21/8/2019

Την επόμενη μέρα σηκωθήκαμε νωρίς και φύγαμε για το αεροδρόμιο της Ζυρίχης. Είχαμε κάνει κράτηση από Μάρτιο και έτσι αφήσαμε τη μηχανή στο ανοιχτό πάρκινγκ του αεροδρομίου, και πετάξαμε για Αγγλία. Πήγαμε, περάσαμε όμορφα στο Bristol και 21/8 πήραμε αεροπλάνο και πίσω.

Πλησιάζαμε τη βαριά συννεφιασμένη Ζυρίχη με το αεροπλάνο, με τον ήλιο να πέφτει και τον ουρανό πάνω από τα σύννεφα, πυροκόκκινο. Σε μια στροφή που κάνει το αεροπλάνο, από το παράθυρο, μπορούσες να δείς μακριά τις βουνοκορφές των Άλπεων, να ξεπροβάλουν σαν νησιά πάρω από ένα συννεφένιο πέλαγος! Μια μαγική εικόνα που μπορείς να χαρείς μόνο από αεροπλάνο.
 
Η ανησυχία ‘θα βρω άραγε τη μηχανή εκεί που την άφησα;’ Δε μας ταλαιπώρησε πολύ… και καλά έκανε. Φτάνουμε, βρίσκουμε τη μοτο και ήμαστε πολύ χαρούμενοι. Πρέπει να είχε φάει πολύ βροχή αυτές τις μέρες. Βέβαια τα άτιμα τα αυτοκόλλητα από τα πάσα δεν είχαν πάθει τίποτα (ακόμα κρατάνε!).
 
Τη φορτώνουμε, βάζω κλειδί, πατάω μίζα και… Χαχαχα! Όπως πάντα, παίρνει με την πρώτη! Καβαλάμε, βάζω πρώτη, κάνω να φύγω και… δεν πάμε πουθενά! Παραλίγο να πέσουμε όντας ακίνητοι… Τη σώζουμε την πτώση και τότε ακούω μια φωνή μέσα μου… ‘Το λουκέτο ρεεεε!’… Το είχα ξεχάσει...κάνω να το ξεκλειδώσω και… Έχει κολλήσει! Μάλλον από τις τόσες μέρες νερό! Απελπισία! Δεν γυρνάει το κλειδί με τίποτα… 15 τραγικά λεπτά, στο ψιλόβροχο, με εμένα και τη φίλη να κοπανάμε το λουκέτο με κάθε τρόπο, «προσεκτικά…» και να είμαστε έτοιμοι να βάλουμε τα κλάματα… Εφιαλτικά σενάρια κυρίευσαν το θολωμένο μου μυαλό. Να πρέπει να καλέσω οδική; Πως θα συννενοηθώ; Ποσο θα κάνει; Δεν παίζει… Θα χρειαστώ δάνειο; Καλύτερα να την αφήσω και να φύγω…  Σε μια στιγμή αναλαμπής θυμάμαι ότι έχω μαζί μου wd40, ψεκάζω το λουκέτο καλα και παντου… και 3 προσπάθειες μετά το λουκέτο ανοίγει σα να μην συμβαίνει τίποτα. Η ψυχή μας επέστρεψε στη θέση της και πάμε καρφί για ύπνο.
Την επόμενη μέρα ξεκινάμε το ταξίδι της επιστροφής…

22/8/2019

Η πιο απαιτητική ημέρα από χλμ καθώς σήμερα έπρεπε να καλυφθούν πολλά. Στο πρόγραμμα μας ήταν να περάσουμε από fluela pass, often pass, umbreil και διανυκτέρευση στην Santa caterina di valfourna με σκοπό να περάσουμε την επομένη από το passo Gavia. Ο χάρτη μας σήμερα σχεδιάζαμε να είναι:

