Και ξαφνικά..!
Χτυπά Συναγερμός..: 06+30 sms από suzuki μέλος, αλλά ενδοξο apriliano, mastoras..:΅''Ξεκινάω από Βρασνά...σε 2 ώρες θα είμαι εκεί...!!! ''

ο.κ... πάω σπίτι κοιμάμαι...(πάντα σαν πουλάκι...γρουμφ...χρρρρρ....γρουκ..... ) και στις 10:00 δεχομαι τηλεφωνικό εγερτήριο που με καλεί για καφέ στο flocafe...

o.k..ομολογουμένως -εντάξει το παραδέχομαι- χάρηκα με την άφιξη του παλιοsuzukakia- και πετάγομαι σφαίρα -αν και νηστικός από...''βραδύς'' και δεν αποδίδω- και βρισκόμαστε να πινουμε πρωινό καφεδάκι για να ανοίξει το μπριρμπιλωτό ματάκι μου....κάνω και ένα τσιγαράκι λίγο να αεριστεί η κεφάλα μου και η συζήτηση ξεκινά ''ταχειά-ταχειά'' για να λύσουμε όοολα τα προβλήματα της Aprilia και φυσικά όλων των μοτοσυκλετών...

Εκεί λοιπόν γνώρισα επίσης και την ''Εσμεράλντα'' με γνήσιο dna από παλαίμαχο Gsxr 600, και κωδικό όνομα Gsxf 600, στέκει εκεί καμαρωτή με μια αύρα από παρελθόν, διατηρώντας την περηφάνια της και ομολογουμένως όμορφη....

Παραδίπλα μου αυτό το λυγερόκορμο παληκάρι....(μπουαχαχα....!!!) γνήσιος Black Rider μέχρι και στο βράκι, όλη η στολή black.... Πίνουμε λοιπόν τον καφέ μας χαζεύοντας την Εσμεράλντα, (ξαδέρφη της ''Χοάνα Η Παρθένα'' από το ομώνυμο σήριαλ.... ) και εκεί φτυαρίζουμε τον zorzhonda+christodou που δεν κατάφεραν να έρθουν...

Α....δεν έχω παράπονο...ο....σεξουλιάρης zorz θυμήθηκε κατά τις 12+ να πάρει τηλ. τον mastora αν του πει ότι πρέπει να έρθουν Αλεξανδρούπολη.....

- Άπαιχτος είσαι μεγάλε...


Λοιπόν πίνουμε το καφεδάκι μας και αφού βάζουμε τα μεταξωτά και τα σατέν μας πάμε παραλία.....

Ε...εκεί...πρίν ξεκινήσουμε από το σπίτί μου ο mastoras δεν άντεξε και με παρακάλεσε γονυπετής  να τον  αφήσω να καβαλήσει τον Πήγασο....ε..τι να κάνει...apriliano αίμα κυλάει ακόμα στις φλέβες του....
ε..πήρα λοιπόν  και εγώ την Εσμεράντα και...με..μια μκρή παράκαμψη για να χαρεί -όχι εγώ..ο mastoras τον Πήγασο βγαίνουμε Εγνατία- και πάμε ας πούμε..Αθήνα, μέσω....Κρήτης...ε,,,εκεί υποσχέθηκα στον Mastora πως δε θα το ανοίξω πολύ το gsxf του.... αλλά ξαφνικά έπαθα αγκύλωση στον καρπό....

ε...αφού λοιπόν άφησα στον Mastora να χαρεί τον Πήγασό μου.. 

φτάνουμε παραλία, όπου ξεδιπλώνουμε τραπεζομάντηλα, βγάζουμε ''παρεώ'' το ταπεράκι με τα κιοφτεδάκια, και παραγγέλνουμε....τι άλλο...??

μπύρα ο αθεόφοβος...και εγώ....
..κατιτίς να τσιμπήσω.... ..κάνα δυο πατατούλες....

μετά λοιπόν...ΠΑΝΤΑ ΣΥΖΗΤΏΝΤΑΣ σε υψηλό επίπεδο για δίτροχα...δίχρονα...δικάβαλα... της παραλίας και τα λοιπά...΄λέμε να βουτήξουμε....

α....εκεί ξεδιπλώνεται η χάρη του Χαμαιλέων mastora...ένα πράμα ρε παιδί μου όταν έπεσε στην θάλασσα....
...σαν...ΣΑΛΑΧΙ να πω..???
...σαν...τεράστια άσπρη κουτσουλιά να πω..????

το κάτι άλλο ήταν.....

