Καλησπέρα καλησπέρα ,
που λέει και ο μικρός μπομπολάκος 


και καλώς ήρθατε στην αφήγηση του 18ου 36ωρου ,
μέσα από τα δικά μου μάτια .


Η αρχή

Το φετινό 36ωρο δεν το είχα καν στα πλάνα μου . Ήξερα ότι ο Γιάννης ( ianai ) ψηνόταν από καιρό , αλλά εγώ ήμουν ντεμέκ .
Η αλλαγή ήρθε όταν κάποιος άλλος μου είπε να πάμε και δεν μπορεσα να του πω όχι , + ότι με γοήτευε η ιδέα να το τρέξω μαζί του .Έτσι πήρα την απόφαση και δήλωσα συμμετοχή από τις πρώτες μέρες κιόλας .

Στη συνέχεια ακολούθησε το οδοιπορικό στο Λεωνίδιο , και αφού τελείωσε μπροστά μου είχα μόνο το 36ωρο , τη μητέρα των μαχών δλδ σε επίπεδο οδοιπορικών στην Ελλάδα .

Η φόλα ήρθε όταν ο άνθρωπος που με παρακίνησε να πάμε , μου είπε πως δνε θα έρθει τελικά 
Ξενέρωσα ήταν η αλήθεια , αλλά ο λόγος του ήταν ξεκάθαρος σεβαστός και αντρίκιος και τον αποδέχτηκα .
Αφού έτρεξε το Λεωνίδιο πρώτα , μου είπε πως δεν υπάρχει περίπτωση να βγάλει 36ωρο ( κούραση ) και δεν ήθελε να με ταλαιπωρήσει .

Οκ , πάμε και όπως βγει και ότι βγει .
Αυτή ήταν η κουβέντα που έιχα και με το Γιάννη ξεκινώντας ,
και πως παράλληλα αν δεν μπορεί κάποιος σπάμε στο δρόμο και συνεχίζει οποιος μπορεί ,
χωρίς παρεξηγήσεις και λοιπές χαζομάρες .

Κάπως έτσι βρεθήκαμε στη γραμμή της εκκίνησης το Σάββατο 25 Απριλίου ,
έτοιμοι για την περιπέτεια . 

Μέρα 1η


Η πρώτη μέρα είχε περίπου 900 χλμ .
Θα μας ξεκίναγε από Αθήνα και μέσω Βοιωτίας και Φθιώτιδας θα μας πέρναγε στα Αντίκυρα , και από εκεί στα βουνά του Αγρινίου στο χλμτρημένο κομμάτι , με κατάληξη πρώτου κομματιού στη Δυτική Φράγκιστα όπου εκεί όσοι έφταναν μέχρι της 7 θα έπαιρναν και το υπόλοιπο roadbook μέχρι το ξενοδοχείο .

Έχωντας την εμπειρία μίας συμμετοχής ήξερα ότι ήθελε εξοικονόμησει δυνάμεων ,
συνετή οδήγηση χωρίς να αγχώνεσαι και ελάχιστες και ολογόλεπτες στάσεις .

Έτσι ξεκινήσαμε , και με τη βοήθεια του gps δεν προλάβαμε να βγούμε καλά καλά από την Αθήνα και χαθήκαμε 
καλά λέω , εντάξει άμα φτάσουμε στη Πρέβεζα μέχρι το βράδυ εμένα σφυράτε μου .

Παρόλλο το χάσιμο βέβαια ξαναβρήκαμε τη διαδρομή μας , και το ρυθμό μας ,
και μπήκαμε στο παιχνίδι πάλι .

Περάσαμε στην Αρβανίτσα κοντά και κάπου στο Δίστομο βγάλαμε και τη πρώτη μας φωτό .
2 λεπτά στάση ( με το ρολόι εεε ) και βουρ για την επόμενη .

Η μέρα κύλισε καλά χωρίς εκλήξεις και απρόοπτα και μαζεύνοντας όλες τις φωτό της διαδρομής
φτάσαμε στο κομάτι όπου ξεκίναγε το χιλιομετρημένο roadbook , με τις τουλίπες που σε πήγαινε βήμα βήμα μέσα σε δαιδαλώδεις διαδρομές .
Εδώ δεν έπρεπε να γίνει λάθος !!

