Παιδιά γεια χαρά και χρόνια πολλά σε όλους και το 17 πάντα όρθιο όπως εμείς.
Μου έτυχε κάτι το οποίο πιθανά να τύχει και σε άλλους και όπως μου είπαν στον @ρμ@κολ@, τέρμα το ανταλλακτικό από την εταιρεία μαμά.
Αρτέμονας κοντέρ 2ος.
Φαίνεται το έχει τάμα να χαλάει κάθε 50-60.000 χλμ (ναι το φτερωτό άτι 0ησε κοντέρ χωρίς χοντρές βλάβες... φτου φτου φτου).
Μου δίνει λοιπόν ένα μεταχειρισμένο για 20 ευρΑ το οποίο λέει ότι είναι το ίδιο.
Μόνο που όταν πήγα να το μοντάρω ήταν το ίδιο άλλα καθρέφτης... η ντίζα κούμπωνε από την απέναντι μεριά. Δηλ. αντί για b ήταν d.
Κατά τ' άλλα ΟΚ.
Κάνω δοκιμή και δουλεύει. ΟΥΠΣΣΣσσσςςςς... τι είναι αυτό ???? 4.000στρ και 80-85χλμ/ωρα ????? Νόμιζα ότι πριν είχα 110.
Κάνω 12 χλμ, μετρά 8.5 περίπου το κοντέρ (το πλαστικό γρανάζι είχε νομίζω 17 δόντια αντί 22).
Τα παίρνω κρανίο και ετοιμάζομαι να πάω πίσω το ανταλλακτικό, αλλά ξαφνικά μου έρχεται η ιδέα η τρελή.
Αφού ταιριάζει κράτα το για ώρα ανάγκης και επισκεύασε το παλιό.
Κατ' αρχήν. Η ζημιά γίνεται στο πλαστικό γρανάζι που περιστρέφει τον μεταλλικό άξονα (1η φώτο) που περιστρέφει τη ντίζα του κοντέρ.
Αλλά γιατί? Απ' ότι είδα και δοκίμασα όταν το γρανάζι ακολουθεί την πρόσθια κίνηση της ρόδας, σπρώχνει τον μεταλλικό άξονα προς την ντίζα, όπου έχει επαφή μέταλλο με μέταλλο και αν είναι καλά γρασαρισμένο δεν υπάρχει πρόβλημα. Όταν όμως πάμε προς τα πίσω, τότε ο άξονας πάει προς τα μπρος-κάτω και τρώει -παρά τα γράσα- το πλαστικό του ατέρμονα, οπότε δημιουργείται ένα κενό και τζόγος.
Τότε στραβοπατάνε τα δόντια και τρώγεται το πλαστικό. Για την ακρίβεια το μισό κάτω των δοντιών. (Ξέχασα να το βγάλω φώτο πριν το πασπατέψω, αλλά νάτο κομμένο στη 2η φώτο και δίπλα το υπόλοιπο με τα καλά δόντια (χωμένο μέσα σε μια πλαστική σωλήνα -θα πω πιο μετά-).
Λοιπόν πως έγινε η ιστορία.
Πρώτα έκοψα το φαγωμένο κομμάτι τελείως παράλληλα με τη βάση (πολύ βασικό το παράλληλα). Χρησιμοποίησα το πιστό μου Dremel και τα διάφορα του μπινελίκια και μετά το λείανα απαλά με φαγωμένο γυαλόχαρτο 100αρι.
Μετά από πολλές μετρήσεις διαστάσεων ηλεκτρολογικών σωλήνων, κατέληξα σε KOUVIDI Φ32 βαρέως τύπου, που έχει Φ εσωτερική περίπου όσο το εξωτερικό του πάνω μέρους του γραναζιού που δεν έχει δόντια και είναι πιο στενό από το οδοντωτό μέρος.
Εδώ πάλι προσοχή.
Κόβουμε ένα κομμάτι περίπου 20 cm από τη σωλήνα (20cm για να μπορούμε να την κρατάμε πιο μετά) προσέχοντας η μια άκρη να είναι κομμένη ΤΕΛΕΙΩΣ ΚΑΘΕΤΑ. Τρίβουμε ελαφρά με γυαλόχαρτο το εξωτερικό μέρος του γραναζιού που είναι χωρίς δόντια, το εσωτερικό του κάθετα κομμένου της σωλήνας και βάζουμε εποξική κόλλα 2 συστατικών στο εξωτερικό του γραναζιού, εκεί που το τρίψαμε. Μετά με θερμοπίστολο ζεσταίνουμε προσεκτικά τη σωλήνα να μαλακώσει στην κάθετα κομμένη μεριά και την φοράμε στο γρανάζι όπως στη 2η φώτο. Αν χρειαστεί τη χτυπάμε ελαφρά από πάνω με ένα σφυρί, σκουπίζουμε ότι κόλλες βγαίνουν μέσα και έξω και αφήνουμε να στεγνώσει.
Μετά ξανακόβουμε από το κάτω μέρος του γραναζιού προς τη σωλήνα, πάλι τελείως κάθετο κόψιμο, στα 22mm.
Επειδή εκεί που φόρεσα τη σωλήνα, εσωτερικά δεν είχε το ίδιο πάχος και αντοχή, έβαλα πάλι κόλλα και κόλλησα 2 ταινίες μεταλλικές κομμένες από ένα μπουκάλι σπρέι και μετά έκανα αντιδιαμετρικά δυο εγκοπές πλάτους περίπου 5 δοντιών και βάθους 4mm και κάτι ψιλά. Και τέλος με το τροχάκι του Dremel επέκτεινα τις εγκοπές μέχρι το αρχικό πλάτος και κάτι και ευθεία (δεν χρειάζεται καμπυλότητα) και τις λιμάρισα με τριγωνική μικρή λίμα, 3η φώτο. Όταν γίνουν οι εγκοπές δοκιμάστε την κίνηση του γραναζιού και προς τις 2 κατευθύνσεις και όπου βρίσκει αντίσταση λιμάρετε την εγκοπή λίγο ακόμα.
Ξέχασα να πω, πριν τη δοκιμή, κάντε μια μικρή τρυπά στο πλαστικό στη βάση του άξονα και βάλτε μια μικρή βίδα (έβαλα μια λαμαρινόβιδα από αυτές των ηλεκτρονικών συσκευών, όχι μυτερή) ώστε ο άξονας να μην παίζει πάνω κάτω αλλά να γυρνά ελεύθερα.
Μετά βάλτε από πάνω λίγο αλουμινόχαρτο, για να μη κολλήσει ότι πλαστικό ή άλλο καπάκι της φορέσετε στο κεφάλι, ώστε αν χρειαστεί να μπορεί να βγει χωρίς να κολλήσει στη βίδα και να ξαναρυθμιστεί, 4η φώτο.
Καπακώστε, βάψτε 5η φώτο, μοντάρετε, έτοιμο.
Τώρα 15 μέρες δουλεύει κανονικά. Αν έχεις τα υλικά και γνωρίζεις ήδη τον τρόπο δεν είναι ούτε μια μέρα δουλειά. Καλά κουράγια σε όποιον τα χρειάζεται.