Μιας και ο Φαιαξ το εζήτησε και το καθυστέρησα αρκετά, ηγγικεν η ώρα να καταθέσω ενώπιον της εξεταστικής του φόρουμ επιτροπής.

 Αυτή η εαρινή καταδρομική των Βαλκανίων του σωτηρίου έτους 2015 πέρασε από πολλές στενωπούς μέχρι την ολοκλήρωση της.
Αρχικά είχε εκπονηθεί ένα σχέδιο που θα μας ανέβαζε μέχρι Αυστρία για μια μέρα και περίπου 5.000 χιλιόμετρα στο σύνολο. Το όλο εγχείρημα είχε προσδιοριστεί να εκτελεστεί από τις 6 έως τις 20 Ιουνίου. Οι ετοιμασίες είχαν γίνει, οι διαδρομές είχαν εκπονηθεί (με την κατανάλωση άφθονης μπύρας τις κρύες νύχτες του χειμώνα) οι άδειες των συμμετεχόντων είχαν κλειδώσει και βαδίζαμε στην τελική ευθεία. Μέχρι που την τελευταία εβδομάδα πριν την αναχώρηση ο ίλαρχος του περιπόλου βόλτας παρουσίασε πρόβλημα μέσης το όποιο ακτινολογικά κρίθηκε αρκετά σοβαρό ώστε να του απαγορευτεί η χρήση μοτοσικλέτας δια απροσδιόριστο χρονικό διάστημα.

Χωρίς ικανό ηγήτωρ ο όποιος προπορευόμενος των τμημάτων με σθένος θα διατηρεί την ορμή εμπρός, βαλκανική εκστρατεία δεν ημπόρει να υπάρξει.
Τους ζυγούς λύσαμε λοιπόν και ο καθένας τράβηξε για το ACIM του και μετά το νησί του.
Και εκεί ξεχασμένος στην ησυχία και τη γαληνή του λιβυκού πελάγους φτάνει μια μέρα στις αρχές Αύγουστου κατεπείγον κωδικοποιημένο σήμα από το αρχηγείο του στόλου ανάκλησης στην ενεργό υπηρεσία. Τα πμ πήραν φωτιά, ερωτήσεις, απαντήσεις, εκπόνηση χαρτών καθορισμός ημερομηνιών. Κλείδωμα νεας ημερομηνίας στις 18 Αύγουστου, και τρεχάτε ποδαράκια μου να μη σας χ@σει ο κ@λος σας. Πρέπει να αποπλεύσω άμεσα εκ της νήσου για το περιχαρακωμένο στρατόπεδο πρωτευούσης για να έχω μια εβδομάδα εμπρός μου προκάνω να ετοιμάσω τα πράγματα μου να βγάλω πράσινη κάρτα να κάνω έναν έλεγχο το καταδρομικό και να βρω να κάνω μια οδική βοήθεια για τις χώρες του εξωτερικού. (αχρείαστη να είναι).

Όπλα κράνη μπαλάσκες αναλάβατε λοιπόν, και τρίτη 11 Αυγούστου έχω βάλει πλώρη κατά το βορά. Οι εναπομείναντες μέρες μέχρι την επομένη τρίτη 18 πέρασαν με ετοιμασίες και τρεχάματα. Έκανα μια σκέψη να αλλάξω ελαστικά και να ξεφορτωθώ επιτέλους τα PR4 βάζοντας τα TR91 αλλά ο κος περιστεροπουλος δεν τα είχε διαθέσιμα και έτσι την ανάγκη φιλοτιμία ποιούμενος συμβιβάστηκα με ότι είχα.
Και έφτασε επιτέλους η 18η Αυγούστου και ξημέρωσε ο θεός την ημέρα. Ένας σουπερ δούκας ένας τίγρης και ένα καπονορντ φτάνουν στο σημείο προκαλύψεως των Μακντοναλτ στις Αφιδνες κατά την 7η και 30ντα πρωινήν  και λαμβάνουν θέση στη γραμμή εφορμήσεως.

