Μια φορά κι έναν καιρό σε ένα μικρό χωριό με το όνομα  «Αθηνούλα» ήταν ένας τυπάκος που μετά από πολλές οικονομικές αναζητήσεις για αγορά μιας μηχανής βρέθηκε επιτέλους στην ευχάριστη θέση να βρεθεί με μια καινούρια δικιά του μοτοσυκλέτα, «praprilia pony 650ie» πράσινη.
Πολλή καλή σχέση τιμής - απόδοσης και φυσικά χρήσης. Όλα πήγαιναν ωραία και καλά, τι βόλτες, τι ταξίδια, τι νυχτερινές διαδρομές μέσα στην πόλη, όλα ήταν ειδυλλιακά. Όλα  μέχρι το 2ο σέρβις που παρέλαβε την μηχανή του. Σαν να ήταν μια άλλη…χειρότερη, και πολύ γερασμένη. Δεν τράβαγε στην ανηφόρα, δεν έπιαναν καλά τα φρένα, έσταζε λάδια, έκανε διακοπές…όλο τον χρόνο, κι άλλα πολλά.
Αμέσως την πήγε πίσω στον μάστορα και έκανε τα παράπονα του. Ο μάστορας τότε του είπε ότι έκανε λάθος που την αγόρασε γιατί αυτές η «paprilia» δεν έχουν καλή φήμη, δεν πουλάνε πολύ, και το χειρότερο απ’ όλα χαλάνε περισσότερες φορές από τις άλλες μάρκες, γι’αυτό κι οι μαστόροι δεν μπαίνουν ποτέ στον κόπο να «μάθουν» να τις φτιάχνουν. Η συμβουλή του ήταν…«Πούλα την».
Τότε ο τυπάκος με το «paprilia pony 650ie» ένιωσε σαν να έφυγε η γή κάτω απ΄τα λάστιχα του. Έφυγε από τον μάστορα προβληματισμένος, αφήνοντας όμως και τον μάστορα προβληματισμένο, που δεν είχε καταλάβει τις λέξεις σε μια περίεργη γλώσσα που άκουσε από τον τυπάκο πάνω στα νεύρα του.
Οι μέρες περνούσαν και το «praprilia pony 650ie» άρχισε να εμφανίζει σημάδια τρέλας. Εκεί που πήγαινε κανονικά στον δρόμο έσβηνε και ξαφνικά κι αυθαίρετα ξανα έπαιρνε μπροστά. Άλλες φορές πάλι δεν έπαιρνε μπροστά όταν καθόταν πολύ ώρα στον ήλιο χωρίς κουκούλα, η όταν την έκανε μπάνιο.
Ο τυπάκος είχε αρχίσει να αμφιβάλει για την επιλογή που είχε κάνει, κι όλο έρχονταν στο μυαλό του τα λόγια του μάστορα… «πούλα την, πούλα την…». Σε μια τελευταία προσπάθεια, αποφάσισε να ψάξει πληροφορίες στο internet μια που τότε είχε αρχίσει να γίνεται και της μόδας, κι όλοι αυτοί που ήταν, (και καλά), λίγο πιο «έξυπνοι» απ τους άλλους είχαν βάλει στο σπίτι τους γραμμή ISDN και με την κάθε ευκαιρία έδιναν ιντερνετικες διαλέξεις σε κάθε οικογενειακή συγκέντρωση και επίσκεψη που βρίσκονταν, ακόμα και στις ονομαστικές εορτές, κατηγορώντας ασύστολα τις PSDN γραμμές.
Έτσι λοιπόν το πρώτο «ανταλλακτικό» που αγοράστηκε για το «mikro pony 650ie» ήταν ένα…modem.
Ο τυπάκος άρχισε να ψάχνει σε όλο το ιντερνετ ότι πληροφορία υπήρχε σχετική με τα «praprilia» αλλά πολύ περισσότερο για το…μικρό του «pony 650ie».
Προς μεγάλη απογοήτευση δεν υπήρχε τίποτα σοβαρό εντός Ελλάδας. Παρόλα αυτά τα «praprilia» πούλαγαν σαν τρελά όπως πουλάνε τώρα τα κινέζικα που σου δίνουν το ένα δώρο και σου βαφτίζουν και το παιδί άμα έχεις.
Έτσι η έρευνα περιορίστηκε μόνο στις ξενόγλωσσες «ιστιοσελίδες» όπως τις έλεγαν τότε…αυτοί που ήξεραν.  Μετά το άλλαξαν το όνομα με την σωστή έκφραση. «Ιστοσελίδες»
BTW, οι πληροφορίες που μάζευε ο τυπάκος έπιαναν τόπο μια κι υπήρχε το «πειραματόζωο», το «pony 650ie». Ότι έβλεπε και ήταν δοκιμασμένο επάνω στα «praprilia» από  ξένους, οι οποίοι όλως τυχαίως οργανώνονται πάντα ΠΡΩΤΟΙ, το εφάρμοζε και στο δικό του «praprilia» και τις περισσότερες φορές έπιανε, κι έπιανε καλά.
Όσο πέρναγε ο καιρός τον είχε πιάσει τον τυπάκο μια ατέλειωτη μοναξιά κάθε φορά που βρισκόταν στους δρόμους. «Τι διάλο, μόνο εγώ έχω αγοράσει το «pony 650ie»? κανένας άλλος? Το τελικό κτύπημα ήταν όταν ένας ταξιτζής δίπλα του στον φανάρι τον ρώτησε… «τι μοντέλο είναι αυτό? Είναι «praprilia» του απάντησε ο τυπάκος.
«Ωραίο είναι του είπε ο ταξιτζής, της Χονδα είναι?»
Στο επόμενο περίπτερο σταμάτησε κι αγόρασε ένα ωραίο και μεγαλοπρεπές «ΠΩΛΕΙΤΑΙ». Πήγε στο σπίτι και άρχισε να ψάχνει ένα κατάλληλο σημείο να το κολλήσει. Εκεί που έψαχνε σκέφτηκε, «…κι ΥΣΤΕΡΑ???»

