http://www.e-typos.com/ellada/article/106857/oneiriki-odusseia-11500-hiliometron-stin-akri-tis-gis/


Ταξίδι όνειρο κάθε μοτοσυκλετιστή…


Θα έχω να λεω οτι το capo μου έφτασε μια ανάσα πρίν την ολοκλήρωση ενός τέτοιου ταξιδιού…(Δυστυχώς χωρίς εμένα    αλλά τοτε δε μου άνηκε)


 Ίσως στο μέλλον με αξιώσει ο θεός να κανω ένα ανάλογο ταξίδι...[size=78%] [/size]

Φιλε Ζηση ειναι οντως ονειρο το ταξιδι αυτο ...αν και φρονω χρηζει μερικης απομυθοποιησης ...παντως αξιζει να κατσεις να διαβασεις αυτο http://motoadv.gr/2014/01/19/nordkapp2013/ ισως απ τα καλυτερα ταξιδιωτικα που εχω διαβασει  !!

Φιλε Ζηση ειναι οντως ονειρο το ταξιδι αυτο ...αν και φρονω χρηζει μερικης απομυθοποιησης ...παντως αξιζει να κατσεις να διαβασεις αυτο http://motoadv.gr/2014/01/19/nordkapp2013/ ισως απ τα καλυτερα ταξιδιωτικα που εχω διαβασει  !!

Αποθυμοποιεις κατι οταν το ζησεις και μπορεις να εχεις τον λογο και την γνωση που χρειαζεται... για να το κανεις.!


Οσο δεν το κανεις θα παραμενει μυθος.!!! και χωρις μυθους δεν υπαρχει ιστορια.

Να παραθέσω και γω την ταπεινή μου προσωπική άποψη...
Το ταξίδι στο nordkapp θεωρώ ότι για τους Βαλκάνιους είναι όπως η αγορά μιας BMW.
Πολύδιαφημισμένη, ακριβή, με υψηλό κόστος συντήρισης, χωρίς να προσφέρει κάτι περισσότερο απο αυτά που θα μπορούσε να προσφέρει κάποι οάλλο μηχανάκι ζητώντας πολύ λιγότερα, παρα μόνο την χλιδή που μπορεί να προσφέρει το όνομα της BMW.


Κάπως έτσι αντιλαμβάνομαι πλέον το ταξίδι στο Βόρειο Ακρωτήρι.


1. Ακριβό. Για πολλούς απο εμάς με μέσο μισθό τα 800-1000€ είναι ακριβό και χρειάζεται αρκετές θυσίες για να το πραγματοποιήσεις.
2. Πολυδιαφημισμένο. Τόσο που μέχρι και βέσπες βρίσκουν χορηγούς για να το πραγματοποιήσουν.
3. υψηλό κόστος. Το διαφοροποιώ απο το ακριβό και εξηγώ. Η σκανδιναβία είναι ΑΚΡΙΒΗ. Με περίπου 2,5 € το λίτρο βενζίνης, με ακριβό το φαγητό και την διαμονή. Βέβαια εκεί ο μέσος μισθός ενός δημοσίου υπαλλήλου φτάνει τις 8000€. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν την αντιστοιχία...
Το υψηλό κόστος το οποίο αναφέρω έχει να κάνει πρώτα με την προετοιμασία της μοτο αλλά και του αναβάτη (σερβις-εξοπλισμό) και μετά με τα κάποιες χιλιάδες άχρηστα (βενζινοφθόρα) χιλιόμετρα. Για να μπορέσεις να περιορίσεις το ταξίδι στις 20-22 ημέρες (και να χαρείς  το κομμάτι της σκανδιναβίας που άλλωστε είναι και ο προορισμός) πρέπει να προσπεράσεις ουσιαστικά Ιταλία-Αυστρία-Γερμανία-Δανία και τουμπαλην στο κατέβασμα. Προσπερνάς λοιπόν τόσους προορισμούς χωρίς να χαρείς ουσιαστικά κάτι απο αυτούς. Και μιλάμε για άρτια μοτοσυκλετιστικούς προορισμούς. Αν δε δεν περάσεις ακτοπλοικός απο Σουηδία απέναντι και περάσεις και το κομμάτι της Φιλανδίας τότε η κατάσταση γίνεται τραγική....