Αν χαθείς δλδ εδώ ή κάνεις λάθος , είσαι και εκτός χλμτρων άρα και εκτός παιχνιδιού κατά πάσα πιθανότητα .
Τσούκου τσούκου , το βγάλαμε προβλεπόμενα και χωρίς καμία απόκλιση μέχρι που φτάσαμε στο Θέρμο
και εκεί πήραμε άλλο roadbook υπό μορφή ψαροκόκκαλου 

Το roadbook ψαροκόκκαλο για να πάρετε μια ιδέα ήταν κάπως έτσι ,



Ξεκινώντας λοιπόν τις πρώτες οδηγίες του ψαροκόκκαλου μέσα στο Θέρμο ,
εβλεπα μηχανάκια να πηγαινοέρχονται απο λες και προς όλες τις κατευθήνσεις . 
Εκεί κατάλαβα ότι θα φάμε πολύ ώρα με αυτό το διάολο και δεν υπάρχει περίπτωση
και να το κάνουμε σωστά . Μιλάμε για διαδρομή max 1,5 χλμ αλλά που για να τη βρούμε
και εν τέλει να βρούμε και την τοποθεσία της φωτογραφίας που είχε μέσα μας έφαγε 30 ώρα και .

Στο τέλος αφού αποδεχτήκαμε ότι δνε πρόκειται να βγει , δείξαμε τη φωτογραφία σε ντόπιους
και εκείνοι μας υπέδειξαν το σωστό σημείο όπου και πήγαμε πήραμε τη φωτό και συνεχίσαμε το δρόμο μας .

Ζήτημα να το έχουν κα΄νει σωστά 10 άτομα , κοινώς δλδ το ψαροκκόκαλο μπορεί να βγάλει και νικητή . 

Η συνέχεια μας ήταν πορεία προς Δυτική Φράγκιστα , και έπρεπε να φτάσουμε εκεί πριν της 7
για να πάρουμε και το επόμενο roadbook και να συνεχίζουμε .

Εκεί ακολουθήσαμε ( μαλακωδώς ) το gps πιστά το οποίο για άλλη μια φορά μας έβγαλε εκτός διαδρομής .
Όταν το καταλάβαμε για να καλύψουμε το κενό και να πάρουμε και τη φωτογραφια που έπρεπε ώστε να μην μείνουμε εκτός παιχνιδιού βρεθήκαμε εκτός χρόνου αρκετά .

Δεν πίστευα ότι θα φταναμε 7 η ώρα στη Φράγκιστα με τίποτα όμως ...
Εν το μεταξύ είχε και κάτι περάσματα χωμάτινα , με λάσπες ποτάμάκια κτλ
και μας έκοβε ακόμα περισσότερο χρόνο .

Είχα απογοητευτεί στη διαδρομή και ήμουν έτοιμος και να εγκαταλείψω αν δεν έπαιρνα το roadbook ,
ωστόσσο 7 νταν είμασταν στη Φραγκίστα! !! 

Ανασυγκρότηση , παστελάκι red bull , παίζουμε το παιχνίδι και τσιγκλάω το Γιάννη να φύγουμε για να μην
χάνουμε χρόνο . Θέλωντας και μη ακολουθεί και τρέχουμε να προκάβουμε όσο περισσότερο δρόμο μπορούμε
πριν μας φτάσει η νύχτα στα βουνά . 

Μέρη γνωστά αυτά σε εμένα πλέον , εντός έδρας οπότε το roadbook δεν το κοίταζα σχεδόν καθόλου ,
ήξερα που πρέπει να πάμε και πως .
Η κούραση όμως είχε κάνει την εμφάνιση της , η νύχτα ερχόταν να καλύψει τα πάντα και αισίως μιλάμε
είχαμε καμιά 300αριά χλμ ακόμα δλδ άλλες 4-5 ώρες για πλάκα ...