https://www.google.com/maps/dir/%CE%96%CF%85%CF%81%CE%AF%CF%87%CE%B7,+%CE%95%CE%BB%CE%B2%CE%B5%CF%84%CE%AF%CE%B1/Fl%C3%BCela+Pass,+Zernez,+%CE%95%CE%BB%CE%B2%CE%B5%CF%84%CE%AF%CE%B1/Ofenpass+%2F+Fuornpass,+Val+M%C3%BCstair,+%CE%95%CE%BB%CE%B2%CE%B5%CF%84%CE%AF%CE%B1/Umbrail+Pass,+Val+M%C3%BCstair,+%CE%95%CE%BB%CE%B2%CE%B5%CF%84%CE%AF%CE%B1/Santa+Caterina+di+Valfurva,+%CE%A3%CF%8C%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%B9%CE%BF,+%CE%99%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1/@46.8955315,8.9489992,9z/data=!3m1!4b1!4m36!4m35!1m5!1m1!1s0x47900b9749bea219:0xe66e8df1e71fdc03!2m2!1d8.541694!2d47.3768866!1m5!1m1!1s0x47835f036d0b209d:0x21ddde366a1644a4!2m2!1d9.94744!2d46.7503!1m5!1m1!1s0x4783151b3fa5fdbf:0x970ceeab690832bb!2m2!1d10.2924999!2d46.6397!1m5!1m1!1s0x47831a8835bba07d:0xdb9664acbedbb101!2m2!1d10.4332!2d46.5416!1m5!1m1!1s0x4783015d731ecbf5:0x4013215a7d6ac9d7!2m2!1d10.4900948!2d46.4141235!2m3!1b1!2b1!3b1!3e0

Κάτι πεσμένα βράχια όμως λίγο πριν τη santa caterina μας αναγκάζουν να πάρουμε άλλο δρόμο, να ξεχάσουμε το gavia και τελικά κάναμε αυτό:

https://www.google.com/maps/dir/%CE%96%CF%85%CF%81%CE%AF%CF%87%CE%B7,+%CE%95%CE%BB%CE%B2%CE%B5%CF%84%CE%AF%CE%B1/Fl%C3%BCela+Pass,+Zernez,+%CE%95%CE%BB%CE%B2%CE%B5%CF%84%CE%AF%CE%B1/Ofenpass+%2F+Fuornpass,+Val+M%C3%BCstair,+%CE%95%CE%BB%CE%B2%CE%B5%CF%84%CE%AF%CE%B1/Umbrail+Pass,+Val+M%C3%BCstair,+%CE%95%CE%BB%CE%B2%CE%B5%CF%84%CE%AF%CE%B1/Hotel+la+Rosa,+Via+Fratelli+Lazzaroni,+Teglio,+%CE%A3%CF%8C%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%B9%CE%BF,+%CE%99%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1/@46.7704012,8.3635711,8z/data=!3m1!4b1!4m35!4m34!1m5!1m1!1s0x47900b9749bea219:0xe66e8df1e71fdc03!2m2!1d8.541694!2d47.3768866!1m5!1m1!1s0x47835f036d0b209d:0x21ddde366a1644a4!2m2!1d9.94744!2d46.7503!1m5!1m1!1s0x4783151b3fa5fdbf:0x970ceeab690832bb!2m2!1d10.2924999!2d46.6397!1m5!1m1!1s0x47831a8835bba07d:0xdb9664acbedbb101!2m2!1d10.4332!2d46.5416!1m5!1m1!1s0x4783963eb436fbd1:0x5645aa5ed01a6660!2m2!1d10.06871!2d46.172774!2m2!1b1!2b1!3e0

Από τη Ζυρίχη φτάσαμε γρήγορα στη λίμνη walen όπου και κάναμε μια μικρή στάση για κολατσιό και ξεμούδιασμα και ύστερα φύγαμε προς Νταβός. Ξέρετε, το ριζορτ με τους ευρωπαίους ηγέτες… το αφήσαμε γρήγορα πίσω μας και πήραμε το δρόμο για το πρώτο μας πάσο το fluela pass! Ως εκεί το χάρηκα να οδηγώ πάλι στο πανέμορφο επαρχιακό δίκτυο της Ελβετίας. Με το άγχος όμως του να κάνουμε όσο πιο γρήγορα τώρα που είμαστε ακόμα στο πρωί οδηγούσα κάπως διεκπεραιωτικά. Όταν όμως αρχίσαμε να ανεβαίνουμε προς το πάσο, ο ενθουσιασμός με κυρίεψε! Βουνό, φουρκέτες, περιπέτεια! Γι΄αυτό κάνουμε τόσο δρόμο! Φτάνουμε σε ένα από τα πολύ ωραία πάσα. Ο καιρό, ιδανικός. Φυσικά, σταματάμε για το αυτοκολλητάκι καφεδάκι και για να φάμε. Κοιτάξτε κατάλογο… Όπως και να ‘χει εγώ είχα αποφασίσει ότι, σήμερα τελευταία μέρα στην Ελβετία δε θα άφηνα τον εαυτό μου να χαλαστεί. Το fluela pass είναι άλλωστε αρκετά επιβλητικό για να μονοπωλεί την προσοχή μου. Και αφού ξεκουραστήκαμε λίγο αρχίσαμε την κατάβαση…