Με λιγότερα οδηγικά χιλιόμετρα(και κουραση) και με χαμηλότερο budget μπορεί κανείς να χαρεί διαδρομές με περισσότερες συγκινήσεις... (π.χ. τον γύρο της ηβηρικής ή τα highlands)


Για να μην αναφερθούμε σε κοντινότερες διαδρομές όπως Δολομίτες, Δαλματικές ακτές, Βalkan xpress, Μικρασιατικές ακτές, Γύρος μαύρης Θάλασσας.


Προσωπικά λοιπόν μιλώντας με όποια εμπειρία μπορεί να έχω πιστεύω ότι σημασία ΔΕΝ ΕΧΕΙ ο προορισμός, σημασια έχει το ταξιδεύειν.


Στην μικρή μικρή καθημερινότητα του καθενός οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει σε σχέση με τον βομβαρδισμό πληροφοριών απο ΜΜΕ μπερδευουν, κουράζουν και πολλές φορές αποπροσανατολίζουν απο την ουσία του να είσαι άνθρωπος και να ζεις την κάθε μέρα. Εύχομαι ο υπερκαταναλωτισμός και τα fashion icons να μην επιρρέασουν τον μοτοσυκλετισμό και το ταξιδεύειν να μην ανακατευτεί με το μιμούμαι.

Συμφωνώ απόλυτα με τον Αργύρη. Eνα παράδειγμα είμαι εγώ. Είχαμε κανονίσει με 4 φίλους και 3 μηχανές παλιά να κάνουμε ενα μικρό τουρ 10 ημέρων σε μερικές Ευρωπαικές χώρες. Εχουμε μαμηθεί στην προετοιμασία των μοτό(εγώ τότε με Ζ750S) και των ιδίων με χρήμα, ρουχα, εξοπλισμό κλπ. 30 ημέρες πριν το ταξίδι ενας εκ των τριων(οχι εγώ χεχε) πηγαίνει να αγοράσει μπαγκαζιέρα μιας και δεν είχε. Ενω είναι γενικά σωστός οδηγός σε ένα φανάρι κάνει αναστροφή ενώ δεν είχε δει καν οτι είναι κόκκινο ακόμα. Απέναντι έχει τροχαία. 2 μήνες το δίπλωμα και φυσικά πρόστιμο!! ΣΟΚ εμείς!!
Μετά απο σκέψη αποφασίζουμε οτι αξίζει να πάμε γιατί είμαστε παρέα και μιας στο Ζ δικάβαλο κανένας δεν ανέβαινε(βασικά δεν άντεχε χεχε)σκεφτήκαμε να πάμε με αυτοκινούμενο τροχόσπιτο!! Ξανα μανά σχεδιασμός κλπ κλπ. Πήγαμε και περάσαμε οχι υπέροχα αλλά απίστευτα αν και πάλι είχαμε δυσκολιές μιας και το παλικάρι που έπαθε αυτό ποτέ δεν βγήκε εκείνη την περίοδο εξω απο την χώρα αφού μπήκε στο καράβι Πάτρα και κατέβηκε Ηγουμενίτσα χεχε!!
Οι εμπειρίες που έζησα ήταν μοναδικές και αυτό που έζησα με τα 2 παιδιά που πήγαμε μαζί τελικά ήταν κατι που δεν θα άλλαζα με τίποτα. Ίσως να ήταν και καλύτερα που τότε πήγαμε με αυτοκινούμενο και όχι με μηχανές. Είδαμε και κάναμε μαζί πράγματα που αλλιώς δεν θα κάναμε.
Σημασία έχει λοιπόν η παρέα και το ταξίδι και ο προορισμός είναι δευτερεύον για μένα πια.

Υπαρχει βεβαια παντα και η απεναντη <<οχθη>> αποψη που πρεπει να την σεβομαστε.
Οσο για τα αν τα πως και τα γιατι δεν γινεται ταξιδι ουτε προορισμος ουτε τιποτα.
Σηκω απο τον καναπε καβαλα και ταξιδεψε με προορισμο η χωρις... η βαλε ενα προορισμο χωρις να σε ενδιαφερει το ταξιδι...
Ωραιος ο γυρος των Βαλκανιων και της Μαυρης θαλασσας,
Θα ηθελα να τα κανω-ζησω αλλα θελω και το Βορειο Ακρωτηρι οπως και αν γινει αυτο τα θελω ολα γιατι ητε προρισμος
ητε ταξιδι ξεκιναει μονο οταν σηκωθεις απο τον καναπε.!!!