Με κόπο φτάσαμε στο Στράτο βγάλαμε τη προτελευταία φωτογραφία της ημέρας ,
και ακολουθούσε ο γύρος της Λευκάδας σε ώρες μεταμεσονύκτιες .

Ήταν ευκαιρία να βγάλουμε χλμ γρήγορα μιας και είχε ένα κομματι Εθνική ( αυτό το πράγμα δλδ που λέγεται Εθνική )
και να μπούμε στη Λευκάδα για το γύρο της .

Να μην μακρυγορώ βγάλαμε τη τελευταία φωτό στη Βασιλική της Λευκάδας , και ξεκνήσαμε για το ξενοδοχείο όπου και περάσαμε τη πόρτα του στης 2 και κάτι ψηλά τα ξημερώματα .

Φαγητό ένα μπάνιο και τσουπ η ώρα πήγε 3 και κάτι ...
Ξυπνητήρι για τη Κυριακή στης 6 το πρωί !! 

Ούτε σαν μεσημεριανός ύπνος δλδ 

η συνέχεια με τη 2η μέρα αργότερα ....



υγ. capo στην εθνική με μεγάλη σκάλα ανοιχτή και προβολάκια ανοιχτά ,
με ρεύμα σταθερό στα 14 + volt και να φωτίζει σαν τρένο μέσα σε τούνελ ...
έλεγα τώρα θα πάρει φωτιά , ρε τώρα θα πάρει ... αλλά δεν πήρε τελικά το μπ****λο 

Μερικές φωτό 1ης μέρας που κατέβασα απο το fb από άλλους χρήστες . 


Εκκίνηση Σαββάτου





Η λίμνη Κρεμαστών από ψηλά .




ΣΕΔ και παιχνίδι στη Δυτική Φράγκιστα




Νύχτα στη Λευκάδα , 

Τοπες και το κανες ρε θηριο μπραβο σας Γιωργο  Γιαννη

ξεχνας συντροχε οτι στις 2.15 που φτασαμε στο ξενοδοχειο τερματιζοντας τη πρωτη μερα μας ζητηθηκε να παιξουμε κ το παιχνιδι.... .... !!

Nαι όντως 

Το παιχνίδι είχε 2 σκέλη .
Το πρώτο έγινε στη Δυτ. Φράγκιστα το απόγευμα και το δεύτερο σκελος στην άφιξη στο ξενοδοχείο .

Τι ήταν το παιχνίδι ?

Έιχαν ένα μαύρο τσουβάλι , στο οποίο μέσα έιχε 8 αντικείμενα .
Έβαζες το χέρι μέσα και χωρίς να κοιτάξεις ή να βγάλεις κάτι έξω
έπρεπε να καταλάβαινες τι είχε μέσα ο σάκος .

Για 1 λεπτό το ψαχούλεμα ακριβώς .
Αφού τελείωνες , δεν σε ρώταγαν τι βρήκες άλλα σου λεγαν άντε στο καλό και τα λέμε μετά .... 


Όταν λοιπόν έφτανες στο ξενοδοχείο και προσπαθούσες να μαζέψεις τα κομμάτια σου
σε ρώταγαν εκεί με ένα χαρτί τι είχ εμέσα ο σάκος !! 

Όταν λοιπόν έφτανες στο ξενοδοχείο και προσπαθούσες να μαζέψεις τα κομμάτια σου
σε ρώταγαν εκεί με ένα χαρτί τι είχ εμέσα ο σάκος !! 

........ο δικος μου σακος ειχε σιγουρα : μπουζι, κατσαβιδι, φακο, τρυπανι, ουπα,αναπτηρα,κλειδι και κατι αλλο που δε θυμαμε τωρα αλλα το συμπληρωσα στη κατασταση ..

Μπράβο παιδιά!Πολύ σας χάρηκα ρε!

και μερικες φωτο κ απο μενα 

2η μέρα

3 περίπου μας πήρε ο ύπνος στις 6 βάρεσαν τα ξυπνητήρια . 
Μαζέψαμε τα κουράγια μας και σηκωθήκαμε να πάμε για πρωινό .

