ΤΟ ΠΡΩΤΟ PEGASO 600 παρουσιάστηκε το 1993. Πάνω στο ρεζερβουάρ υπήρχε ζωγραφισμένο το άλογο του Περσέα με τη φράση The Flying Mythos. Φαντάζομαι πως όλοι γνωρίζετε πώς γεννήθηκε ο Πήγασος. Όχι; Ο Πήγασος λοιπόν ξεπήδησε από τον λαιμό της γοργόνας Μέδουσας, όταν την αποκεφάλισε ο Περσέας. Έτσι, αν στον ρόλο του Περσέα βάλετε την Aprilia και στον ρόλο της Μέδουσας τα μέχρι τότε βαρετά on-off, θα καταλάβετε το μέγεθος της τομής που αποτέλεσε για την κατηγορία. Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι και σιγά-σιγά αμβλύνθηκε ο σπορτίφ χαρακτήρας του πρώτου Πήγασου. Ευτυχώς η Aprilia αποφάσισε πως ήταν καιρός να ξανακάνει το θαύμα της και να παρουσιάσει τη νέα έκδοση Strada, βάζοντας χαρακτηριστικά για σήμα στο ρεζερβουάρ το λιοντάρι, αντί για το άλογο. Για να το πετύχει αυτό, δανείστηκε τον νέο κινητήρα του Yamaha XT 660 χτίζοντας γύρω του μια εντυπωσιακή σε σχεδίαση μοτοσυκλέτα Urban Supermotard. Πώς είπατε; Δεν έχετε ξανακούσει τον όρο Urban Supermotard; Είναι κάτι σαν το Fun Moto που λανσάρισε η Honda για το FMX 650. Πρόκειται για μοτοσυκλέτες που δανείζονται ορισμένα στοιχεία από τις αγωνιστικές supermotard ή supermoto, ώστε να κερδίσουν σε ευελιξία, οδηγική συμπεριφορά στην πόλη, ποντάροντας σε μια εμφάνιση που εμφανώς πουλάει. Το design του Strada είναι πραγματικά εντυπωσιακό και φωνάζει Aprilia από μακριά. Ο διπλός προβολέας με τις λάμπες τη μια πάνω από την άλλη είναι πραγματικό στολίδι, ενώ οι χυτές αλουμινένιες ζάντες έχουν καταβολές από την RSV. Και τα δύο τελικά των εξατμίσεων είναι πολύ πιο όμορφα αλλά και διακριτικά από ό,τι στο ΧΤ. Η προσοχή στη λεπτομέρεια είναι άψογη, το φινίρισμα απίθανο, τα αυτοκόλλητα περασμένα με βερνίκι. Εξετάζοντάς την από κοντά ήταν σχεδόν αδύνατο να βρούμε ψεγάδι. Όταν αργότερα μίλησα με τον Mariano Romani, τον τεχνικό υπεύθυνο της Aprilia, εκείνος μου δήλωσε πολύ σοβαρά πως η ποιότητα κατασκευής της Aprilia έχει ξεπεράσει εκείνην της Honda. Μικρό παράπονο ως προς την απουσία ρυθμίσεων στη μανέτα του φρένου. Η ρυθμιζόμενη μανέτα έρχεται ως extra και κοστίζει περίπου 65euro. Όσον αφορά τα χρώματα, το Strada θα παράγεται σε μαύρο και πορτοκαλί.
Η ΓΡΗΓΟΡΗ ΓΕΩΜΕΤΡΙΑ προσδίδει ευελιξία στο Strada, ενώ στο απότομο άνοιγμα του γκαζιού με πρώτη ο μπροστινός τροχός απογειώνεται ευχάριστα. Οι πόλεις και οι σφιχτές επαρχιακές διαδρομές αποτελούν το ιδανικό περιβάλλον κίνησης για το Aprilia. Πλαίσιο και αναρτήσεις δουλεύουν άψογα και με ομοιογένεια, ενώ οι χαμηλά τοποθετημένες μπίλιες στα μαρσπιέ θα βρουν εύκολα κάτω αν αρχίσετε να το κυνηγάτε. Σαμαράκια και λακκούβες δεν ανησυχούν το Strada, παρόλο που οι διαδρομές των αναρτήσεων του είναι στρητάδικα μικρές. Η εργονομία σέλας, χειριστηρίων και ποδωστηρίων είναι άριστη και σε αφήνει απερίσπαστο να απολαύσεις τη διαδρομή. Τα παιχνίδια δεν σταματάνε όμως στο στροφιλίκι και στις σούζες, συνεχίζονται και με τα φρένα. Δυνατό, προοδευτικό και φιλικό το μπροστινό σύστημα της Brembo προσφέρεται για rolling endo, τα οποία το Strada εκτελεί χωρίς κόπο. Δυστυχώς, όπως και στην παρουσίαση του Moto Guzzi Breva 1100, οι άνθρωποι της Aprilia απαγόρευσαν στους φωτογράφους να τραβάνε σούζες και endo για τον φόβο των Ιουδαίων. Εμείς τα κάναμε έτσι και αλλιώς, ενώ εκείνοι κούναγαν με νόημα το κεφάλι?
*(Διαβάστε περισσότερα στο τεύχος που κυκλοφορεί?) 0-300