Ηταν πολύ όμορφο αυτό το πάσο

Ταξίδι ζωής Διονύση! Συγχαρητήρια!
Τα υπέροχα τοπία διαδέχονται το ένα το άλλο και οι πληροφορίες θα είναι πάρα πολύ χρησιμες σε όποιον θελήσει τα επιχειρήσει στα ίδια μέρη!
 

Ευχαριστώ πολύ για τα καλά λόγια και εσένα και όλους. Η αλήθεια είναι ότι ξεκίνησα να γράφω αυτό το ταξιδιωτικό σαν μια μικρή προσφορά σε ένα μεγάλο φόρουμ που 10 χρόνια με φιλοξενεί. σιγά σιγά ομως έχει πάρει άλλη διάσταση μέσα μου. Όπως αφηγούμαι, τα ξαναθυμάμαι και σχεδόν συγκινούμαι. τελικά με το να μοιράζομαι το το ταξίδι αυτό μαζί σας, το ξαναζώ και αυτό είναι κάτι που δεν περίμενα.
Άντε λίγο ακόμα έμεινε...

Έχεις κάνει την έκπληξη εδώ μέσα μετά από πολλά χρόνια ,
αναμένουμε  τον επίλογο σου !! 

Μπράβο σου!
 

22/8/2019 part2

…Η ομορφιά του τοπίου είναι μαγική! Οι δρόμοι της Ελβετίας είναι λίγο διαφορετικοί από τους Ιταλικούς, αλλα και αυτοί πανέμορφοι. Λίγο πιο χαλαροί, θα έλεγα. Δεν μπορούσα να καταλάβω μέχρι τότε γιατί, και εκείνη τη μέρα μου ήρθε! Δρόμοι ποιότητας και αυτοί, όμως δεν έχουν μπάρες στις στροφές, πάρα μόνο αν από κάτω είναι γκρεμός. Επίσης δεν έχουν καθόλου υψομετρική διαφορά από το έδαφος γύρω τους, πάρα μόνο αν δίπλα ήταν γκρεμός. Σου έδιναν λοιπόν την αίσθηση ότι αν βγεις από το δρόμο σε κάποια στροφή, ε θα κούρευες λίγο το γκαζόν και με την πρώτη ευκαιρία τσουπ θα ξανά έμπαινες στο δρόμο! Σα να παίζεις gran tourismo ένα πράγμα! Φυσικά δε δοκιμάσαμε κάτι τέτοιο. Σου έδινε όμως στην οδήγηση μεγάλη απολαυστική χαλαρότητα και αίσθημα ασφάλειας που το χαίρεσαι πολύ αν βρίσκεσαι σε ταξίδι. 

O δρόμος μας οδηγεί στο offenpass ή αλλιως pass del fuorn. Το Strada κυλάει πολύ ωραία στις φουρκέτες, και φτάνουμε πάνω. Κλασσικά, αυτοκόλητο και εσπρεσάκι, φωτογραφίες και φύγαμε.

Δεν περνά πολύ ώρα και φτάνουμε στην Santa Maria Val Mulstar και από εκει πάιρνουμε το δρόμο για να ανεβούμε το Umbreil! Θυμάστε; Το πασο ακριβώσ κάτω απο το Stelvio. Τι βουνό!

22/8/2019 part 3

Κατεβαίνουμε το umbreil και περνάμε ξανά αυτή τη δρομάρα. Την έχετε ξαναδεί αλλά τώρα είναι σε καλύτερη ανάλυση… To σημερινό post όμως έχει 2πλο βίντεο.


