0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Με συγκινήσατε ρε σεις. 25 χρονών ήμουν όταν έχασα πριν 10 χρόνια τον πατέρα μου στην ηλικία των 52 ετών μόνο και μου λείπει αφάνταστα έκτοτε. Ήταν αυτός που με έμαθε να ακούω ροκ οπότε ας βάλω εναν καλλιτέχνη που γούσταρε πολύ:
Αυτό για την πιο σημαντική γυναίκα που πέρασε στην ζωή μου...αλλά έφυγε νωρίς...για μένα τουλάχιστον.
Σήμερα την είδα έφηβος και πάλι και θυμήθηκα τα τραγούδια που άκουγα σαν νιάτο : Και επειδή το μυαλό μας το είχαμε μόνο σε ένα πράμα(και τώρα εκεί το έχουμε αλλά τεσπα) να βάλώ και ένα εκπαιδευτικό τραγούδι... Α και επειδή ήμασταν οργισμένα νιάτα εδώ στο γκέτο αυτό έπαιζε κάθε μέρα:
Χρήσιμοι Σύνδεσμοι