Αφού φουλάραμε στην έξοδο προς Λάρισα πήραμε το δρόμο της επιστροφής...
Ο Θάνος κάποια στιγμή έστριψε και πήρε το δρόμο προς Κοζάνη ενώ στα Τρίκαλα χωρίσαμε σε δύο ομάδες και οι μηχανές που επέστρεφαν Κέρκυρα.


Οι μεν συνέχισαν από εθνική για να προλάβουν τον καράβι των 18.30 και να ταξιδέψουν πιο άνετα και ξεκούραστα και η τριάδα των 2 capo 1000 και του Θάνου με το 1200 στριψαμε προς Πύλη Τρικάλων με σκοπό να βρεθούμε Άρτα μέσω της παλαιάς εθνικής οδού. Μια πανέμορφη διαδρομή που μας αποζημέιωσε για την επιλογή μας αφού για αρκετά κμ είχαμε βρεί ενα πολύ καλό ρυθμό και τα 1000ρια απέδειξαν οτι παρά τα χρονάκια τους βαστάνε καλα...


Μια απαραίτητη στάση για φωτό στο φράγμα απ όπου είχε περάσει νωρίτερα και ο far όπου είχαμε την ευκαιρία για λίγα λεπτά να δοκιμάσουμε και το 1200. Θάνο ευχαριστούμε για την εμπιστοσύνη σου να μας παραχωρήσεις τη μηχανή για βόλτα! 


{ Διαφορετική μηχανή από το 1000 με τις ανάλογες ιδιαιτερότητές της όπου σίγουρα θέλουν χρόνο για να εξοικειωθείς μαζί τους. Όπως πχ το ηλεκτρογκαζο, οι ηλεκτρονικές αναρτήσεις, ο 17ρης τροχος κτλ. Είναι πανέμορφο το άτιμο όμως! Θα ήθελα κάποια στιγμή να δοκιμάσω και την έκδοση rally. }


Γύρω στις 19.10 είμασταν στην Άρτα και πιναμε χαλαρά ενα καφεδάκι πριν αποχαιρετήσουμε το Θάνο που θα επέστρεφε Πάτρα και εμείς θα ξεκινούσαμε με κατέυθυνση προς Ηγουμενιτσα.


Ελέγχοντας το προγραμμα των καραβιών συνειδητοποιούμε οτι το επόμενο είναι στις 20.30 και ειναι ηδη 19.25 φουλάρουμε βενζίνη, και βουρ για να προλάβουμε...20.22 κόβαμε εισητήρια στο λιμάνι...

 

Καλημέρα...

Εν κατακλείδι, περάσαμε ένα όμορφο διήμερο όπου αν ο καιρός το επέτρεπε θα έδιναν το παρόν περισσότερα παιδιά από Αθήνα και Πελοπόννησο.
Μανώλη, ξέρω πόση προετοιμασία είχες κάνει ανυπομονώντας για τη συνάντηση. Προέχει όμως η ασφάλειά μας και πολύ σωστά έπραξες που δεν ξεκίνησες από Λεωνίδιο.

Να είμαστε καλά να ταξιδεύουμε και να ανταμώνουμε. Εις το επανιδείν λοιπόν.



Υ.Γ 1 Τυπώθηκαν αυτοκόλλητα και καρτούλες του φόρουμ. Τα παιδιά που ήρθαν είχαν την ευκαιρία να πάρουν. Στον Χρήστο έδωσα μερικά επιπλέον για να βρεθείτε με την πρώτη ευκαιρία από Αθήνα και να πάρετε. Όποιος άλλος θέλει ας μου στείλει. Καλό θα ηταν να συνεννοηθείτε ανά περιοχή να στείλω σε κάποιον και να βρεθείτε για καφεδάκι να πάρετε. Το υλικό είναι δωρεάν φυσικά...


Υ.Γ 2 Αρκετά παιδιά στη συνάντηση ρώτησαν για μπλουζάκια. Θα το κοιτάξουμε κι αυτό το θέμα και θα βγάλουμε ανάλογο σχεδιάκι για να οργανωθούμε καλύτερα.

Εν κατακλείδι, περάσαμε ένα όμορφο διήμερο όπου αν ο καιρός το επέτρεπε θα έδιναν το παρόν περισσότερα παιδιά από Αθήνα και Πελοπόννησο.
Μανώλη, ξέρω πόση προετοιμασία είχες κάνει ανυπομονώντας για τη συνάντηση. Προέχει όμως η ασφάλειά μας και πολύ σωστά έπραξες που δεν ξεκίνησες από Λεωνίδιο.

Να είμαστε καλά να ταξιδεύουμε και να ανταμώνουμε. Εις το επανιδείν λοιπόν.



Υ.Γ 1 Τυπώθηκαν αυτοκόλλητα και καρτούλες του φόρουμ. Τα παιδιά που ήρθαν είχαν την ευκαιρία να πάρουν. Στον Χρήστο έδωσα μερικά επιπλέον για να βρεθείτε με την πρώτη ευκαιρία από Αθήνα και να πάρετε. Όποιος άλλος θέλει ας μου στείλει. Καλό θα ηταν να συνεννοηθείτε ανά περιοχή να στείλω σε κάποιον και να βρεθείτε για καφεδάκι να πάρετε. Το υλικό είναι δωρεάν φυσικά...