Μετά το Bormio, με ενθουσιασμό παίρνουμε το δρόμο προς santa caterina di valfourna. Όμως, όπως ξανά είπα λίγα χλμ πριν είχαν πέσει βράχια και οι carabinieri είχαν κλείσει το δρόμο… Δεν περνάει κανένα όχημα από και προς την santa caterina… Φτου! Με τα πολλά αποφασίζουμε πως πρέπει να αποδεχτούμε ότι θα διανυκτερεύσουμε αλλού από εκεί που σχεδιάζαμε και ψάχνουμε δωμάτιο στο ιντερνετ. Το μόνο σε λογική τιμή το βρίσκουμε στο tegliο και πρέπει να οδηγησουμε άλλη 1+ ωρα. Ελαφρώς Ξενερωμένοι και με την κούραση να συσσωρεύεται, κατεβαίνουμε ένα δρόμο που τον έχουμε διασχίσει ξανά. Όμορφο αλλά και με αρκετή κίνηση ως τον προορισμό μας. Λίγο πριν φτάσουμε όμως τα πράγματα αλλάζουν και βρισκόμαστε να  κυλάμε σε δρόμους που γύρω στις πλαγιές, έχουν αμπέλια! Η κούραση ήταν πολύ μεγάλη για να πάρουμε μερικές φωτο. Το teglio όμως θα μας αποζημιώσει για την ταλαιπωρία. Θα φάμε! Μια νοστιμότατη και αυθεντικά Ιταλική pizza για τον καθένα μας, στην κεντρική πλατεία στο πολύ όμορφο και ελάχιστα τουριστικό αυτό κεφαλοχώρι. Λίγο μετά και λίγο πιο έξω θα βρούμε το ξενοδοχείο μας.

23/8/2019 part 1

Σήμερα είναι η τελευταία μας μέρα στις στροφές. Πρέπει να περάσουμε από το Cles, να πάρουμε ένα φορτιστή που έχουμε ξεχάσει και μετά να κατεβούμε προς Βενετία και να ψάξουμε κατάλημα, στον κάμπο, αφού αύριο το μεσημέρι παίρνουμε το καράβι.

Παίρνουμε λοιπόν τον δρόμο που θα μας περάσει από το paso aprica και ύστερα από το paso Tonale και θα μας οδηγήσει στο cles. Και εδώ είναι που μας αποζημιώνει για δεύτερη φορά η επιλογή Teglio, αφού το κομμάτι ως την aprica δε θα το κάναμε, με το αρχικό πλάνο. Το πόσο απολαύσαμε αυτή τη διαδρομή δεν μπορώ να σας περιγράψω. Κυλάγαμε στις ιταλικές πλαγιές θέλοντας να ρουφήξουμε όσες περισσότερες εικόνες ακόμα προλαβαίναμε. Θες η ομορφιά του τοπίου, θες η μελαγχολία του ταξιδιού που τελειώνει αυτή τη μέρα τη χορτάσαμε πραγματικά!

Ο χάρτης μας ώς το cles:
https://www.google.com/maps/dir/Teglio,+%CE%A3%CF%8C%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%B9%CE%BF,+%CE%99%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1/38023+Cles,+%CE%A4%CF%81%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%BF,+%CE%99%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1/@46.2724327,10.2591785,10z/data=!3m1!4b1!4m14!4m13!1m5!1m1!1s0x47839640975dfc75:0x20c0aeea4520763a!2m2!1d10.0609586!2d46.171494!1m5!1m1!1s0x47828bfbb3320d99:0xdf70a169e2adee5f!2m2!1d11.0355046!2d46.3645084!3e0

To passo Aprica ήταν ένα μικρό σχετικά πάσο. Όταν έφτανες θα έλεγα πως ήταν από τα λιγότερο όμορφα αφού είχε πολλές εγκαταστάσεις για τα πολλά τελεφερικ. Στ’ αλήθεια είναι μια μεγάλη πιστά για σκί. Ο δρόμος όμως να το προσεγγίσεις, Πανέμορφος και κυριολεκτικά με όλες τις αποχρώσεις του πράσσινου!