Τι θα έπαιρνε με τα λεφτά από το «pony 650ie»? Έπρεπε να πουλήσει τρία τέτοια για να πάρει κάτι άλλο που χαλάει «λιγότερες φορές». Και ποιος θα το πάρει? Αν το πάρει κανένας και του χαλάσει σε μισή ώρα? θα το πάει στο μάστορα και θα ακούσει  κι εκείνος τα ίδια. Άσε που θα τον κυνηγούσε μετά ο αγοραστής.

Στην άλλη άκρη του μικρού χωριού «Αθηνούλα» ήταν άλλα δυο τυπάκια τα οποία καμιά σχέση δεν είχαν με τον πρώτο τυπάκο. Αυτοί οι δύο ήταν αδέλφια εκ των οποίων ο ένας είχε πέσει στη «λούμπα» κι είχε αγοράσει ένα «praprilia», μπλε και μάλιστα…γρήγορο, έτσι νόμιζε. Είπε λοιπόν στον αδελφό του που ήταν τότε στα πρώτα βήματα της επιστήμης του ίντερνετ. «Αδελφέ ψάχνω στο ίντερνετ πληροφορίες για «praprilia» και δε βρίσκω τίποτα, μήπως κάνω κάτι λάθος»?
Άσε, του λέει, θα ψάξω εγώ, και τι έγινε που ξέρω μόνο ποδήλατο? Ξέρω ίντερνετ!
Έψαχνε, έψαχνε, έψαχνε, τζίφος! Τίποτα απολύτως. Bro, δε υπάρχει τίποτα του λέει.
Οκ του λέει ο άλλος, τότε φτιάξε μου μια «Ιστιοσελίδα» με ελληνικά «praprilia».
Και τι με πέρασες, για τον Bill Gates? Και τι θα βάλω επάνω φωτογραφίες? Κι αν θες να ξερεις, «Ιστοσελίδα» την λέμε!
Δε μπανα την λετε και βρεγμένη σανίδα, βάλε ότι θες, αλλά πάνω πάνω να λέει «praprilia» και να γράφει και Ελληνικά!
«…κι ΥΣΤΕΡΑ…..???», του λέει ο επιστήμονας.

