kompimen έγραψε:
4ον Γιατί είναι το μοναδικό street μηχανάκι που με χωράει
    (αν με δεις πάνω σε Ζ1000 θα γελάς μία εβδομάδα)

Αυτός ήταν ο βασικός λόγος που το αγόρασα και εγώ.
Αν με δείς πάνω σε supersport(πλην mille)θα γελάς οχι μια βδομάδα αλλά ενα μήνα.Είναι σαν να καβαλάω μπόμπο!!!    

kostuono έγραψε:

Παράθεση

kompimen έγραψε:
4ον Γιατί είναι το μοναδικό street μηχανάκι που με χωράει
    (αν με δεις πάνω σε Ζ1000 θα γελάς μία εβδομάδα)

Αυτός ήταν ο βασικός λόγος που το αγόρασα και εγώ.
Αν με δείς πάνω σε supersport(πλην mille)θα γελάς οχι μια βδομάδα αλλά ενα μήνα.Είναι σαν να καβαλάω μπόμπο!!!    

Χμ...   εντελώς ''racing'' μοτοσυκλετιστικα κριτήρια βλέπω....      

Themis έγραψε:
Χμ...   εντελώς ''racing'' μοτοσυκλετιστικα κριτήρια βλέπω....      

ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ      

Αν θες έχω και κάτι αποστάτες (σχέδια) που βολεύουν πολύ περισσότερο!!!!!!!

Λάβε υπόψιν σου πως είμαι 1,95εκ.

Λάβε υπόψιν σου πως είμαι 1,95εκ.

στο ύψος η   στο πλάτος..???  

ΕΓΏ Ο ΛΌΓΟΣ ΠΟΥ ΠΉΡΑ ΤΟ TUONO ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΈΝΑ ΤΟΥ ΦΊΛΟΥ ΜΟΥ ΤΟΥ DODO ΕΊΝΑΙ
1.ΌΤΙ ΕΊΝΑΙ ΚAΤΙ ΤΟ ΞΕΧΩΡΙΣΤΌ ΔΕΝ ΘΑ ΉΘΕΛΑ ΝΑ ΉΤΑΝ Z ΑΝ ΚΑΙ ΜΕΓAΛΟΣ ΤΟΥ FUN ΚAΠΟΤΕ ΒΡΌΜΗΣΕ Ο ΤΌΠΟΣ
2.ΛΌΓΟ ROTAX ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΏΝ,ΚΟΡΥΦΑΊΑ
3.ΜΕ ΨΉΣΑΤΕ ΕΣΕΊΣ ΜΕ ΌΣΑ ΕΊΠΑΤΕ ΣΕ DIAFORA POST4.ΕΡΩΤΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΏΤΗ ΜΑΤΙΑ.
5.ΥΠAΡΧΕΙ Η ΚΑΛΎΤΕΡΗ ΠΑΡΈΑ ΠΟΥ ΠΑΊΖΕΙ..ΚΑΙ ΈΝΑ ΜΕΓAΛΟ BV ΣΤΟΥΣ  ADMIN ΕΊΝΑΙ ΤΡΟΜΕΡΟΊ.        

Πριν από 5 χρόνια περίπου (με το που μπήκα στο Πολυτεχνείο) είπα ότι όταν βγω κα ιθα πιάσω δουλειά θα πάρω ένα 1000 ταξιδιάρικο!

Τον πρώτο χρόνο έψαχνα ερασιτεχνικά μέσω περιοδικών ή Ιντερνετ και δεν είχα ακόμα αποφασίσει κλίνοντας περισσότερο στο BMW.

Μεχρι που πήγα σε μια έκθεση μοτοσυκλέτας και πέρασα από το περίπτερο της Aprilia και..... ένας έρωτας γεννήθηκε. Από τότε άρχισα να κοιμάμαι και να ξυπνάω με την ιδέα ότι κάποτε θα το καβαλίσω και θα είναι και δικό μου!!!
Πήρα ότι περιοδικό υπήρχε και είχε την όποια αναφορά για το Caponord (μέχρι και το πλοίο που σχεδίασα για να πάρω το πτυχίο μου το ονόμασα Caponord την ώρα που όλοι βάζανε το όνομα της μάνας-γκομενας-σκυλίτσας κτλ.)

Με λίγα λόγια μου έγινε όνειρο εφιάλτης και έλεγα στην κακομοίρα την Μπέμπα που είχα (R67 του 51) πως θα την στενοχωρήσω αλλά ότα νθα τελειώσω την σχολή άλλη κυρία θα καβαλάω..... (Άσε που όταν έβλεπα, σπάνια μεν, ένα στο δρόμο της έβγαζα το λάδι να το πλησιάσω για να το χαζέψω λίγο παραπάνω).

Συνεπώς για να επανέλθουμε κα ιστην ερώτηση του post δεν ξέρω γιατί ακριβώς πήρα το Capo ούτε και θα κάτσω να αναλύσω κινητήρα, φρένα, πλαίσια κα.

ΑΠΛΩΣ ΤΟ ΠΗΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΩ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ!!!  

