Απόσπασμα εκ του ημερολογίου καταστρώματος της 10ης Δεκεμβρίου του σωτηρίου έτους 2016…….
Με το πέρας της καταδρομικής της Δημητσάνας της 28η του μηνός Νοέμβριου του σωτηρίου έτους 2016, και ενώ είχε δρομολογηθεί η κατάθεση της πινακίδας του καταδρομικού και η μετάπτωση του σε κατάσταση μακράς αποθήκευσης μέχρι την άνοιξη ο κρατάς ο stir άρχισε τις μπηχτές για μια τελευταία βόλτα Ευρυτανία Κρικελλο, και μου ετοποθέτησε το σκουλήκι που με κατέτρωγε.
Δεν μπορούσα να αντισταθώ ήταν υπεράνω των δυνάμεων μου.
Ας είναι, θα καταθέσω τις πινακίδες με μια εβδομάδα καθυστέρηση δεν έγινε και τίποτα.
Η βόλτα οριστικέ δια την Κυριακήν 4 του μηνός ο Δεκεμβρίου. Πλην όμως από την παρασκευή 2 Δεκεμβρίου και κατά την 6ην πρωινήν, ταχυκίνητη ταξιαρχία νεφών ηρχισε πλήττοντας μετά σφοδρότατος μεγίστης την πρυτανικών μεθόριο, καθιστώντας την προσέγγιση του περιπόλου αδύνατη.
Η έναρξη των επιχειρήσεων αναβάλετε υποχρεωτικά δια το αμέσως επόμενο Σάββατο 10 του μηνός.
Δεν ξεκινήσαμε καλά
Αρχίζουν οι διαβουλεύσεις εκ νέου και ο καιρός τελικά θα μας κάνει τη χάρη. Το καταδρομικό έχει λάβει τις εντολές του και από την τρίτη βρίσκετε σε κατάσταση 5λεπτου επιχειρησιακής ετοιμότητος.
Και ενώ η οργάνωση προχωρεί κανονικά το μέτωπο αρχίζει σιγά σιγά να καταρρέει. Ο χρηστός με το στρωματά παρουσίασε πρόβλημα με τη μέση και αδυνατεί να ανταπεξέλθει. Απομένουμε όμως τρεις ακόμα, και αυτό καθίστα την βόλτα βιώσιμη. Την παρασκευή το μεσημέρι το έτερο capo του περιπόλου δηλώνει κωλυόμενο λόγο ελλείψεως κεφαλαίων κίνησης, δεν πάει καλά η εκτέλεση του σχεδίου, το εγχείρημα τίθεται εν αμφιβολω. Θα κάνουμε την προσπάθεια εγώ και ο stiv έστω δια την τιμή των όπλων.
Και αργά το απόγευμα άρχετε και η χαριστική βολή ο Stir ανέβασε άξαφνα πυρετό και τίθεται εκτός σχηματισμού. Δεν μας απέμεινε ούτε τιμή ούτε όπλα ούτε τίποτα, μόνο ντροπή και όνειδος
Το εγχείρημα πλέον κρίνετε μη βιώσιμο. Αλλά ποιος Τολμαει να κατέβει κάτω στον όρχο να ενημερώσει το ζωντανό ότι η βόλτα ακυρούται ελάχιστες μόλις ώρες πριν την έναρξη της.
Θα με κλωτσήσει στα μούτρα να μου σπάσει τα δόντια, θα ξυπνήσω το πρωί και δεν θα το βρω κάτω θα έχει φύγει μονάχο του και θα έχει πάρει τα βουνά.
Όχι όχι, δεν είναι δυνατόν να κατέβω κάτω να ακυρώσω τη βόλτα λίγες ώρες πριν την έναρξη της τα θέλω τα δόντια μου.
Θα κατέβω το πρωί σφυρίζοντας διάφορα θα το πάρω και θα φύγω σαν να μην τρέχει τίποτα.