Από την άλλη μεριά πάλι, του μικρού χωριού Αθηνούλα, το άλλο τυπάκι με το «praprilia pony 650ie» ένα βράδυ ήταν σε μια κατάσταση απελπισίας γιατί απ’ το πρωί δεν άναβε η πίσω λάμπα του stop χωρίς να είναι καμένη. Μετά από τον ήχο των «ζουζουνιών» του modem, μπήκε πάλι στο ιντερνετ για να ξεχαστεί λίγο. Εκεί που σέρφαρε κι έψαχνε στις ιστοσελίδες, βλέπει μια νέα σελίδα. ΜΙΑ όμως.
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ! Γράφει ΕΛΛΗΝΙΚΑ κι έχει «praprilia». Έφτιαξε σελίδα η «praprilia»?? Μπα όχι, δεν μοιάζει να είναι κάτι επίσημο. Μια «ξερή» σελίδα είναι με ένα «praprilia» που γυρνάει γύρω γύρω.
Μάλλον ψάχνει μάστορα γι’ αυτό γυρνάει έτσι.
Ο τυπάκος έμεινε πολλή ώρα εκεί να κοιτάζει την σελίδα που δυστυχώς δεν πήγαινε πουθενά αλλού αλλά ούτε κι έγραφε τίποτα παραπάνω από το μοντέλο «praprilia» που ζαλιζόταν γύρω γύρω, κι ένα e-mail κι από κάτω έγραφε «επικοινωνία».
Τη κοινωνία μου…κρίμα. Προς στιγμή νόμισε ότι βρήκε κάτι σημαντικό αλλά γρήγορα κατάλαβε ότι έκανε λάθος.
Το πιο σημαντικό όμως ήταν ένα! Υπήρχε άλλος ένας! Που ήταν όμως?
Μηχανικά αποθήκευσε αυτή την σελίδα στα «Αγαπημένα» του, στα πολύ αγαπημένα του όμως, κι έπεσε για ύπνο.

...συνεχιζεται...

Η ιστορία του ΑΒ!!!!!! Τα σπάει λέμε ..  Άντε άντε θέλουμε την συνέχεια.
Πραγματικά είναι ωραίο, τέζα διδακτικό και προσωπική μου άποψη, συγκινητικό  ....  Θα ξανά σχολιάσω μόνο όταν τελειώσει η ιστορία, αλλά παρακαλώ πολύ μην καθυστερήσει υπέρμετρα αν γίνεται... ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ... 

 

 

 

15 μερες μετα την αγορα του rsv 1000 r μου εγινα μελος στο apriliabikers.το φορουμ με εχει κανει να πω.....ΜΟΝΟ ΑΝ ΚΛΕΙΣΕΙ Η APRILIA ΘΑ ΠΑΡΩ ΑΛΛΗ ΜΑΡΚΑ...(sorry για τα κεφαλαια)

.....και έπεσε για ύπνο.
ΞΥΠΝΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!

κι ΥΣΤΕΡΑ;

μπορω να πω οτι νιωθω να ταυτιζομαι λιγο με τον ηρωα στην ιστορια με το paprilia pony!!!

οταν πηρα το δικο μου tuono, ολοι οι γνωστοι και αγνωστοι εδω στην επαρχια με `εκραζαν` για το μη γιαπωνεζικο/εγγυηση( )   μηχανακι που πηγα και αγορασα...καθε φορα που κυκλοφορουσα με την μοτο, ενιωθα δαχτυλοδεικτουμενος (...πωπω, περναει αυτος με το ιταλικο μηχανακι....ο καημενος, πεταμενα λεφτα...κα!) βεβαια, απο μεσα τους ζηλευαν..και ζηλευαν γιατι οσα δεν φτανει η αλεπου, τα κανει κρεμασταρια.
οταν επαθα εις διπλουν την ζημια στην μοτο, ολοι οι γνωστοαγνωστοι, χαιρεκακα που βγηκαν αληθινοι, με συμβουλευαν να την πουλησω αμεσα να ησυχασω...και αρχισα να το σκεφτομαι-βρε μπας και εχουν δικιο?

οταν εκεινη την περιοδο εβαλα το ι-νετ στο σπιτι, ανακαλυψα τυχαια το forum, και μεσα απο αυτο διαπιστωσα οτι δεν ειμαι μονος, ειναι και αλλοι σαν εμενα και `συναντιουνται` ιντερνετικα(και οχι μονο)! ετσι, δεν υπηρχε λογος να πουλησω το μη γιαπωνεζικο μοτο μου, αφου υπαρχουν ανθρωποι που μπορω να επικοινωνησω και που μπορουμε να καταλαβουμε ο ενας τον αλλον!

υ.γ: μετα απο 4 χρονια που εχω το tuono, ακομα αναρωτιουνται γιατι δεν το`χω δωσει ακομα! 

  και τελικα το τυπακι εμαθε για τον Αρμακολα και πηγε και βρηκε τον υπνο του και την υγεια του
  
 

 

και τελικα το τυπακι εμαθε για τον Αρμακολα και πηγε και βρηκε τον υπνο του και την υγεια του
  
 

ε... όχι, τότε ήταν η εποχή του bil...

και οι προχώ (που ομιλούσαν την Αγγλικήν) διάβαζαν af1racing


@ ApriliaBikers: αναμένουμε τη συνέχεια... 

κι ΥΣΤΕΡΑ;

εαν ενοχλεί τον ποστερ το παραπάνω περικαλώ να αποσυρθεί...
..αλλωστε...εχουν κι αλλοι σειρα.... να γραψουν....

Ο τυπάκος είχε δει αυτή την «Ελληνική» ιστοσελίδα μόνο πέντε φορές, μια φορά κάθε βράδυ.
Το να παθαίνει κάποιος εξάρτηση με κάτι που δεν φαίνεται να έχει ενδιαφέρον δεν είναι κι ότι καλύτερο. Αυτό είχε πάθει το τυπάκι με το «praprilia pony 650ie». Καθόταν και κοίταγε κάθε μέρα την σελίδα μπας κι αλλάξει η προστεθεί κάτι. Κάποια πληροφορία, κάποιες οδηγίες, ένα κάτι βρε αδελφέ. Ένα βράδυ το αποφάσισε.
Θα στείλω e-mail! Κι έστειλε…
«Γεια σας.
Μένω στην «Αθηνούλα» κι είμαι κάτοχος ενός μοντέλου «praprilia pony 650ie».
Βρήκα τυχαία την σελίδα σας και θα ήθελα να ρωτήσω με τι ακριβώς θέματα ασχολείται και με ποια μοντέλα, και αν είστε εντός η έκτος Ελλάδας.
Αν θέλετε μπορώ να σας στείλω κάποιες σημαντικές πληροφορίες, επισκευές και διάφορες πατέντες που έχω κάνει κι έχω δοκιμάσει με επιτυχία σχετικά με το μοντέλο «praprilia» που έχω στην κατοχή μου.
Είναι αυτά εδώ: «…»
Κι αράδιασε στο μήνυμα όλα τα στοιχεία που είχε μαζέψει από δυο χρόνια πριν και μέχρι τότε.

Από την άλλη μεριά του μικρού χωριού «Αθηνούλα» ο επιστήμονας αδελφός που ασχολιόταν με το ίντερνετ έλαβε ένα e-mail κι έπαθε σοκ!
Αδελφέ! Έλα να δεις, υπάρχει κι άλλος. Δεν είσαι ο μόνος βλαμμένος που πήγες και πήρες «praprilia», τον καημένο. Διάβασε εδώ, κοίτα υλικό που υπάρχει. Πρέπει κάτι να κάνουμε.
Ναι, να συναντηθούμε να μιλήσουμε, απάντησε του και κλείσε ραντεβού για μπίρες, είπε ο διψασμένος αδελφός.
Οκ, για να δω τι θα μου πει…
«Καλησπέρα.
Λάβαμε το e-mail σας, μας ενδιαφέρει η πρόταση και λέγαμε να συναντηθούμε να συζητήσουμε τις λεπτομέρειες και για το πώς θα οργανωθούμε.»
«…κι ΥΣΤΕΡΑ?»

Οι  μπίρες είχαν φτάσει στο τραπεζάκι όταν είχε ήδη ανάψει η συζήτηση κι είχε καταστρωθεί το σχέδιο δράσης.
Αφού δεν υπήρχε ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ για «praprilia» στην Ελλάδα μέχρι τότε, γιατί να μην φτιαχνόταν τώρα?
Όλο το project θα ξεκίναγε με μια μεγάλη ποσότητα υλικού από το «pony 650ie», και στην πορεία θα μαζευόταν κι άλλο για τα υπόλοιπα μοντέλα.
Θα χρειαστούν όμως κάποια χρήματα είπε ο ένας.
Και τι έγινε, πόσα θα χρειαστούν? Λίγα για αρχή και μετά βλέπουμε. Χόμπι θα κάνουμε, ας δώσουμε και κάνα ευρώ, εδώ άλλοι μαζεύουν γραμματόσημα, εκεί θα κολλήσουμε?  Και συμφώνησαν.
Ο επιστήμονας της παρέας έπιασε αμέσως δουλειά στο ίντερνετ. Έφτιαξε μια πρώτη σελίδα και ο τυπάκος με το «pony 650ie» άρχισε να ανεβάζει το υλικό που είχε.
Ο άλλος αδελφός βοηθούσε κάθε τόσο κι εκείνος με τις συμβουλές του, όπως… «άντε ακόμα…», η «…να κανονίσουμε και μια βόλτα στην Εύβοια?».
Ποιοι ρε? Εμείς οι τρεις?
Έτσι ξαφνικά η σελίδα μεταμορφώθηκε σε ηλεκτρονική κοινότητα με πάρα πολλά εγγεγραμμένα μέλη…«Πέντε!» οι άλλοι δυο ήταν ένα εικονικό μέλος και το άλλο κάπου από μακριά.
Όταν μάλιστα διαπίστωσαν ότι το ένα μέλος ήταν στο πάνω δεξιά σημείο του χάρτη κοντά στην πινέζα, αποφάσισαν ότι η σελίδα είναι θα είναι «πανελλαδική» αφού φτάνει τόσο μακριά.

Όλα τα υπόλοιπα έγιναν μόνα τους, η σχεδόν μόνα τους.
Αγορές ονομάτων (domain), αγορές server, αφού ο τζαμπαμαν σερβερ τους ζήτησε λεφτά επειδή λέει έχετε γίνει πολλοί και το τζάμπα πέθανε.
… «κι ΥΣΤΕΡΑ?»
Ύστερα έπρεπε να βρεθεί κάποιος που πραγματικά ήξερε να φτιάχνει τα «praprilia», κι έτσι το πρώτο τυπάκι μαζί με κάνα δυο ακόμα τυπάκια από το site άρχισαν να οργώνουν την ευρύτερη περιοχή της «Αθηνούλας» ψάχνοντας να βρουν το… «Ιταλικό όνειρο» . Μετά από πολλές μέρες και πολλά λίτρα βενζίνης, που ευτυχώς ακόμα δεν είχε πιάσει η κρίση, (όπως λέμε έπιασε βρωμόκρυο), βρέθηκε ένας μάστορας με κάτι κλειδιά ΝΑ! Βρέθηκαν και δυο «πειραματόζωα» για να κάνουν την δοκιμή. Το « mikro pony 650ie» του τυπάκου και ένα «mecapo pony» ενός άλλου που έπρεπε να κάνουν το ετήσιο τσεκαπ τους. Τεστ κόπωσης, τριγλυκερίδια, καρδιογράφημα, εγκεφαλογράφημα, κι άλλα διάφορα.
Πέτυχαν όλες οι εξετάσεις αν και το «pony 650ie» ήθελε μεταμόσχευση καρδιάς κι έπρεπε να περιμένει το ελικόπτερο με τα όργανα. Ευτυχώς βρέθηκε δότης αμέσως και όλα πήγαν μια χαρά.

...συνεχιζεται...

Αργει πολυ το σημειο που εβγαλε το βαρος του βολαν ?????? 



 

 
...μην αργησει ομως πολυ η συνεχεια....αντε...περιμενουμε!!!