Ο Νικόλας είχε εμπρός του γέφυρα πλάτους 2,5 μέτρων να περάσει, και πήγε να περάσει από τους μόνους 10 πόντους φάρδους που δεν έπρεπε να πατήσει.
Ήμουν εμπρός και πέρασα πρώτος στην άλλη πλευρά, μόλις πέρασα ξεκίνησε ο Νικόλας. Δεν πέρασε ούτε από το δεξί ούτε από το αριστερό μέρος του ξύλινου καταστρώματος της γέφυρας, πήγε να περάσει ακριβώς από τη γραμμή του κέντρου, που και να τη σημάδευε 99% δεν θα την πετύχαινε. Kαι εκεί βρίσκετε βρεμένη μεταλλική λωρίδα βαμμένη με μπογιά μηδενικής πρόσφυσης φάρδους περίπου 10 εκατοστών.
Ξεκίνησε κατευθείαν πάνω στη λωρίδα, δεν πρόκανε να κάνει 3-4 μέτρα και η μηχανή άρχισε να χορεύει καρσιλαμά, σπίναρε και έφυγε η πίσω ρόδα, με το γλίστρημα και δίπλωμα της μηχανής άνοιξε προφανώς κατά λάθος ελάχιστα το γκάζι πάνω στη μηδενική πρόσφυση, έκανε ένα σάλτο η μηχανή δεξιά μια πιρουέτα αριστερά γύρισε τα μπροστά πίσω με κατεύθυνση προς Αθήνα μέσα στα 2,5 μέτρα φάρδους της γέφυρας και σωριάστηκε. Κάπου μεσα σε όλα αυτά τα αστραπιαίας ταχύτητας γεγονότα του πλάκωσε το πόδι και το έσπασε σαν καλαμάκι.
Έχω περάσει από την άλλη πλευρά σταματώ και γυρνώ και βλέπω την κατάσταση πάνω στη γέφυρα μαλλιά κουβάρια, κατεβαίνω και πάω δω τι γίνετε σηκώνετε ο γιος του Νικόλα και κουτσενει αλλά είναι όρθιος οπότε μάλλον όλα καλά.
Ο Νικόλας σαν ποιο εύκαμπτος είναι ακόμα ανάσκελα και προσπαθεί να μπαλατζαρει, να ισορροπήσει, και να γυρίσει μπρούμυτα. Μέχρι να φτάσω στη μέση της γέφυρας έχει γυρίσει μπρούμυτα, έχει σηκωθεί στα 4 και προσπαθεί να σηκωθεί όρθιος.
Φαίνετε ότι ζορίζετε και ποναει. Εντάξει λέω δεν έγινε και τίποτα τραντάχτηκε με δύναμη θα ποναει ολόκληρος τώρα και θέλει λίγη ώρα να συνέλθει.
Έχω φτάσει και περιμένω να συνελθει από το τράνταγμα και να σηκωθεί.
Και τότε παρατηρώ την μπότα του δεξιού ποδιού να ξεφεύγει λίγο από την ορθή θέση στην οποία θα έπρεπε να βρίσκετε.
Ψήλοι στα αυτιά μου μπήκανε, κοπέλια την πατήσαμε.
Ο Νικόλας έχει κουραστεί από την προσπάθεια και έχει ξαπλώσει μπρουμητα, και εγώ σκέπτομαι μάλλον κάταγμα κνήμης έχουμε στο ύψος τέλους προστασίας της μπότας.
Σκύβω πιάνω το καλάμι κάτω από το γόνατο και τη μπότα από τον αστράγαλο και ασκώντας ελαφρά έλξη κινώ δεξιά αριστερά.
Εντάξει κύριοι την πατήσαμε, δεν χωρεί ουδεμία αμφιβολία περί τούτου και διατι να το κρυψωμεν άλλωστε, υπάρχει κάταγμα κνήμης μέσα στη μπότα λίγο πάνω από τον αστράγαλο.