ε...φυσικά δεν συγκρίνεται με το μαυρισμένο φιδίσιο κορμί που με τη μια γεύτηκε όλη την αλμύρα της θάλασσας βουτώντας και φουσκωμένος από το...''κατιτίς'' που τσίμπησα.....

Σε λίγο έρχεται και το έτερον αγαπητό και αγουροξυπνημένο μελος Santso... κατά πολλούς Γιάννης ο Ροχαλητός...(για όσιυς τον ξέρουν από τις Πανελλήνιες)....
εε...εκεί αργίσαν να τα κάνουν πλακάκια με τον suzukakia....


αφού λοιπόν λιαστήκαμε σαν πεταμένες χελώνες στην άσφαλτο και κάηκε το ''τσερβέλο ''μας..ή αλλιώς η ''κασίδα'' μας..
ε...είπαμε να πάμε για φαγητό..... μιας και τα παιδιά πεινούσαν....

΄Λοιπόν...ξανανέβηκα στην Εσμεράλντα -πάντα κάνοντας χάρη στον Mastora- και τελικώς βρήκαμε μια ταβερνούλα να...τσιμπήσουμε το κατιτίς μας...


Αν και δεν πεινούσαμε  φάγαμε με το ζόρι κι αυτό καθαρά και μόνο γιατί στο τηλέφωνο ο zorzhonda μας είπε
'' ΝΑ ΦΑΤΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΔΕΡΦΟ ΜΟΥ''....

Λοιπόν...αφού πάλι εκεί συζητησαμε πόσο ''παρτάκιας'' είναι ο φίλος μου ο Γιάννης ο Ροχαλητός, και αφού έφυγε χωρίς να πληρώσει το λογαριασμό, ξανακαβαλήσαμε τα μοτόρια....

 

μπανάκι στο σπίτι..και...φυσικά...ένας after αποχαιρετιστήριος καφές είναι...''must''...
λοιπόν πίνουμε ένα καφεδάκι...(ακόμα) παρέα με την Εσμεράλντα και τον Πήγασο...
και σε λίγο πριν τη δύση του Ηλίου, ο Μοναχικός Καβαλάρης  στα μάυρα και γνήσιος χιλιομετροφάγος αποφασίζει πως΄..
είναι ώρα....

Ένα ευχαριστώ στον Μήτσο που έκανε ένα 'ντου'' και ήρθε αυθημερόν για...καφέ..μπάνιο...φαγητό...καφέ....όλα μαζί χτυπώντας μια 500αρού στο κοντέρ, χώρια τα κουνούπια που έφαγε στην επιστρογή νύχτα, σταματώντας καθε τρεις και λίγο να καθαρίσει ζελατίνες...

Υπόσχομαι και ΕΥΧΟΜΑΙ η επόμενη βόλτα να είναι η δική μου στα Βρασνά,
και...με το καλό να πουλήσουμε τον Πήγασο....


Καλά Χιλιόμετρα, μάγκες, Καλή Καρδιά + Καλή Παρέα....


Υ.Γ. περιττό να σας πω ότι φοτούσε το μπλουζάκι...''suzuki / aprilia '' ε..???

Εγώ τι να πώ Θέμη και Γιάννη ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για την φιλοξενία

Βέβαια θα πρέπει να συμπληρώσω ότι τα βραδυνά μυγάκια είναι πιό νόστιμα........................
και να μην ξεχάσω να αναφέρω την Εγγλέζικη ακρίβια του Zorz...........


ΥΓ:Προσέξτε το χαμόγελο του Θέμη...............είδε πώς είναι τα πράγματα πάνω από τα 170............

Βλέπω καλά; Ο Θέμης καβάλα σε SUZUKI; Ιεροσυλία. Πως το έκανες αυτό βρε αθεόφοβε; Μετά βλέπω πουλάς και εσύ τον Πήγασό σου; Πάει χάλασε και αυτός. Δεν πιστεύω ο φίλος mastoras να σου άλλαξε τα μυαλά Θέμη;

Αστα Βράστα Κώστα εγώ έμαθα οτι πήγε εκεί ο Μήτσος για να του δώσει προσπέκτους απο το νέο bandit γιατί δεν έβρισκε στην Αλεξ/λη

 

Όξω....!!!!
Σσσσυκοφάντες....
αλλά πλάκα έχει το suzuki...

Θέμη άστα αυτά και πες μας την αλήθεια αν ευσταθούν αυτές οι καταγγελίες.Αν πράξεις όπως ο Νίκος τότε θα είσε συχωρεμένος αλλιώς.......