραίος χώρος και καλό φαγητό σε λογικές τιμές. Φιλόξενο περιβάλλον και κατά τύχη η ιδιοκτήτρια έχει ρίζες από Κέρκυρα!
Αρχικά καθίσαμε έξω στην πλατεία αλλά στη συνέχεια ο καιρός φάνηκε ελαφρώς απειλητικός και με το φόβο βροχής μεταφερθήκαμε στον εσωτερικό χώρο και απολαύσαμε το μεσημεριανό μας γεύμα κι ας κόντευε απόγευμα!
Μετά το φαγητό η παρέα έσπασε και άλλοι πήγαμε για καφεδάκι και άλλοι για ξεκούραση και απογευματινό υπνάκο.
-
Μερικές φωτογραφίες από το λόφο πάνω από την πόλη που απολαύσαμε το απογευματινό καφεδάκι με την ανάλογη θέα προς την πόλη αλλά και περιμετρικά της λίμνης.
-
:bye:
-
Και μερικές νυχτερινές της λίμνης που την κάνουν να μοιάζει με πίνακα! :kalo:
Ο φακός δεν μπορεί να αποτυπώσει την ηρεμία και την ομορφιά που προσφέρει η φύση τις ώρες αυτές!
Η δεύτερη μέρα έκλεισε με ποτάκι στον πολυχώρο του Ναυτικού Ομίλου.
Ξεκούραση λοιπόν μετά το ποτό μιας και μας περιμένει η επόμενη ημέρα με ωραία μέρη και περισσότερα km!
Συνεχίζεται...
-
Ανήμερα Δεκαπενταύγουστο λοιπόν και ξεκινάμε με πλούσιο πρωινό στο ξενοδοχείο, ντύσιμο με ανάλογο εξοπλισμό και γύρω στις 10 έχουμε μαζευτεί όλοι για να ξεκινήσουμε τη βόλτα μας. Η βόλτα περιελάμβανε ανάβαση στο Βίτσι και πέρασμα στη Φλώρινα. Στη συνέχεια ανάβαση Πισοδερίου με προορισμό τις Πρέσπες. Επίσκεψη στον Άγιο Αχίλλειο και γεύμα στο χωριό Ψαράδες.
Η διαδρομή για το Βίτσι και η ανάλογη ανάβαση πραγματικά ήταν φανταστική! Δεν είχα ξαναπεράσει από εκεί. Στην κορυφή μετά την πίστα του χιονοδρομικού ξεκινάει ένα στροφιλίκι μέσα σε πυκνό δάσος οξιάς και θερμοκρασίες γύρω στους 14°. Γενικά η θερμοκρασία σε όλη τη βόλτα κυμάνθηκε από 13°-14° στα ψηλά έως και 25° σε πιο πεδινά. Ιδανική δροσιά για ταξίδι ενώ στα ψηλά με τα διάτρητα καλοκαιρινά την άκουγες λίγο από τα 14άρια!
Δεν παραλείψαμε φυσικά την ανάλογη στάση στο μνημείο στο Βίτσι.
Ακολουθεί φωτογραφικό υλικό...
-
:bye:
-
:bye:
-
Φτάνοντας στη Φλώρινα μπαίνουμε στον πεζόδρομο δίπλα στο ποτάμι για ένα γρήγορο καφεδάκι.
Δυστυχώς λόγω ημέρας γινόταν ένας μικρός χαμούλης και αναγκαστήκαμε να αλλάξουμε την αρχική μας επιλογή, αφού περιμέναμε αρκετή ώρα, για να καταφέρουμε να πιούμε ένα καφεδάκι. Λίγο πριν φύγουμε για Πισοδέρι άρχισε να χαλαρώνει η περιοχή.
-
Στη συνέχεια ακολουθεί η απολαυστική ανάβαση στο στροφιλίκι του Πισοδερίου και στάση απέναντι από την πίστα του χιονοδρομικού για τους καπνίζοντες της παρέας..Γενικά πολύ τσιγάρο λέμε... :P :P :P
-
Ακολουθούν φωτογραφίες από τις Πρέσπες, από το νησάκι του Αγίου Αχιλλείου και τους Ψαράδες όπου καθίσαμε για φαγητό.
Εκεί είχα δοκιμάσει γριβάδι την τελευταία φορά και μου άρεσε τόσο που παρήγγειλα μια μπριζολίτσα αυτή τη φορά... :h22: :h22: :h22:
-
:bye:
-
:bye:
-
Τελευταίο μέρος της εξόρμησης λοιπόν. Επιστροφή από Πρέσπες το απογευματάκι προς το σούρουπο και οι θερμοκρασίες στο επαρχιακό είναι ιδανικές! Ακολουθεί χαλάρωση στο ξενοδοχείο και χαλαρή βραδινή έξοδος καθώς την επόμενη μέρα έχουμε το ταξίδι της επιστροφής.
Η επιστροφή και πάλι φυσικά μέσω επαρχιακού οδικού δικτύου μέσω Νεστόριου και Πευκόφυτου. Απολαυστικά τοπία και διαδρομή που αξίζει να την κάνει κανείς με διάφορα σημεία που μέσω χώματος και δασικού μπορεί να σε οδηγήσουν σε πανέμορφα μέρη. Με άλλα μηχανάκια φυσικά και όχι με τους δεινόσαυρους που καβαλάμε.
Επίσης κατά την επιστροφή μας περάσαμε με μικρή παράκαμψη από την ιερά μονή Μολυβδοσκέπαστης για την οποία είχα γράψει πρόσφατα σε προηγούμενη βόλτα μας.
Ακολουθούν μερικές φωτογραφίες από τη στάση μας στο Νεστόριο στο χώρο που γίνεται το river party και από το Πευκόφυτο δίπλα στον καταρράκτη. Ενώ για φαγητό καθίσαμε στα Τύρια λίγο πριν φτάσουμε στην Ηγουμενίτσα και ομολογουμένως το ταβερνάκι ήταν πολύ αξιόλογο.
Να είμαστε καλά να γράφουμε km! :kalo:
-
:bye:
-
:bye:
-
:bye:
-
Πολύ ωραία βόλτα! Πολύ ομορφεσ Φωτό! Κάποια στιγμή πρέπει να οδηγήσω κι εγω στα μερη αυτα
-
Την ίδια διαδρομή έκανα κι εγώ με το αυτοκίνητο στις 15 Αυγούστου.Καστοριά-Νσετόριο-Πεύκος-Πάρκο Εθνικής συμφιλίωσης-Πευκόφυτο-Χρυσή για παιδάκια προβατίνα-Επταχώρι-Βυθός-Νεάπολη και επιστροφή από Εγνατία.Στην επόμενη επίσκεψη στο Γράμμο ελπίζω να πάμε για περπάτημα στις κορυφές του.Καλές βόλτες στα βουνά να έχουμε... :bye: