Θελω να μοιραστω μαζί σας ένα απίστευτο σκηνικό που μου έτυχε. Κυριακή πηγαίνω στη δουλειά με το παπι. Στη βουλιαγμένης, καθώς είμαι σταματημένος σε ένα φανάρι, κάνω να δω τον χάρτη του κινητού για να δω που πρέπει να στρίψω. Βλέπω και κάνοντας να βάλω το κινητό στην τσέπη μου, αυτό γλιστρά πέφτει στο δρομο, κάνει γκελ και πέφτει στον υπόνομο!!! Σοκ! Κάνω μα δω τι γίνεται και αν υπάρχει τρόπος να το βρω δεν βλέπω όμως τίποτα εκτός από την σκάλα που έχει ο υπόνομος για να κατεβαίνουν οι εργάτες που τον καθαρίζουν η οποία κατεβαίνει στα 3 μετρα βάθος. Πανικός. Το τηλέφωνο ήταν καλο, ακριβό και η κάρτα που έχει μέσα είναι κάρτα 10ετιας με πολλά τηλέφωνα και επαφές και μυνηματα κτλ κτλ. Μετά από λίγες ώρες και με τη διάθεση μου χάλια μου καθώς ήμουν σίγουρος ότι το τηλέφωνο έχει καταστραφεί, μου κόβει και με παίρνω τηλ. Χτυπάει! Δλδ δουλεύει! Δλδ δεν έχει πέσει σε νερά!
Την άλλη μέρα πάω με μπετό βέργες και λοστό στο σημείο να σηκώσω το καπάκι να κατέβω να το βρω. Δε σηκώνεται με τίποτα… Μόνη λύση η επικοινωνια με κάποια υπηρεσία της περιφέρειας μήπως και με βοηθήσουν. Περιμενα ότι θα αναμετρηθω με το τέρας της γραφειοκρατίας και της αδιαφορίας. Όμως ΕΠΕΣΑ ΤΡΑΓΙΚΑ ΕΞΩ! Με το πρώτο τηλέφωνο χωρις να μου ζητήσουν να συμπληρώσω οποιαδήποτε αίτηση, μου ζήτησαν το ακριβές σημείο. Την άλλη μέρα δώσαμε ραντεβού και βρεθήκαμε εκεί με ένα συνεργείο. Πάλευαν οι άνθρωποι να ανοίξουν το καπάκι αλλά τίποτα…
«Μην απελπίζεσαι, θα έρθουμε με πιο ειδικά εργαλεία κι θα το βρούμε. Θα έρθουμε αυριο γιατί από Παρασκευή θα βρέξει» μου είπαν. Και έτσι έγινε! Την Τετάρτη πήγε εκεί συνεργείο 10 άτομα, ζορίστηκαν αλλά το άνοιξαν το καπάκι, κατέβηκαν και το βρήκαν! Το κινητό επειδή βρισκόταν στη θήκη του έπεσε από 3 μετρα και δεν έπαθε τίποτα! Με πήραν τηλέφωνο στο τηλέφωνο επικοινωνίας που είχα δώσει και μου είπαν «έλα πάρτο». Πέταξα! Τους ευχαρίστησα θερμά, εκανα να τους δώσω και κάποια χρήματα καθώς μου γλιτώσανε ένα 1000αρικο αλλά αυτοί με ευχαρίστησαν και δεν τα δέχτηκαν γιατί όπως είπαν «τη δουλειά τους έκαναν». Οι εργάτες της περιφέρειας με σκλάβωσαν. Νοιάστηκαν για το πρόβλημα μου σα να ήμουν δικός τους άνθρωπος. Ούτε που μου ζήτησαν να συμπληρώσω χαρτια, να καταγράφει το συμβάν ή ότι άλλο θα μπορούσαν και μόνο για το τυπικό να μου ζητήσουν. Έτρεξαν ανθρώπινα. Ένα μεγάλο ευχαριστώ από μένα.
Ο λόγος όμως που το αναφέρω είναι γιατί ηθελα να μοιραστω μαζί σας το «bright sight of life» που λένε και στο χωριο μου αλλα και για να ξέρετε σε παρόμοια περίπτωση πριν τα βάψετε μαύρα να απευθύνθητε στην «υπηρεσία μητροπολιτικών έργων» της περιφέρειας αττικής ή στην τεχνική υπηρεσία του δήμου σας.
Στην φωτό, η εν λόγω σχισμή