«Όποιος φοβάται να μας πει τι ώρα να τον ξυπνήσουμε!»
Πω πω, 8.20 έχει πάει, δε θα φτάσω με τίποτα στην ώρα μου.
Φανάρι, άναψε κόκκινο.
Ω, να ένα καλό κομμάτι μέσα στο Ibiza.
Κάτσε να πάω πιο δεξιά να είμαι πιο κοντά.
Έτσι, τώρα καλύτερα, τριάντα εκατοστά απ’ το παράθυρό της μέχρι και καντάδα μπορώ να κάνω. Που είναι εκείνο το cd με τα mp3 που είχα? έχει κάτι καλά μέσα.
Φανάρι, πράσινο, πάμε, άντε λέμε πάμεεεεεε.
Φανάρι, άναψε κόκκινο.
Ποιος κορνάρει ρε γμτ? Τι θέλεις μωρέ αφού είμαι κολλημένος. Πέρνα απ’ την άλλη. Κοίτα που συνεχίζει να κορνάρει. Αμάν πια, να, ορίστε κάνω αριστερά πέρνα. Κοίτα ρε τον «παπάκια» πως χώνεται.
Καλά δε φοβάται μην τον πατήσω? Πως περνάει έτσι δίπλα μου, το έχω πλύνει κιόλας και θα ακουμπήσει πάνω.
Φανάρι, πράσινο, πάμε, άντε πάμεεεεεε.
Φανάρι, άναψε κόκκινο.
Που πας ρε? Πως περνάς έτσι?
Κοίτα να δεις, μου δείχνει το μεσαίο δάχτυλο. Άντε να χαθείς ρε αλήτη!
Ωχ σταμάτησε! Καμιά λωρίδα κενή να μπω? Για να δω, μπα τίποτα..........
Φανάρι, πράσινο, πάμε, άντε, πάμε τώρα που υπάρχει λόγος.
Φανάρι, άναψε κόκκινο.
Κατέβηκε, ωχ έρχεται. Κι αυτή η ουρά δε λέει να ξεκινήσει......ωπ, να το, πάμε ξεκινήσαμε, ουφ τη γλίτωσα.
Πάρε ρε, να! Έχω κι εγώ δάχτυλα, ΠΕΝΤΕ στο κάθε χέρι, πάρ’ τα!
Όχι που θα μου κάνει το μάγκα, νόμιζε ότι φοβήθηκα? Χάσαμε και το «μωρό» από δίπλα, άρε αλήτη μηχανόβιε.....
Και τι έγινε δηλαδή που έχεις μηχανάκι ρε? Την ίδια διαδρομή κάνουμε. Την ίδια ώρα φτάνουμε, εγώ βέβαια έχω ξεκινήσει μια ώρα πιο πριν αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες.
Σιγά να μην κυκλοφορούσα με μηχανάκι να με σκοτώσει κανένας άσχετος.
Αν το σκεφτώ όμως πιο πρακτικά θα ήταν πολύ χρήσιμο, θα κέρδιζα πολύ χρόνο, σε 20 λεπτά θα έφτανα, ακόμα κι απ τον πιο μποτιλιαρισμένο δρόμο.
Μπα, δεν είναι αυτά για μένα, να με κλείσει κανένας την ώρα που μιλάει στο κινητό και να πέσω? Ποιος ξέρει τι θα πάθαινα?, πόσο καιρό θα ήμουν στο κρεβάτι? Αν ζούσα φυσικά. Να λείπει, αυτοί με τις μηχανές είναι ανεγκέφαλοι και δεν τους νοιάζει η ζωούλα τους.
Μια χαρά είμαι εδώ μέσα γύρω από τις λαμαρίνες και τα τζάμια, δε βρέχομαι, δεν κρυώνω, δε ζεσταίνομαι, έχω τη μουσικούλα μου, το καφεδάκι μου, το κινητό μπας και κανονίσω τίποτα για το βράδυ. Κι άμα βαριέμαι έχω και το GPS να κοιτάω. Το βελάκι βέβαια είναι μόνιμα ακίνητο, αλλά αυτό είναι λεπτομέρεια.
Από αύριο να θυμηθώ να πάρω και ξηρούς καρπούς η κανένα σάντουιτς να περνά πιο εύκολα η ώρα.
