«Μάστορα όταν μαρσάρω ακούω κάτι σαν....«τσικι τσίκι μπουμ μπουμ»-Μάστορα όταν μαρσάρω ακούω κάτι σαν....«τσικι τσίκι». Τι να είναι?
-Τίποτα, μη μαρσάρεις.
-Μα πως? Δε γίνεται αυτό που λες.
-Γίνεται, γίνεται, χαλαρά το γκάζι, χαλαρά.
-Ούτε αυτό γίνεται ρε μάστορα γιατί όταν χαλαρώνω το γκάζι μετά το «τσικι τσίκι» ακούω ένα....«νταφ ντούφ».
-Ε, μη τα θέλουμε όλα δικά μας. Πότε κάναμε σέρβις?
-Τον περασμένο μήνα, ούτε 1000χλμ δεν έχω κάνει.
-Ε, αυτό είναι, απ’ το σέρβις είναι, άστο να στρώσει λίγο, είναι κι οι νέες ρυθμίσεις που κάναμε.
-Ποιες ρυθμίσεις ρε μάστορα? Δεν κάναμε ρυθμίσεις, μόνο λάδια και τακάκια αλλάξαμε γιατί δεν προλάβαινες, κι είπες....«στο επόμενο σέρβις».
-Πότε είναι το επόμενο?
-Τώρα? να το κάνουμε τώρα μπας και το διορθώσουμε?
-Τώρα δε γίνεται, εκτός αν μου το αφήσεις εδώ να το ψάξω, να δούμε τι έχει, μήπως θέλει κανένα ανταλλακτικό, να το παραγγείλουμε, αν το έχουν, αν δεν το έχουν θα περιμένουμε να το φέρουν, κι όταν το φέρουν κι εγώ έχω κάποιο κενό από τα προγραμματισμένα σέρβις, το βάζουμε πάνω να δούμε αν φταίει αυτό, και μετά.....βλέπουμε.
-Με σκοτώνεις! Τι θα κάνω τόσο καιρό χωρίς μηχανή? Με αυτή μετακινούμαι, τουλάχιστον έχεις να μου δώσεις κανένα παπάκι μέχρι να δούμε τι θα γίνει?
-Το παπάκι είναι στο συνεργείο.
-Ποιο συνεργείο? Ε, καλά κι εδώ τι είναι?
-Α, εγώ δεν ασχολούμαι με παπάκια, δεν προλαβαίνω.
-Πω πω ρε μάστορα τι θα κάνουμε τώρα? καίγομαι!
-Γιααααα φέρ’ το λίγο μέσα να το δω, για βαλε μπροστά.
-Να το! Το ακούς? «τσίκι τσίκι», αυτό κάνει.
-Ρε Λάκη, πιάσε λίγο το 14αρη.....το 14αρη είπα ρε βλαμμένο....Ορίστε, εντάξει! Δεν ήταν τίποτα, μια χαρά είναι τώρα, δεν έχει πρόβλημα μπορείς να κυκλοφορείς άνετα.
-Είσαι σίγουρος? Δε πιστεύω να παίρνω τηλέφωνα την οδική βοήθεια?
-Ε, τώρα άμα στο λέω εγώ….και πού 'σαι….χαλαρά το γκάζι, χαλαρά, ποια οδική έχεις?
(Την άλλη μέρα)-
ΡΕ ΜΑΣΤΟΡΑ ΜΕ ΕΚΑΨΕΣ!-Τι έγινε ρε μεγάλε? Γιατί σε έκαψα?
-Φεύγω χτές από το σπίτι για δουλειά και μόλις βγαίνω Εθνική και κουμπώνω την τρίτη κι άρχισε πάλι τα «τσικι τσίκι», δεν προλαβαίνω να πάω δεξιά στην άκρη, ακούω και «νταφ ντούφ».
-Ε, ρε παιδί μου, αφού σου είπα, χαλαρά το γκάζι, χαλαρά.
-Χαλαρά το άνοιξα, πιο χαλαρά δε γινόταν, αλλά μετά το «τσίκι τσίκι» και το «νταφ ντουφ» έκανε ένα.....«τσικι τσίκι ΜΠΑΜ ΜΠΟΥΜ», και ΤΕΛΟΣ!
-Μπαμ μπουμ ε? τότε αυτό είναι άλλο πράμα, δε μου το 'πες απ’ την αρχή να το φτιάξουμε.
-Τι να φτιάξουμε ρε μάστορα? Χτύπησε μπιέλα το μοτέρ, άχρηστο είναι τώρα. Έλα, ξεκίνα κάνε τις διαδικασίες για την εγγύηση, σε λίγο φέρνουν το μηχανάκι με την οδική.
-Κοίτα, καλύτερα να επικοινωνήσεις με την αντιπροσωπεία και να τους πεις τι έπαθες, εγώ δεν μπορώ να ασχοληθώ με το θέμα της εγγύησης.
Πάντως στο είχα πει από την αρχή, μην παίρνεις αυτό το μοντέλο, δεν το βλέπω να κυκλοφορεί και μάλλον δεν θα ‘χει βγει καλό, ας πρόσεχες!
"Η ιδέα του κειμένου γεννήθηκε το 2006 σε
ΑΥΤΗ την εκδρομή"
Θέμη.