Θα μείνω πάντα ιδανικός κι ανάξιος εραστής των μακρισμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων.

Υπαρχει βεβαια παντα και η απεναντη <<οχθη>> αποψη που πρεπει να την σεβομαστε.
Οσο για τα αν τα πως και τα γιατι δεν γινεται ταξιδι ουτε προορισμος ουτε τιποτα.
Σηκω απο τον καναπε καβαλα και ταξιδεψε με προορισμο η χωρις... η βαλε ενα προορισμο χωρις να σε ενδιαφερει το ταξιδι...
Ωραιος ο γυρος των Βαλκανιων και της Μαυρης θαλασσας,
Θα ηθελα να τα κανω-ζησω αλλα θελω και το Βορειο Ακρωτηρι οπως και αν γινει αυτο τα θελω ολα γιατι ητε προρισμος
ητε ταξιδι ξεκιναει μονο οταν σηκωθεις απο τον καναπε.!!!



Θα μείνω πάντα ιδανικός κι ανάξιος εραστής των μακρισμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων.

Να πάει να χεστεί η αντίθετη όχθη φίλε εμείς έχουμε δίκιο!!

Ειτε το πεις ετσι:

Σημασία έχει λοιπόν η παρέα και το ταξίδι και ο προορισμός είναι δευτερεύον για μένα πια.

ειτε ετσι:

Προσωπικά λοιπόν μιλώντας με όποια εμπειρία μπορεί να έχω πιστεύω ότι σημασία ΔΕΝ ΕΧΕΙ ο προορισμός, σημασια έχει το ταξιδεύειν.

προσυπογραφω 

Και για μένα τα κριτήρια πάνε κάπως έτσι...


Ας είχα τα φραγκα και τον χρόνο που θα ήθελα.. θα έπαιρνα ένα πρωινό την μηχανή μου ..θα την φόρτωνα με αυτά που θεωρώ εγώ απαραίτητα και εμένα πάνω ,θα έβαζα μπροστά...και πολύ απλά θα έφευγα χωρίς να με νοιάζει το που και το πότε ..χωρίς καν χάρτη ,χωρις κινητό χωρίς όρια και σύνορα..
Απλά να οδηγώ να βλέπω πράγματα και να έρχομαι τόσο κοντά τους που η μόνη ανάμνηση και αποτύπωση που θα ήθελα θα ήταν μόνο στο μυαλό μου..ούτε καν σε κάποια φωτογραφική.
Και όλο αυτό να το μάθαιναν οι δικοί μου άνθρωποι όταν πια θα είχα γυρίσει.


Αυτό είναι το δικό μου όνειρο...και αν ποτέ το καταφέρω θα το μάθετε ........όταν θα έχω πια γυρίσει.




Ωστόσο Ζήση στο εύχομαι ολόψυχα με όλη μου την καρδιά να το καταφέρεις!

θα την φόρτωνα με αυτά που θεωρώ εγώ απαραίτητα και εμένα πάνω

Εσυ θεωρησε απαραιτητος.????

 

Παράθεση από: Soner στις Δεκέμβριος 17, 2014, 12:38:51 πμ

θα την φόρτωνα με αυτά που θεωρώ εγώ απαραίτητα και εμένα πάνω

Εσυ θεωρησε απαραιτητος.????

μην  το  λες  αυτο  το  εχει  μαθει  να  πηγαινει  μονο  του  το  capo , κατι  σαν  τον  ΚΙΤ  ενα  πραγμα       

Ρε με δουλεύετε?


Θα σας κανονίσω από κοντά!




Εγώ είμαι ο μόνος απαραίτητος πάνω στο Capo..


Και τώρα μπορεί να συνεχιστεί το θέμα κανονικά!

Εδώ παιδιά ότι και να λέμε μιλάμε για τη Βαλχάλα του μηχανόβιου. Εδώ μια Θεσσαλονίκη Καλαμάτα πήγα το καλοκαίρι πάνε έλα σε τρεις μέρες και ακόμα το θυμάμαι και γελάω όχι στην άλλη άκρη. Αν και Νορβηγία έχω πάει λόγω δουλειάς το 2001 και μου έχει μείνει αξέχαστη.