Στη συνέχεια, το πάσσο Tonale. Ένα περίεργο πάσο, καθαρά μοτοσυκλετιστικό θα έλεγα, παρόλα αυτά σχεδόν άδειο. Ίσως ήταν η μέρα. Πάντως εκεί βρεθήκαμε εμείς και 2 τύπισσες που έσκασαν αμέσως μετά με τα ss τους. Είναι ιδέα μου, ή όταν δω γυναίκα οδηγό μοτο, αυτή θα οδηγά είτε κάποιο σκουτερ ή κάποιο διαολεμένο πυραυλάκι; Αλήθεια, τύπισσα με κάποιο μικρό ή μεγάλο adventure ή ένα απλό street μηχανάκι σπάνια βλέπω… Στην ράχη του αυτό το πάσσο δεν είχε τίποτα, σε αντίθεση με όλα τα άλλα που είχαν ένα μικρό ή μεγάλο cafe. Το cafe του ήταν λίγο πιο πριν, στην αναβση, από όπου και πήραμε το εσπρεσακι και το αυτοκολητάκι μας. Πιο πετρώδες και με πιο άγρια αίσθηση από το Aprica.

Οι κάρτες της κάμερας όμως είχαν γεμίσει, και μέρες τώρα που γράφω αυτό το οδοιπορικό, είχα μια στενοχώρια που δεν θα είχα να σας προσφέρω video από εκεί…

Έτσι νόμιζα… η συνταξιδιώτισσά μου όμως, φρόντισε να τραβάει με το κινητό της! Ορίστε λοιπόν κομμάτια Της διαδρομής Teglio- passo Aprica(αναβαση) – passo Tonale(καταβαση)
Μια βόλτα στον ιταλικό βορρά με τη μελωδία του ιταλικού νότου…

23/8/2019 part 2

The End

Φτάνουμε λοιπόν στο cles, παίρνουμε πίσω το φορτιστή που είχαμε αφήσει και μια σκέψη είναι καρφωμένη στο μυαλό μου. ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΤΕΒΩ ΣΤΟΝ ΙΤΑΛΙΚΟ ΚΑΜΠΟ! Την ίδια ακριβώς σκέψη είχε και η φίλη μου και σε δευτερόλεπτα η απόφαση παίρνεται. Αντί να διανυκτερεύσουμε εκεί που είχαμε σκεφτεί αρχικά, αποφασίζουμε να διανυκτερεύσουμε στα βουνά. Ψάχνουμε και κλείνουμε ένα δωμάτιο σε έξω από ένα μικρό χωριό το Ciess στην περιοχή του Lamon. Για να πάμε εκεί, μπορούμε να πάμε ‘απλά’ ή να κάνουμε ένα μικρό κύκλο και να καβαλήσουμε ένα πάσο ακόμα! Το passo Brocon! Εννοείτε ότι επιλέγουμε τη δεύτερη version. Ξεκινάμε λοιπόν…

Χαρτης: https://www.google.com/maps/dir/Cles,+%CE%A4%CF%81%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%BF,+%CE%99%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1/Brocon+Pass,+38053+Castello+Tesino,+%CE%A4%CF%81%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%BF,+%CE%99%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1/Osteria+Ponte+Serra+-+Bar+Ristorante+Pizzeria,+Frazione+Ponte+Serra,+Lamon,+%CE%9C%CF%80%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CE%BF,+%CE%99%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1/@46.1373141,11.6924466,12.67z/data=!4m25!4m24!1m5!1m1!1s0x47828bfbb3320d99:0xdf70a169e2adee5f!2m2!1d11.0355046!2d46.3645084!1m10!1m1!1s0x4778f307e8f38f35:0xb93184aa74d3207b!2m2!1d11.688333!2d46.118611!3m4!1m2!1d11.777111!2d46.1079336!3s0x4778f13c301f65d7:0xbbde42f70d3f08f4!1m5!1m1!1s0x4778efa8bea61517:0xf6cfa43c45bd9dfb!2m2!1d11.7626106!2d46.0296937!3e0