Ήξερα ότι η 2η μέρα ήταν δυσκολότερη , 1050 χλμ έδιναν οι γκουτζαίοι , και αν θέλαμε να το βγάλουμε σε μια normal ώρα έπρεπε να ξεκινήσουμε νωρίς .
Επίσης η 2η μέρα είχε ένα καλό , τα πρώτα 300 χλμ της ήταν εντός έδρας για μένα ,
και πήγαιναμε καρφί για τις φωτό που ήξερα απέξω που είναι ...
ήταν ευκαιρία δλδ να κερδίσουμε χρόνο .

Βγάλαμε τις πρώτες 3 φωτό εύκολα , και συνεχίσαμε γαι τις επόμενες .
Κάπου στο Περτούλι ο Γιάννης μου λέει θα μείνει πως πρέπει να βάλει οπωσδήποτε βενζίνη .

Τι λέει ρε γμτ , σκέφτομαι πλάκα μου κάνει ? Μαζί φουλάραμε στην Άρτα και γω είχα βενζίνη για άλλα
200 χλμ τουλάχιστον .

Όχι μου λέει πρέπει να βάλω , έχω μείνει με 2 μπάρες 
Ρε ξεκώλα με 2 μπάρες έχεις τουλάχιστον 10 λίτρα μέσα άνετα βγαίνεις μέχρι Καλαμπάκα που είναι περίπου άλλα 80 χλμ .

Τίποτα ο Γιάννης έπιασε ρυθμό , ποδηλάτου mtb για να κάνει οικονομία στα καύσιμα 
Ούτε dorsoduro να ήταν το capo 


Με τα πολλά φτάσαμε Καλαμπάκα και είμασταν καλά από χρόνο ,
είχαμε όλη τη μέρα μπροστά μας για να περάσουμε με φως το πήλιο και να συνεχίσουμε για τα τεκευταία νυχτερινά κομμάτια .
Μετά τον ανεφοδιασμό υπήρχαν και ανοιχτά κομμάτια και ανοίξαμε και λίγο παραπάνω ,
μέχρι που φτάσαμε στη Λάρισα .

Μόλις μπαίνουμε Λάρισα τον βλέπω πιάνει δεξιά να σταματήσει ...
λέω άμα μου πει πάλι  για τσιγάρο θα τον πνίξω 

Ωστόσσο δεν ηταν για τσιγάρο ... αλλά για πρόβλημα στο συμπλέκτη του .

Εκεί έπρεπε να αποφασίσει τι θα κάνει συνεχίζει με το ρίσκο να μείνει μέσα στο Πήλιο ,
ή το αφήνει και πάει για Άργος μιας και έχει και χλμ μπροστά του .
Εν τέλει , σοφά κατ εμε , το αφήνει και αποχαιρετιόμαστε βιαστικά για να συνεχίσω πλέον μόνος μου το υπόλοιπο .

Έφυγα καρφί για Πήλιο , μπήκα Βόλο και άρχισα να ανεβαίνω για Πορταριά .
Στο δρόμο κανείς από 36ωρο , μόνος μου ... άρχισα να αναρωτιέμαι αν πάω σωστά ή λάθος .
Αν υπάρχουν άλλοι ή έχω μείνει τελευταίος .

Φτάνω στη φωτό και είμαι μόνος . Στέκομαι 5 λεπτά και δεν έχει έρθει κανείς ...ρε πστ μου τι έγινε λέω
....συνεχίζω και εκεί παίρνω την απόφαση ( χάνωντας βέβαια έβα σημείο ελέγχου που δεν ήξερα ότι υπήρχε)
να μην κάνω το γύρο του Πηλίου αλλά να κατέβω από τον ίδιο δρόμο και να συνεχίσω για την επόμενη φωτό .

Επόμενη φωτό στην Ανάβρα σε ένα τοπίο μαγικό . Και πάλι μόνος όμως .... ουδείς άλλος 
Συνεχίζω για Λαμία , και Ηρακλεία επόμενη φωτό και πάλι μόνος !!