Κι άλλη μηχανή, ωραία είναι αυτή.
Μήπως να το ξανασκεφτώ? Ωραίο χρώμα. Κοίτα κάτι ρόδες. Τέλεια είναι.
Πω πω, ωραίο κράνος φοράει αυτός, και μπουφάν, κι ωραία μπότα, καλά δε σκάει με όλα αυτά?
Φανάρι, πράσινο, πάμε, άντε πάμεεεεεε.........
Ωχ! Κοίτα κοίτα, τον κλείνει το άσπρο φορτηγάκι, καλά δεν τον βλέπει? τον ακούμπησε, ωχ! παρ΄τον κάτω, τον μάτιασα.
Φανάρι, άναψε κόκκινο.
Τι έγινε γιατί δε φεύγουμε τώρα?
Χτύπησε? Όχι σηκώθηκε, καλά είναι. Πλησιάζει στο παράθυρο, αμάν!
Τον βούτηξε, πέφτουν μάπες, άρε τον αλήτη τον μηχανόβιο.
Α παπαπα, δεν λέει, με τίποτα, σιγά να μην πάρω μηχανάκι.
Να μου τύχει τέτοιο πράγμα? Τι θα κάνω? εγώ δεν είμαι αλήτης να βουτάω τον κόσμο απ’ το γιακά.
Φανάρι, πράσινο, πάμε, άντε πάμε τώρα που υπάρχει λόγος.
Φανάρι, άναψε κόκκινο.
Τέλος πάντων αυτά τα φανάρια είναι άχρηστα, ποτέ δεν ανάβει πράσινο όταν πρέπει, πάντα ανάβει κόκκινο όταν δεν πρέπει.
Α, να και το μωρό με το Ibiza με έφτασε, τρία αμάξια πιο πίσω ήταν και με έφτασε σε 40 λεπτά, καλά, οδηγάρα!
Τι λέει? Κάτι μου λέει. Α, τι γίνεται μπροστά ρωτάει.
-Τίποτα, σαχλαμάρες κάποιος με μια μηχανή....εμποδίζει.
Κουνάει το κεφάλι, τι να κάνει? Δίκιο έχουμε, τι φταίμε εμείς που θέλουμε να πάμε στην δουλειά μας?
Πω πω, 9.10 έχει πάει άργησα πάλι.
Αν είχα ένα μηχανάκι θα είχα φτάσει και τώρα θα έπινα τον δεύτερο καφέ, αν δεν με είχε ρίξει κάτω κανένα φορτηγάκι.
Α, παπαπα με τίποτα! Δεν είναι για μένα αυτά τα πράματα, αυτά είναι επικίνδυνα σπορ.
Φανάρι, πράσινο, πάμε, άντε πάμε λέμεεεεεε........
Φανάρι, άναψε κόκκινο.
Ε, να λοιπόν! Αυτή είναι μηχανή! Αυτή δεν είναι μηχανάκι είναι μηχανάρα!
Κοίτα πως πάει, του ανοίγουν και δρόμο, έχει και τα φώτα αναμμένα πρωί πρωί, τι είναι αυτό νέα μόδα? Τα φώτα αναμμένα την μέρα?
Εντάξει ρε φίλε σε είδαμε σβήσε τα φώτα, φιγουρατζή!
ΝΑΙ! ΑΥΤΟ ΘΕΛΩ!
Πόσο να κάνει? Φτηνό θα είναι, δυο ρόδες έχει μόνο, το αμάξι έχει τέσσερις γι’ αυτό είναι πιο ακριβό.
Πάει, εξαφανίστηκε, αυτός έφτασε κιόλας εκεί που πάει.
Φανάρι, πράσινο, πάμε, άντε πάμε λέμεεεεεε......
Φανάρι, άναψε κόκκινο.
Δεν αντέχω άλλο! Τα νεύρα μου! Τρεις φορές έχω ακούσει αυτό το cd, βαρέθηκα!
Τελικά πρέπει να το σκεφτώ σοβαρά, πρέπει να πάρω μηχανάκι.
Τι να πάρω όμως? Ποιο πάει καλά? ποιό δεν χαλάει? Και φυσικά θέλω ένα που να μην πέφτει ΠΟΤΕ!