Μετά το Trento αποφασίζουμε να σταματήσουμε στο χωριό Borgo Valsugana. Ένα όμορφο κεφαλοχώρι που από μέσα του περνούσε ολόκληρο ποτάμι. Δυστυχώς φτάσαμε εκεί μεσημέρι και δεν κυκλοφορούσε ψυχή.
 Πολύ τη χαρήκαμε τη βόλτα μας στο χωριό αυτό και ύστερα πήραμε το δρόμο για το passo Brocon. Η ανάβαση ήταν εκπληκτική σε δρόμο αρκετά στενό. Όταν φτάσαμε πάνω, το πάσο αυτό ήταν ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ! Ήταν πραγματικά παρθένο. Απάτητο. Το café του ήταν το μισό ακόμα οικοδομή! Είχε έναν αέρα που έλεγες πως, εκεί που οι υπόλοιπες Άλπεις έχουν κατακτηθεί από τον άνθρωπο και πήζουν από κόσμο, αυτό το πάσο είναι πραγματικά ησυχαστήριο! Μόνο τα μηχανήματα υλοτομίας έδειχναν πως υπήρχε εκεί κάποια ανθρώπινη δραστηριότητα. Έμοιαζε πολύ με τα δικά μας βουνά τούτο το μέρος. Και από την κορυφή του, που προσεγγίζεται με 10 λεπτά περπάτημα, έχεις μια υπέροχη πανοραμική θέα. Κοιτώντας βόρεια, διακρίνεις τους Δολομίτες! Από το Brocon λοιπόν χαιρετάμε τα υπέροχα αυτά βουνά. Η κατάβαση του Brocon ήταν μια υπέροχη διαδρομή, μια από τις πιο αγαπημένες μου αυτού του ταξιδιού. Δρόμος στενός, ο μόνος τόσες μέρες που είχε κάποιο λίγο χώμα πάνω στις στροφές, και διαδρομή μέσα στα έλατα!

Κατεβαίνουμε και συνεχίζουμε σε ένα δρόμο, που τα λόγια είναι λίγα για να τον περιγράψουν. Φιδίσιος που ακολουθεί ένα ποτάμι, που καταλήγει σε μια λίμνη. Σταματάμε για μερικές φωτογραφίες. Η λίμνη αυτή είναι τεχνίτη και φτιάχνεται από ένα μικρό υδροηλεκτρικό φράγμα του 1900 και δίπλα του ο καταρράκτης από το νερό που κάποτε κινούσε τη γεννήτρια. Όταν το είδα ένα πράγμα σκέφτηκα. «Ιταλοί… από τον καφέ μέχρι το φράγμα και από την πίτσα μέχρι τις μοτοσυκλέτες, οι άνθρωποι είναι άρρωστοι με την ομορφιά… γνήσια παιδιά της θεάς Αφροδίτης». Το καλύτερο; Εκεί, ακριβώς στο φράγμα… είναι το δωμάτιο που είχαμε κλείσει!!! Εκείνο το βράδυ μας νανούρισε ο καταρράκτης. Μετά και από αυτή τη διαδρομή, χορτασμένοι από εικόνες, είμασταν έτοιμοι πια να αποχαιρετήσουμε τι Άλπεις

Την επόμενη μέρα το πρωί, χαλαροί, φορτώσαμε το Strada και κατεβήκαμε στον κάμπο με κατεύθυνση το λιμάνι απέναντι από τη Βενετία. Δεν ξέρω πως τα καταφέραμε και παραλίγο να χάσουμε το καράβι για Πάτρα. Επιβιβαστήκαμε και σαλπάραμε για πίσω.

Πολλές ώρες στο καράβι μετά, πλησιάζοντας στην Πάτρα πετυχαίνουμε το ηλιοβασίλεμα… Ναι. η Πάτρα από όπου και κατάγομαι είναι η πόλη με το πιο ωραίο ηλιοβασίλεμα στην Ελλάδα.
 
Φτάνουμε και πάμε προς το πατρικό μου. Στο δρόμο η μηχανή έμοιαζε να γλιστράει, να μην ακούει και με φόβιζε όταν πήγαινα να την πλαγιάσω ή να φρενάρω. Χλομιάζω… Λές να έπαθε τίποτα τώρα που γυρίσαμε; 500 μέτρα μετά καταλαβαίνω… Όχι, τίποτα δεν έπαθε. Εγώ είχα καλομάθει στην καλή άσφαλτο… Αυτή την αίσθηση αστάθειας μου πήρε 4 μέρες να την ξεπεράσω…