οκ αυτό έχει καταντήσει spooky 

Εν το μεταξύ έχει έρθει sms από τη λέσχη ότι οι 2 τελευταίες φωτό ακυρώνονται ,
και αναπτερώνεται το ηθικό μου ότι μπορώ να το βγάλω πλέον άνετα .
Έτσι και αλλιώς μια φωτό μου είχε μείνει όλη και όλη .

Επίσης συμπεραίνω ότι μάλλον για υτο είμαι μόνος , δλδ λόγο της προπορείας μου της πρωινής
αφενώς με έιχαν περάσει οι γρήγοροι του 36ωρου αλλά είχα μείνει στο ενδιάμεσο κενό μεταξύ γρήγορων
και μέτριων/αργών οδηγών .

Συνεχίζω για τη τελευταία φωτό , και περνάω μπροστά από το μεγαλειώδες άγαλμα του Λεωνίδα στις θερμοπύλες .
Ένα δέος με πιάνει και εν κινήσει υποκλίνομαι στο μεγαλέιο του .

Παίρνω τη τελευατία φωτό , και είναι ακόμα μέρα .... σχεδόν δεν το πιστεύω ότι δεν με έπιασε νύχτα .
Κατεβαίνω απο το βουνό και πλέον πάω Αθήνα για να τερματίσω .

Βάζω στο gps Αθήνα και μου βγάζει 205 χλμ  , ρε πστ μου λέω τόσο μακρυά είμαι 

Τέσπα , νυχτώνει μπαίνω εθνική κουμπώνω στα 130-140 και πάμε καρφί για τερματισμό .
Αμ έλα μου που δεν ήθελε να τελειώσει τόσο απλά ...

Λίγο πριν το Σχηματάρι μας πετάνε εκτός Εθνικής , γιατί λόγο έργων έχει μποτιλιάρισμα 10 χλμ + 
Βγαίνω από την εθνική και όπως πάω να φύγω βλέπω έναν αστυνομικό να μου κάνει σινιάλο με το φακό .

Τι θέλει τώρα βραδιάτικα και αυτός ρε γμτ ? αναρωτιέμαι

Φίλε , μποτιλιάρισμα έχει δεν έγινε τίποτα , εσύ περνάς με το μηχανάκι ξαναμπές Εθνική !!

και με αφήνει να περάσω και να ξαναμπώ !! Απλά δεν το πίστευα  υπάρχει θεός 

Φτάνω στο μποτιλιάρισμα και αρχίζω με πρώτη συμπλέκτη και πόδια κάτω να κάνω σλάλομ
ανάμεσα στα οχήματα μέχρι που μετά από κανά 10λεπτο τα πέρασα .

Φτάνω τερματισμό ,
η χαρά μου είναι μεγάλη
η κούραση επίσης άλλα έχει σβήσει πλέον στη λύτρωση του τερματισμου .

Τελικά όντως δεν έχουν έρθει πολύ ακόμα που το συνέχισαν κανονικά
και η ώρα είναι αισίως 11 το βράδυ .

Στέκομαι 2 λεπτά , λέω 2 κουβέντες ευχαριστώ τους ανθρώπους εκέι για την εμπειρία
κλέβω 2 τελευταίες ματιές και φεύγω για το σπίτι μου .

1800+ περίπου χλμ σε 2 μέρες , 2400 περίπου μαζί με αυτά που έκανα από το σπίτι μου .

Άλλο ένα 36ωρο είχε τελειώσει επιτυχώς , και αυτό είναι από μόνο του ένας άθλος .
Άθλος για ανθρώπους και μηχανές που δοκιμάζονται πέρα από τα όρια τους
και συνηδητοποιούν ότι εν τέλει τα όρια δεν ήταν ποτέ εκεί που πίστευαν αλλά ακόμα παραπέρα !! 

Και του χρόνου να μαστε καλά !!