Η τελευταία μηχανή που είχα όταν ήμουν φοιτητής άντεξε μετά βίας μέχρι να πάρω το πτυχίο και λίγες μέρες μετά έσβησε ένδοξα. Μετά ακολούθησε μετακόμιση στην επαρχία , καινούρια δουλειά , αγορά αυτοκινήτου , στρατός ... Μου έλειπε βέβαια ένα μηχανάκι, το αυτοκίνητο δεν σε αφήνει να ευχαριστηθείς πολύ μια βόλτα στο βουνό , αλλά  όλο το ανέβαλα. Λίγα χρόνια μετά επέστρεψα μόνιμα στην Αθήνα και ένα απόγευμα μπήκα για να "ρίξω μια ματιά" σε μια έκθεση Aprilia στη Γλυφάδα. Βγήκα δύο ώρες μετά με έναν Πήγασο για δοκιμή και την άλλη μέρα έδωσα προκαταβολή και τον αγόρασα. Θυμάμαι ότι είχα ενυπωσιαστεί με την θέση οδήγησης και τον ωραίο ήχο του και κυρίως με την ωραιότατη αισθητική του και το φινίρισμα . Δεν το έχω μετανιώσει που τον πήρα με κλειστά μάτια, αν και υπήρξαν αρκετοί που προσπάθησαν να με μεταπείσουν με τον τρόπο τους (στην συντριπτική πλειοψηφία τους "μηχανικοί" Aprilia)...
  ...Δεν μετάνιωσα ποτέ που δεν πήρα ιαπωνικό. Χθες στη δουλειά άφησα τον Πήγασο δίπλα σε ένα Pegaso Strada - ομολογουμένως πολύ καλοσχεδιασμένο μηχανάκι. Παρατήρησα πως το ΙΕ δεν έδειχνε σαν φτωχός συγγενής δίπλα του, όπως γίνεται με τα περισσότερα παλαιά μοντέλα που αντικαθίστανται. Έδειχνε περισσότερο σαν ο μεγαλύτερος, πιο έμπειρος αδελφός του . Καταλαβαίνετε τι εννοώ. Με κανένα σχεδόν ιαπωνικό δεν το έχεις αυτό.
(Παρατήρησα επίσης ότι ο δικός μου χρειάζεται επειγόντως ένα γερό πλύσιμο!)

Και ο δικός μου. Από πρόπερσι!!!!

bckat έγραψε:
Και ο δικός μου. Από πρόπερσι!!!!

Μη κανεις καμια χαζομαρα και το πλυνεις.Τωρα που θα μπει η ανοιξη ολο και κατι θα φυτρωσει πανω του με τοσο χωμα που εχει.Θα εισαι μοναδικος ...

πρωτη φορα που ειδα απριλια στην ζωη μου (πριν 15 χρονια περιπου αν θυμαμαι καλα) ηταν του κουνιαδου μου μια red rose σχετικα παλιο μοντελο αλλα εδειχνε πολυ σαν την virago που εβγαινε εκεινη την εποχη (ποσο μπροστα ηταν η ιταλια  ) επειτα μετα απο 11 με 12 χρονια μετα απο αυτην την επαφη και μετα απο ενα χειμωνα που πηγαινα καθε τρεις και λιγο το σπανιο παπι μου στον μηχανικο (HONDA TRIMOPE AYTOMATIC ) ειδα να με περναει μια rs50 σε κεντρικο δρομο της ΡΟΔΟΥ. φανταστειτε οτι δεν ηξερα οτι εβγαινε 50αρακι τοτε με τοσο ωραιο σχημα και σχεδιαση το καλοκαιρι του ιδιου χρονου μετα απο 3 μηνες δουλειας και μερικων εξτρα χρηματων καταφερα να την αποκτησω απο τοτε οποτε ανεβω σε αλλη μαρκα δεν νιωθω ανετα νιωθω αβολα (περσυ στην εκθεση μοτο πηγα και ανεβηκα στην cbr 600rr και σε ολα τα ιδια μοντελα και στα 1000αρια κανενα δεν με εκανε να αισθανθω ανετα οπως τα rsv rs pegaso klp) οποτε καταλαβαινετε ποια θα ειναι και η επομενη μηχανη μου

  εχω αλλαξει 3 APRILIA και αν αλλαζα παλι APRILIA θα επαιρνα! μετα το RAID δυσκολα θα βρεθει να μου αρεσει on-off τοσο πολυ. ασε που κανει τα παντα και καλυτερα απο οτι αλλα ακριβοτερα!!! οσο για επιδοσεις τι να πουμε!! εκει που τα JAPAN και τα ΒΜW on-off τερματιζουν και κοντευεις να χασεις το τιμονι αυτο συνεχιζει ακαθεκτο. το καλυτερο ομως ειναι οτι οταν συναντησω καποιο ιδιο στο δρομο η σταματημενο (πραγμα πολυ σπανιο) μου φαινετε περιεργο! CAPO και παλι CAPO..  ισως να το αλλαξω με την αφιξη του CAPO 1200cc.. ηδη στο NOALE το μοτερ ειναι σχεδον ετοιμο!!! ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ CAPO 1200 !! σε κανα δυο χρονακια..  τρεμε GS....   
 
