Παίρνοντας αφορμή από όλη αυτή την συζήτηση που άνοιξε το
"Θέμα" του
"Θέμη", και με τον κίνδυνο να φανεί ότι ίσως κάνω τον "έξυπνο", θα ήθελα
να γράψω δυο λόγια με το θάρρος ενός, από τους πολλούς, που έχει πάει
αρκετές βόλτες και διαδρομές, μικρές και μεγάλες, με πολλά άτομα μαζί, γνωστά και άγνωστα.
Κατ' αρχή να πω ότι συμφωνώ σε όλα τα παραπάνω του "kost@s".
Θα μπω κατευθείαν στο θέμα έτσι όπως το έχω "δει" από την δική μου μεριά.
Τις περισσότερες φορές, σε κάθε εκδρομή-βόλτα υπάρχουν άτομα
νεοφερμένα, μέσα στην παρέα, και μέσα στην νοοτροπία της ομαδικής βόλτας, η
κι ακόμα να είναι το πρώτο ταξίδι τους με παρέα.
Το "κλειδί" στην όλη ιστορία είναι πιστεύω ένα και μόνο. Το "τρακ".
Είναι το ίδιο ακριβώς συναίσθημα που έχουμε όλοι όταν βρισκόμαστε σε
ένα νέο η άγνωστο περιβάλλον, κύκλο, παρέα, όπως θέλετε πέστε το.
Αυτό το "τρακ" είναι ικανό πάντα να αποσυντονίσει τις κινήσεις μας
όταν προσπαθούμε να "συμμετέχουμε" στα κοινά της παρέας, και
πολύ περισσότερο όταν χειριζόμαστε και ένα όχημα όπως είναι η μηχανή.
Πάντα προσπαθούμε να "φανούμε" κάπως και να συμπεριφερθούμε έτσι ώστε
να μην γίνουμε "θέαμα" (με την καλή έννοια).
Δεν είναι μυστικό το ότι τα περισσότερα "στραβοπατήματα" γίνονται από
άτομα που μπήκαν σε μια παρέα και έκαναν λάθος από...."τρακ".
Η λύση είναι μια. "ΧΑΛΑΡΟΤΗΤΑ" κι απολαύστε την οδήγηση.
Κανένας δεν κριτικάρει κανέναν για το αν οδηγεί αργά, αν πάει
"ψαρωμένος" την διαδρομή, αν ξέρει την διαδρομή, πως στρίβει, κλπ κλπ.
Αντίθετα, σίγουρα είναι κατακριτέο το φαινόμενο της επίδειξης μέσα σε
μια ομάδα μηχανών.
Ξέρω ότι όλα αυτά τα έχετε ξανά ακούσει και σίγουρα τα έχετε δει στην πράξη.
Καλό όμως είναι να τα θυμόμαστε που και που.
Δεν θα επεκταθώ άλλο, νομίζω ότι καταλάβατε τι θέλω να πω.
Καλές βόλτες, πολλά χιλιόμετρα, και πολλή προσοχή στους γύρω μας.
Νίκος