Άμα ανέβει καμιά καλή φωτό θα τις ανεβάσω σταδιακά 

στη λαρισα εχασα το μισο συμπλεκτη(δουλεψε υπερωριες ο δολιος) κανω δεξια επρεπε να αποφασισω ή παω με μισο συμπλεκτη Πηλιο κ μενω ή σπιτι..κ η Αποφαση επρεπε να παρθει γρηγορα μη παρω στο λαιμο μου κ το Γιωργο πουχε ωρες μπροστα του να τερματισει.
Η αποφαση βγηκε ..σπιτι.... Μπαινω Εθνικη απο το υψος της Λαρισας περναω τα πρωτα διοδια με 1/3 συμπλεκτη .Ωπα λεω με αφηνει (κ τη σχετικη ψαλμοδια- καντηλοδια) στα δευτερα διοδια καρφωνω πρωτη σβηνει..τετελεστε [size=78%].[/size]
Κανω ακρη πλακωνουν τα παιδια της εταιρειας που χει το δρομο κ την ασφαλιζουν με κωνους, αμαξι ασφαλειας κλπ μιας κ ημουν στην ΛΕΑ..
και τωρα τι?
Κ τωρα τον εθνοσωτηρα ιατρο bill..βρες υγρα , ανοιξε καπακι αντλιας συμπληρωσε τερμα δεξια τιμονι παιξε ισα που τη μανετα (εξαερωση) κ φευγεις ..
Ολα καλα υγρα που ? ρωταω τα παιδια 30 χλμ το επομενο βενζιναδικο τελικα μου δωσαν το τηλ ταξιτζη ο οποιος πηγε βρηκε κ εφερε τα πολυτιμα υγρα εναντι 10ευρων (2,5 υγρα+7,5 η κουρσα) συμπληρωνω αλλα εριξα ελαχιστα κουμπωνω κ φευγω στη πορεια πεφτει παλι ο συμπλεκτης στο 1/3  ...καντηλια, εμβατηρια, απολυτηκια και εναν εσπερινο 
αλλα 2 διοδια κ παλι η διαδικασια με περισσοτερα υγρα , τοσα που πεσαν κ στο τεποζιτο  (ορθρους, τροπαρια, λιτανιες κλπ)
εφτιαξε ο συμπλεκτης κ μεφερε τελικα στις 11.15 στη βαση μου..
              Τρομερη εμπειρια , απιστευτη καταπονηση ανθρωπου και μηχανης φτανωντας σε ορια πραγματικα.Ναι θα το ξανατρεξω με oberon πλεον!!   κ θα το ΤΕΡΜΑΤΙΣΩ ...
(ps 1:[/size]το ψαρωμα με τα καυσιμα που ανεφερε ο Γιωργος ειναι επειδη το δικο μου εχει βελτιωθει κατα τι στο θεμα σωματα -εκκεντροφορους με αποτελεσμα να ειμε λιγο πανω στη καταναλωση απο κανονικο capo κ φοβηθηκα μη καψει κ μ αφησει p.s 2:Τεραστιο ευχαριστω στον bill, οτι κ να πω λιγο θανε ..δε λεω τπτ θα του τα πω απο κοντα)[size=78%]

Γυρνώντας από Καβάλα είχα χάσει και γω τον συμπλέκτη μου Γιάννη από την πολύ χρήση και εκεί αλλά και στο Λεωνίδιο...αλλά την ήξερα την δουλειά.Δεν είναι τιποτα...αρκεί να έχεις υγρά μαζί σου.Αν είχες συνέχιζες άνετα το οδοιπορικό.
Την πρώτη φορά που με άφησε από συμπλέκτη τα ίδια μου είπε ο Γιατρός όταν τον πήρα τηλ.

ianai & faraway

χάρηκα πραγματικά πολύ που σας γνώρισα παιδιά, κρίμα για την ατυχία με το συμπλέκτη.