 

Απο πιτσιρικας προτιμουσα ευρωπαικη σχολη γιατι οπος κ να το κανεις ειναι πολλες οι διαφορες με τους ανατολικους.ποσο μαλλον με τους ιταλους κ εμας.Ειναι το 2ο απριλια κ 3η συνολικα μηχανη(22 ετων).σχολειο με sr malossi 75cc μετα ηθελα γκαζι κ πηρα husqvarna wr 125 με τα 33hp το ανοιχτο(ιταλος παλι..) κ αγανακτησα με το ριμαδι..κ τωρα τον πηγασο650 strada.κολλημα με την ιταλια.καταγογη βλεπεις προπαππου απο εκει. κ τι να επερνα?κτμ?husqvarna παλι?με τιποτα...η μηπος ιαπονα?ουτε που σκεφτικα γερμανο..κ εκλεισα με απριλια οπου κ θα παραμεινω.ειναι το ταμπεραμεντο το περιφιμο,η σχεδιαση,οι στοχοι της εταιριας,η μοναδικοτητα κ το μερακι των ιταλων που με κερδισαν μια για παντα..κ αλλα τοσα που δεν περιγραφονται,αυτο το κατι που σου κανει το κλικ τελικα.grazie ITALIA!!!!

Εγω δεν εχω αγορασει ακομη.Αλλα ελπιζω να αγορασω συντομα γιατι δε μπορω αλλα με το v-strom,εχει βρωμισει ο τοπος.Οπου στα8εις κι οπου βρε8εις ρε αδερφε κσεφυτρωνουνε v-strom,ελεος πια.Ασε που το caponord ειναι πανεμορφο και ξεχωριστο σαν Ιταλιδα.Θελω leo vince ομωωως.Βοηθηστε καποιος

Η δική μου ιστορία έχει ως εξής... Κατά τη διάρκεια της Έκθεσης Μοτοσικλέτας στο Ελληνικό βρισκόμουν εκεί καθημερινά λόγω του περιπτέρου της λέσχης μου. Κάθε τόσο, έκανα καμιά βόλτα στα υπόλοιπα περίπτερα χαζεύοντας μηχανάκια. Περνώντας από το περίπτερο με τα Aprilia, ένα μαυροκόκκινο Pegaso Factory μου έκανε νόημα... ήταν το πιο όμορφο μηχανάκι της έκθεσης! Πήγα κοντά, είπαμε δυο-τρεις κουβέντες και έφυγα. Δεν είχα σκοπό να αγοράσω μηχανάκι άλλωστε. Ούτε 7000 χλμ δεν είχα κάνει με το ΧΤάκι μου. Ενάμισυ χρόνο το είχα.
Την τελευταία μέρα, η γυναίκα μου και η κόρη μου ήρθαν στην έκθεση για να διαλέξει η κόρη μου ένα σκουτεράκι, δώρο για τα 16α γεννέθλιά της. Περνώντας και πάλι από το περίπτερο της Aprilia, το πονηρό μαυροκόκκινο factory μου ξαναέκανε νόημα. Πλησιάσαμε οικογενειακώς και ω του θαύματος! Το ερωτεύτηκε και η γυναίκα μου!  "Να! αυτό το μηχανάκι μου αρέσει πολύ", λέει! Ε, "Να το πάρουμε τότε της λέω"! Αυτό ήταν! Την επόμενη Παρασκευή, ήταν παρκαρισμένο κάτω από το σπίτι!

Επειδή πιστεύω ότι το μηχανάκι για μένα είναι διασκέδαση, δεν με ενδιαφέρει ούτε αν είναι καλό, ούτε αν βγάζει ζημιές ούτε τίποτε. Θέλω να κατεβαίνω το πρωί, να το βλέπω και να το καμαρώνω. Δεν κάνω "επενδυτικές" αγορές με μεταπωλητική αξία. Πήρα το factory επειδή το ερωτεύτηκα από την πρώτη στιγμη που το είδα.

Βέβαια, όσο περνάει ο καιρός το αγαπώ ακόμη περισσότερο. Κάθε μέρα μου δείχνει τον πολύ καλό του χαρακτήρα και την προσωπικότητά του. Είναι δυνατό αλλά και σοβαρό ταυτόχρονα. Μπορεί να μεταμορφωθεί σε μια στιγμή από "κυρία" σε "κάγκουρα" που φιδιάζει στην παραλιακή. Το ταξίδι με αυτό το μηχανάκι είναι απόλαυση (έκανα τη διαδρομή Καμένα Βούρλα - Κόμβος Μεταμόρφωσης - Ξυλόκαστρο (300 περίπου χιλιόμετρα) μονοκόματα και όταν έφτασα στενοχωρέθηκα γιατί μου φάνηκε λίγο! Μετά από έναν καφέ, ξαναγύρισα Αθήνα, άλλα 130 χλμ.!)

...μωρέ τι γράφω τόση ώρα... μήπως είμαι καψούρης???  πρέπει να το κοιτάξω...