Αν παρεις οποιαδηποτε αναρτηση και μετρησεις το μηκος του ελατηριου και μετα την λυσεις και το ξαναμετρησεις θα διαπιστωσεις οτι οταν ειναι επανω στην αναρτηση ειναι ηδη συμπιεσμενο.Και μιλαω φυσικα να εχεις βγαλει την αναρτηση απο την μοτοσυκλετα.
Το χαρακτηριστικο καθε ελατηριου ειναι τα N/m δηλαδη με ποσα Newton δυναμη αν συμπιεστει, θα συρικνωθει το μηκος του κατα 1 μετρο (θεωρητικα παντα).Αυτο ειναι το μετρο σκληροτητας του.
Μια πισω αναρτηση μοτοσυκλετας και βγαλμενη στον παγκο οταν ειναι, το ελατηριο της ειναι ηδη συμπιεσμενο.
Αυτο σημαινει οτι το μηκος της εξαρταται ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ απο το μηκος του βακτρου της.Οσο και να σφιξει κανεις το ελατηριο, δεν προκειται να μακρυνει (και να ψηλωσει η μοτοσυκλετα).Απλα χρειαζεται περισσοτερα Newton για να συμπιεστει περισσοτερο.
Συνεπως σφιγγοντας το ελατηριο της πισω αναρτησης εχουμε την αισθηση οτι ψηλωσε η μοτοσυκλετα απλα και μονο επειδη συμπιεζεται λιγοτερο οταν κατσουμε στη σελα.Παραλληλα ωστοσο γινεται νευρικοτερη και πιο αμεση η αναρτηση κι αυτο ειναι (απο καποιο σημειο και μετα) επικινδυνο για την οδηγηση ειδικα σε στροφες.
Το τι μηκος τελικα θα εχει ενα ελατηριο αναρτησης εξαρταται καθαρα
1) απο την σκληροτητα του (οσο πιο σκληρο τοσο πιο κοντο)
2) απο την ταχυτητα που οποιον συμπιεζεται και αποσυμπιεζεται που εχει να κανει καθαρα με το ειδος χρησης που προοριζεται