Λίγα λόγια και για το κόστος…

Ξέρω ότι δεν έχω δώσει πολλές λεπτομερείς σχετικά με κόστος ταξιδιού, εκτός από το φαγητό στην Ελβετία. Έχει περάσει καιρός και δε θυμάμαι αναλυτικά. Θυμάμαι όμως τα εξής:
α) τον προϋπολογισμό μας τον είχαμε σχεδιάσει με βάση κάτι που είχα διαβάσει σε ένα από τα πολλά ταξιδιωτικά που διάβασα τότε. Έλεγε λοιπόν κάποιος πως, 2 άτομα με μοτο, για Βενζίνη- Δωμάτιο- Φαγητό- Καφέ θέλαμε 100 ευρώ/ημέρα. Και αυτό, όχι για να τη βγάλεις σπαρτιάτικα αλλά αρκετά κυριλέ (άρα μπορείς να τη βγάλεις και πιο οικονομικά). Για την ακρίβεια χαλούσαμε λιγότερα από ότι είχαμε υπολογίσει στην Ιταλία αλλά μετά μπήκαμε στην Ελβετία…
β) Στην Ιταλία τα δωμάτια που κλείναμε στοίχιζαν 40-60 ευρω/ βράδυ, ήταν αξιοπρεπέστατα, τα περισσότερα με πρωινό και δεν τα είχαμε κλείσει όλα από Ελλάδα για να έχουμε μια ευελιξία (ας είναι καλά το booking). Είχαμε κλείσει μόνο τις 2 πρώτες διανυκτερεύσεις. Στην Ελβετία καλό είναι να τα έχεις κλείσει γιατί παίζει και να μην μπορείς τελευταία στιγμή να βρείς κάτι κάτω από 120 ευρώ/βράδυ…
γ) Το κόστος του καραβιού Πάτρα- Βενετία για 2 άτομα και μηχανή, πήγαινε- έλα ήταν σχεδόν 400 ευρώ. Η Βενετία είναι ακριβό λιμάνι, αλλά την προτιμήσαμε από την Αγκόνα για να αποφύγουμε με το Strada τα χλμ της autostrada ή το σχεδόν 6ωρο ταξίδι αν πηγαίναμε από επαρχιακό δίκτυο. Αν κάποιος όμως ταξιδεύει με χιλιαρι και μπορεί να βγάλει γρήγορα, τα βαρετά χλμ της autostrada, ίσως είναι προτιμότερο και οικονομικότερο να πάρει καράβι ως Αγκόνα.
δ) Η Βενζίνη ήταν στο 1.4-1.5 αλλά λόγω ποιότητας ασφάλτου, η μηχανή είχε σημαντικά περισσότερη αυτονομία. Σε ταξίδι φορτωμένος στην Ελλάδα βγαζω 205-210 χλμ. Ως το λαμπακι της ρεζερβας. Ιταλία και Ελβετία εβγαζα  235-240χλμ ως το λαμπάκι!

Κάπου εδώ τελειώνει ένα υπέροχο ταξίδι, από αυτά που όλοι οι μηχανόβιοι πρέπει να κάνουν μια φορά στη ζωή τους. Μαζί του τελειώνει και αυτή μου η αφήγηση. Πολύ το χάρηκα που μοιράστηκα αυτή την εμπειρία μου μαζί σας. Εξιστορώντας την βίωσα και συγκινήθηκα ξανά, κάτι που δεν περίμενα να συμβεί. Μέχρι τώρα, ένας συνδυασμός έλλειψης υλικού, βαρεμάρας και χαμηλής αυτοπεποίθησης με κράταγε από το να μοιράζομαι τις μοτο-περιπετειές μου… Αυτό τώρα πια θα αλλάξει!

Τα πιο όμορφα πράγματα είναι αυτά που ποτέ δε γνωρίσαμε,
Μα τα ακομα πιο όμορφα είναι αυτά που τολμήσαμε

Ride Safe/ Have Fun

Kai μερικές ακόμα!

Μπραβο σας !! 


Χαιρομαι που μετα απο πολλα χρονια διαβασαμε ενα εξαιρετικο ταξιδιωτικο και σου ευχομαι να μπορεσεις να ξαναβρεθεις συντομα εκει πανω . 

ωραιος!
αντε και στο επομενο.
πολυ χρησιμες και οι πληροφοριες σου.
να σαι καλα να βολταρεις και να χεις να αφηγησαι μετα