Οπότε να δράσουμε γρήγορα πριν κρυώσει και τον ταλαιπωρήσουμε πολύ και άσκοπα. Το γυρνώ στο αριστερό πλευρό και χρησιμοποιώντας το αριστερό πόδι σαν νάρθηκα σταθεροποιώ το δεξί σε ανατάξιμη θέση πάνω σε αυτό ώστε να ακινητοποιηθεί και να σταματήσει να πονά.
Και ενώ μπήκαμε σε με σειρά και καθόμαστε και περιμένουμε το ασθενοφόρο να έρθει ο χειρίστης της γέφυρας αναφέρει ότι έχει μπει καράβι από την άλλη πλευρά και πρέπει να βυθίσει τη γέφυρα και ο Νικόλας βρίσκετε επάνω και το ασθενοφόρο δεν φαίνεται στον ορίζοντα.
Το να μετακινήσεις στα χέρια το Νικόλα που είναι σχεδόν 1,90 και τρώγει όλο το φαί του δεν είναι κάτι που μπορείς να το αποφασίσεις αψήφιστα.
Τελικά η έξοδος από τη γέφυρα έγινε με τη μέθοδο του αυτόνομου σουρσίματος. Σερνόταν με το πλάι μονός του και με μια μικρή βοήθεια από κάποιον από μας, προσπαθώντας να κροτάμε το κάταγμα ακίνητο και σταθερό πάνω στο αριστερό πόδι.
Ατελείωτη φάνηκε η διαδρομή των μερικών μέτρων αλλά φτάσαμε και πατήσαμε άσφαλτο ανακουφισμένοι, ενώ 30 πόντους πίσω από την πλάτη του Νικόλα η γέφυρα άρχισε τη διαδικασία της καταβύθισης και το καράβι είχε φτάσει πλέον κοντά.
Και εκεί που καθόμαστε ασφαλείς στην άκρη του τσιμέντου σκέπτομαι φωναχτά, εντάξει, αν εξαιρέσεις την ταλαιπωρία , κάταγμα κνήμης είναι, δεν είναι και τίποτα σοβαρό, κατά 90% θα έχει σπάσει και περόνη σε άλλο σημείο αλλά ο πόνος της είναι ελάχιστος και δεν γίνετε αντιληπτός, εντάξει ούτε αυτό είναι κακό, έτσι και αλλιώς θα την έσπαγε ο δόκτορας στο χειρουργείο. Με ακούει ο Νικόλας και φρικάρει.
Μόλις βυθίστηκε η γέφυρα φάνηκε και το ασθενοφόρο από τη λάθος πλευρά, από τη μεριά της Κορίνθου και μας κουναγε το μαντίλι, και να φανταστείς πριν βυθιστεί η γέφυρα είχαμε επικοινωνήσει με το κέντρο και είχαμε ενημερώσει ότι η γέφυρα θα βυθιστεί και δεν ξέρουμε πόσο θα παραμείνει βυθισμένη, βρισκόμαστε από τη μεριά της Αθήνας από εκεί να έρθει το ασθενοφόρο.
Συνεννόηση καδρόνι. Χάσαμε αλλά 8 - 10 λεπτά μέχρι να κάνει τον κύκλο να έρθει από την άλλη πλευρά.
Τέλος καλό όμως όλα καλά, και ο Νικόλας δεν καταβυθίστηκε μαζί με τη γέφυρα, και το ασθενοφόρο έφτασε και τον φορτώσαμε, και μετά από μια άλλη οδύσσεια και ολίγου άγχους λόγο διαφόρων γεγονότων που έτρεχαν ταυτόχρονα και δεν είναι της παρούσης, τον παρκάραμε μέχρι τις 7 το απόγευμα οριστικά και αμετάκλητα στο ΚΑΤ και ξαλαφρωμένοι φύγαμε.
Από εβδομάδα θα χειρουργηθεί και θα ξεχαστεί το περιστατικό σαν μηδέποτε γεννώμενο