Την πρώτη μέρα από το ψαροκόκκαλο έλειπε μια σελίδα γι αυτό δεν έβγαινε ότι και να κάναμε.. το μάθα το βράδυ στο ξενοδοχείο από αστραχάν

άντε καλούς δρόμους να χουμε και του χρόνου

Παντα διαβαζωντας για 36ωρο μου ερχεται η ιδια εικονα κ σκεψη. Αξιζει τοσο κουραση αγχος κ πιεση? Σκεφτομαι τα οδηγικα χλμ που κατα πλειοψηφια μετα απο καποια ωρα δεν απολαμβανεις ειτε λογω κουρασης ειτε αγχους ειτε βραδυποριας, οπως επισης κ τον κινδυνο που βαζεις τον ευατο σου γιατι το να καλησε να κανεις 1000+ χλμ με 3 ωρες υπνο οταν εχεις κανει αλλα 900 μονο ασφαλες δεν ειναι, επιπροσθετα με το κοστος με αποτρεπουν απο μια συμμετοχη.
Εχω κανει αρκετες φορες τοσα χλμ αυθημερον κ ξερω οτι ο ασταθμιτος παρΓοντας κουραση μπορει θα αποβει μοιραιος απο καθε αποψη συμπεριλαμβανουμε της απολσυσης για το ολο εγχειρημα.

Πολλες απο τις περιοχες που περιλαμβανε το φετινο τις εχω περπατησει ειτε 2τροχος ειτε 4τροχος κ ειναι φανταστικες κ ειναι κριμα να μην "μενει χρονος" να τις απολαυσεις.

Απο την αλλη η εξαρση του οδηγικου "παραληματος" σε κανει μετασ απο τοσα χλμ να θες κιαλλα, κιαλλα πολλα κ σε κασιει και τα χερια σε ξυνουν κ τριβουν νοητα το γκριπ κ θες να ξανακαβαλησεις εκεινη την ιδια στιγμη που τερματιζεις αφηνωντας μια αισθηση " ανολοκληρωσης" κσι αυτη ειναι η ομορφια του "ταξιδευειν"

Τελικα αξιζει;;

...

Τα 2 ρεμάλια που φαίνονται στην πρώτη φωτό της δυτικής Φραγκίστας είναι οι 2 συνάδελφοί μου με 1200 και 1150 GS ADV και απο αυτούς είχα μάθει ότι είστε στο 36ωρο. 1η φορά το έκαναν και μου είχαν προτείνει να πάω και εγώ αλλά αυτό το είδος δεν μου αρέσει οπότε δεν πήγα. Από κει και πέρα πιστεύω ότι είναι καθαρά υποκειμενικό αν αξίζει η όχι. Σε κάποιους αρέσει απλά να είναι πάνω στην μηχανή και να κάνουν πολλά χλμ σε μια ημέρα σε άλλους να απολαμβάνουν στο χαλαρό 300 χλμ την ημέρα, σε άλλους να πηγαίνουν τάπα στις στροφές κλπ.
Θα ήθελα όμως να ρωτήσω κάτι όσους έχουν κάνει το 36ωρο. Μου είπαν τα 2 παιδιά ότι υπήρχε πολύς ανταγωνισμός μεταξύ των συμμετοχόντων και οι ίδιοι πήγαιναν πολύ γρήγορα και με την ταυτότητα στο στόμα σε πολλές περιπτώσεις. Μάλιστα μου είπαν με ένα Capo κοντραρίστηκαν αρκετά χωρίς να ξέρω ποιον εννοούν. Ακούγοντας τους να μου περιγράφουν περιστατικά μόνο ευχάριστο δεν μου ακουγόταν και μάλιστα μου ακουγόταν πολύ επικίνδυνο μιας και μιλάμε για πιεστικές καταστάσεις οδήγησης, με κούραση από τα χλμ και σε δρόμους με γκρεμό, με κλειστά τμήματα, με λακκούβες, νεροφαγώματα κλπ.
Επειδή όμως έχω πάει μαζί τους βόλτες και είδα πόσο κοντραρίζονται μεταξύ τους και τους θεωρώ επικίνδυνους θα ήθελα να σας ρωτήσω αν και εσείς μπήκατε σε αυτό το "τριπάκι" και κάνατε τα ίδια, δηλαδή να πιέζετε τους άλλους, να πηγαίνετε κολλημένοι πίσω απο τους άλλους στην ρόδα κλπ. Εμένα μου ακούστηκε για αγώνας δρόμου έτσι όπως μου τα είπαν παρά αγώνας αντοχής.