Υ.Γ 2 Αρκετά παιδιά στη συνάντηση ρώτησαν για μπλουζάκια. Θα το κοιτάξουμε κι αυτό το θέμα και θα βγάλουμε ανάλογο σχεδιάκι για να οργανωθούμε καλύτερα.

ελλιπης ηταν τελικα οπως εγραψα σε αλλο νημα...
εγω βλεπω οτι  παροτι καποιες δυσκολιες η προσπαθεια αποδιδει καρπους...
καλη συνεχεια να εχουμε

Ζήση "μέσα" καί εγώ γιά δύο αυτοκόλλητα καί μία κάρτα   

Θέλω και εγώ αυτοκόλλητα και κάρτα 4 αυτοκόλλητα και δύο κάρτες Ζήση αν δεν έχεις τη διεύθυνση να σου τη στείλω πάλι

Είπα να γράψω και εγώ την εμπειρία της πανελλήνιας έστω και λίγο καθυστερημένα.
Η προετοιμασία είχε ξεκινήσει μια εβδομάδα νωρίτερα και έτσι φύγαμε από την Κέρκυρα με το caponord ετοιμοπόλεμο. Η διαδρομή που κάναμε με τον Ζήση , τον Faraway και τον ψηλό της Κοζάνης, ήταν φανταστική. Paso Baro είπαμε σωστά???
Με τούτα και με εκείνα  φτάσαμε στο Πήλιο  που μας υποδέχτηκε σαν σωστός οικοδεσπότης ο γνωστός Ταβερνιάρης. Μπήκαμε στο ξενοδοχείο και μετα ξεκίνησαν οι χαιρετισμοί με το υπόλοιπο crew. Με εξέπληξε η θετική διάθεση και το πλατύ χαμόγελο που είχαν αυτοί οι άνθρωποι στο πρόσωπο τους. Μετά από λίγο ήρθαν τα φιλαράκια από την Λαμία με tuono-v4  και 1190. Οι ορτανσίες έδωσαν ρέστα με το φαγητό τους, συγχαρητήρια στον Νικόλα .
Η επόμενη μέρα είχε καφέ και μπουρού μπουρού. Εκεί γνώρισα και έναν νέο apriliabiker τον Θάνο με capo1200 και αποφασίσαμε να φύγουμε παρέα με τον Ζήση προς Πύλη Τρικάλων και να κάνουμε την παλαιά εθνική Τρικάλα-Αρτα. Δέσαμε στην οδήγηση και οι τρεις μας δώσαμε ρέστα στον δρόμο και ευχαριστήθηκα οδήγηση, φύση και καλή παρέα. Το caponord έδωσε ρέστα και κέρασε τσάι τα υπόλοιπα δίτροχα που βρέθηκαν στον δρόμο.

Ανυπομονώ για την επόμενη συνάντηση και να γνωρίσω από κοντά και τους υπόλοιπους apriliabikers

Ζήση Ε Ζήση! Θέλουμε και μπλουζάκια πλουσιοπάροχα σε X και L στην ούγια! Είμεθα και μεις οι αφρατούληδες! :p

Y.Γ. Ο Μπάμπης τί κοιτάει σε εκείνη την φώτο? Περιμένει τίποτα πενφέ που είχε τσαγιάσει νωρίτερα? :p

Θα ασχοληθούμε με τα μπλουζάκια άμεσα Νικόλα,
θα ανοίξω νέο νήμα σχετικά να δούμε τί ενδιαφέρον υπάρχει και ανάλογα να ψαχτούμε για το ποιός θα μας τα φτιάξει.
Να δούμε και το σχέδιο κτλ που θα ήταν ιδανικό για κοντομάνικο και φουτεράκι.

Ο Μπάμπης ψάχνει κάτω στο φράγμα κάτι ταλαίπωρους που πέρασε από πάνω τους στις προηγούμενες στροφές ως άλλος τρομοκράτης με ξετάπωτα τελικά και μπόλικη καμπούλα ωσάν να ήταν dieselοκίνητος...

Τα γερόντια πάντως τα 1000αρια έχουν τρελή ψυχή μέσα τους! Μπράβο στα παιδιά Ζήση και Μπάμπη για το απολαυστικό τους στρίψιμο στα στενά!

Τα γερόντια πάντως τα 1000αρια έχουν τρελή ψυχή μέσα τους! Μπράβο στα παιδιά Ζήση και Μπάμπη για το απολαυστικό τους στρίψιμο στα στενά!

Χαρά μας που ταξιδέψαμε παρέα φίλε Θάνο και όπως είπαμε σύντομα και στην επόμενη βόλτα!
Τα γεροντάκια μας περνάνε δεύτερη νιότη, καμουφλαρισμένη βέβαια...χαχα
Δε σε είδα να δυσκολεύτηκες να ακολουθήσεις πουθενά, κολλημένος πίσω μας ήσουν και το απολάμβανες το ορεινό στροφιλίκι όσο κι εμείς. Αυτές οι διαδρομές στο τέλος τους σε αφήνουν με ενα πλατύ χαμόγελο στα χείλη και μια νοσταλγία να τις επαναλάβεις...

Μπραβο ρε παιδια,σας σκεφτομουνα λογω της κακοκαιριας..
Τελικα ποσοι μαζευτηκατε?

Κρίμα που δεν ήρθατε από βορρά Δήμο. Ο καιρός τελικά μας έκανε το χατίρι και περάσαμε ωραία.