Και ξημερώνει ο θεός την επομένη μέρα και την 7η πρωινή το πρόγραμμα ξεκάνει κανονικά.
Όπου φύγει φύγει, κρύο το πρωί κρύο πολύ, στα Οινόφυτα 0 βαθμούς και όλη η υπόλοιπη διαδρομή μέχρι τον Μπραλο δεν ξεπέρασε τους 3 βαθμούς. Είχα προνοήσει και είχα κάνει χρήση του ποιο βαρέως χειμερινού εξοπλισμού που είχα διαθέσιμο. Τα μέσα ανασχέσεως κρύου του κορμού και των ακρών αποδείχτηκαν επαρκεί πλην του εξοπλισμού άκρας χειρός και άκρου ποδός τα οποία απεδείχθησαν ανεπαρκή και κάπου πριν την Λειβαδιά άρχισε το κρύο να τα διαπερνά παρόλο που μέσα από τα βαριά χειμερινά γάντια φορούσα και ισοθερμικά.
Στον Μπράλο όμως η θερμοκρασία πήδηξε απότομα στους 10 βαθμούς, καλοκαιράκι λέμε ζεσταθήκαν τα ακροδάχτυλα μας.
Και συνεχίζουμε το ζωντανό μου και εγώ ακάθεκτοι για Λαμία και από εκεί ολοταχώς για ράχες Τυμφρηστού και Κρικελλο δια την ζεστή σοκολάτα της ημέρας
Καταναλώνουμε τη σοκολάτα μας, κάνουμε και μια μικρή βόλτα επί του χωρίου να χαλαρώσουμε και εκκινούμε πάση δυνάμει δια λίμνη κρεμαστών συναντάμε κατολισθήσεις κατακρημνίσεις ο δρόμος ξαφνικά μας τέλεψε τον κάταπιε το βουνό και ο υπόλοιπος βρέθηκε τρία μετρά κάτω.
Συνεχίζουμε πάση δυνάμει για Προυσό και λίμνη κρεμαστών και από εκεί περνάμε Φραγκίσκα και συνεχίζουμε σε μια πανέμορφη διαδρομή με νερά που νίπτουν από τις πληγές με γεφύρια με ποτάμια.
Μαγεία η Ελλάδα στα καλυτέρα της.
Και καποια στιγμή φαίνετε το Καρπενήσι από ψηλά όπου περιμένει και ο κύριος διευθυντής δια την κατανάλωση της δευτέρας σοκολάτας της ημέρας.
Αφού πηρέ το παρουσιολογειο και πήγε να πάρει παρουσίες επέστρεψε δια ολίγα μπουρου μπουρου χαιναμουν
Η ώρα πέρασε ευχαρίστα και υπερκάλυψα το χρόνο της μιας ώρας που είχα υπολογισμένο δια την παραμονή μου στο Καρπενήσι και από 4:30 αναχώρησα 4:50 θα με προκάνει το σκότος πριν τη Λαμία.
Τελικά το σκότος με προλαμβάνει στις 5:30 στη Μακρακωμη, μια χαρά μου ήρθε είχα τελειώσει με τις φουρκέτες του Τυμφρηστού και πλέον είχα φτάσει στα ισιάδα του κάμπου 6:03 είχα εισέρθει στην Λαμία, και 6:14 βρισκόμουν στην επάρατη και κατάπτυστη εθνική παραχωρώντας αρμοδιότητες πλοήγησης στο ζωντανό να ξεκουραστώ και εγώ λίγο.
Μέχρι την 9ην βραδινή βρισκόμουν στα θερινά ανάκτορα της λαυρεωτικής και η τελευταία μεγάλη βόλτα του 2016 είχε λάβει τέλος.
780 όμορφα χιλιόμετρα κατέγραψε το καταδρομικό στο ενεργητικό του.
Τέλος εκπομπής σήματος και τήρηση σιγής ασυρμάτου