Oι βόλτες με παρέα 5-10-15 "αγνωστων" δεν προσφέρουν τίποτα παραπάνω απο μια ευκαιρία να βγεις απο το μπουντρούμι της Αθήνας, να ξεσκάσεις και να χαβαλεδιάσεις με πειράγματα ή συζητήσεις.
Οδηγικά δεν προσφέρουν και πολλά. Πες ένα 2% σε κάτι που ΙΣΩΣ να παρατηρήσεις στον προπορευόμενο και με την επιφύλαξη ότι αυτό το κάτι, είναι οδηγικά σωστό. Το να προσπαθείς να παρατηρείς τι κάνει ο μπροστινός σου είναι απο άκρως επικίνδυνο εως και κουραστικό/ανούσιο.
Επικίνδυνο γιατί ελοχεύει το
*target fixation. Παράδειγμα: Xάνει τα φρένα ο μπροστά σου, βγαίνει στο χωράφι και τον ακολουθείς επειδή έχεις lockαρει πάνω του στην προσπαθεία σου να παρατηρήσεις τι κάνει. Το μεσοδιάστημα, έχασε τα φρένα/δεν πρέπει να τον ακολουθήσω, είναι τόσο μικρό (μερικά μικροδευτερόλεπτα) που ΔΕΝ προλαβαίνεις να αντιδράσεις. Και καλά άμα είναι χωράφι... Υπάρχουν όμως και τα βράχια, οι γκρεμοί, οι μπαριέρες... είναι μακρύς ο κατάλογος
Ανούσιο/κουραστικό γιατί όταν οδηγούμε δίτροχο ο εγκέφαλος μας κάνει υπερωρίες. Εδώ πρέπει να φρενάρω. Εδώ στρίβω. Τι είναι αυτό που βγαίνει απο τον παράδρομο ? Να αποφύγω την λακούβα. Να βγάλω φλας. Είναι κλειστή ή ανοιχτή στροφή ? Τι ακολουθεί μετά ? Το οδόστρωμα έχει νερά, να φρενάρω ή να κατεβάσω ? Τι ταχύτητα έχω στο κιβώτιο ? ΟΛΑ αυτά και πολλά άλλα ο εγκεφαλός μας τα κάνει ναι μεν μερικά μηχανικά, αλλα δε μετά απο παρατήρηση/ανάλυση αλλά δεν παύει να καταναλώνει "έργο".
Όταν του προσθέτουμε ένα ακόμα έξτρα φορτίο (παρατήρησης οδηγικής συμπεριφοράς των άλλων) ο εγκέφαλος αναγκάζεται να κάνει "εκπτώσεις" στις προαναφερθείσες λειτουργίες για να ανταπεξέλθει σε αυτό το έξτρα. Και... αρχίζουν τα λάθη. Και μετά οι μικροδιορθώσεις. Φαύλος κύκλος.
Στην συμπεριφορά, επίσης δεν νομίζω ότι προσφέρουν και πολλά. Αν είσαι κάγκουρας, σούζες θα κάνεις και στην εκδρομή. Αν γουστάρεις να πηγαίνεις με την ταυτότητα στο στόμμα, δεν θα σε σταματήσουν οι "αργοί". Θα βρεις μια άπλα και θα ανοίξεις το γκάζι.
Πολύ πιθανόν σε μια μεγάλη εκδρομή, να δείξεις μερικά σημάδια αυτοσυγκράτησης, αλλά δεν σημαίνει ότι αλλάξες την γενικότερη σου συμπεριφορά. Αυτά είναι πράγματα που μαθαίνονται απο νωρίς. Όπως όλα άλλωστε.
Οι εκδρομές με πολυάριθμα γκρουπ αναβατών αυξάνουν τις πιθανότητες για να πάει κάτι στραβά (φτου φτου φτου κακά). Στο εξωτερικό υπάρχουν μέχρι και σχολές (της μιας μέρας αν δεν κάνω λάθος) που σε μαθαίνουν τα "τι και πως", σινιάλα μεταξύ των οδηγών και πολλά άλλα με σκοπό την πρόληψη, την ασφάλεια και για να είναι η εκδρομή μια ευχάριστη ανάμνηση.
Τέλος, ότι βιώματα/εμπειρίες έχω προσθέσει στο προσωπικό μου άλμπουμ είναι κυρίως απο το εντούρο. Είτε εκδρομικό με λιγοστή παρέα, είτε σε ρυθμό σβέλτης βόλτας εγώ και ακόμα μια μηχανή κυρίως στην Πεντέλη.
Έτσι, στο poll, ψηφίζω "Ελάχιστα"
ΥΓ: Φυσικά δεν χάνω την ευκαιρία για μονοήμερες ή πολυήμερες εκδρομές αλλά πλέον προτιμώ στο εξωτερικό οπου εκεί τα πράγματα είναι σαφώς πολύ καλύτερα. Απο όλες τις απόψεις.
* http://en.wikipedia.org/wiki/Target_fixation