Η χρήση της εθνικής έχει απορριφτεί με συνοπτικές διαδικασίες. Ο τίγρης έχει καινούρια ελαστικά που δεν θέλει να τετραγωνίσει και ο δούκας δεν έχει ανεμοπροστασια και εμένα με πιάνει νύστα και φλερτάρω τις μπαριέρες. Ορίζουμε ταχύτητα ταξιδίου τα 130 χιλιόμετρα για τα λίγα χιλιόμετρα που θέλουμε μέχρι Χαλκίδα και από εκεί βγαίνουμε επαρχιακό για Θήβα Λειβαδιά Μπραλο Λαμία Δομοκό Νέο Μοναστήρι χαλβά Φαρσάλων Λάρισα αρνάκι Ελασσόνας Σέρβια λίμνη Πολυφιτου Φλώρινα συνοριακός σταθμός νίκης και εισβάλουμε στη χωρά της Βαρντασκα.

 

Μιας και ο Φαιαξ το εζήτησε και το καθυστέρησα αρκετά, ηγγικεν η ώρα να καταθέσω ενώπιον της εξεταστικής του φόρουμ επιτροπής.

 Αυτή η εαρινή καταδρομική των Βαλκανίων του σωτηρίου έτους 2015 πέρασε από πολλές στενωπούς μέχρι την ολοκλήρωση της.
Αρχικά είχε εκπονηθεί ένα σχέδιο που θα μας ανέβαζε μέχρι Αυστρία για μια μέρα και περίπου 5.000 χιλιόμετρα στο σύνολο. Το όλο εγχείρημα είχε προσδιοριστεί να εκτελεστεί από τις 6 έως τις 20 Ιουνίου. Οι ετοιμασίες είχαν γίνει, οι διαδρομές είχαν εκπονηθεί (με την κατανάλωση άφθονης μπύρας τις κρύες νύχτες του χειμώνα) οι άδειες των συμμετεχόντων είχαν κλειδώσει και βαδίζαμε στην τελική ευθεία. Μέχρι που την τελευταία εβδομάδα πριν την αναχώρηση ο ίλαρχος του περιπόλου βόλτας παρουσίασε πρόβλημα μέσης το όποιο ακτινολογικά κρίθηκε αρκετά σοβαρό ώστε να του απαγορευτεί η χρήση μοτοσικλέτας δια απροσδιόριστο χρονικό διάστημα.

Χωρίς ικανό ηγήτωρ ο όποιος προπορευόμενος των τμημάτων με σθένος θα διατηρεί την ορμή εμπρός, βαλκανική εκστρατεία δεν ημπόρει να υπάρξει.
Τους ζυγούς λύσαμε λοιπόν και ο καθένας τράβηξε για το ACIM του και μετά το νησί του.
Και εκεί ξεχασμένος στην ησυχία και τη γαληνή του λιβυκού πελάγους φτάνει μια μέρα στις αρχές Αύγουστου κατεπείγον κωδικοποιημένο σήμα από το αρχηγείο του στόλου ανάκλησης στην ενεργό υπηρεσία. Τα πμ πήραν φωτιά, ερωτήσεις, απαντήσεις, εκπόνηση χαρτών καθορισμός ημερομηνιών. Κλείδωμα νεας ημερομηνίας στις 18 Αύγουστου, και τρεχάτε ποδαράκια μου να μη σας χ@σει ο κ@λος σας. Πρέπει να αποπλεύσω άμεσα εκ της νήσου για το περιχαρακωμένο στρατόπεδο πρωτευούσης για να έχω μια εβδομάδα εμπρός μου προκάνω να ετοιμάσω τα πράγματα μου να βγάλω πράσινη κάρτα να κάνω έναν έλεγχο το καταδρομικό και να βρω να κάνω μια οδική βοήθεια για τις χώρες του εξωτερικού. (αχρείαστη να είναι).

Όπλα κράνη μπαλάσκες αναλάβατε λοιπόν, και τρίτη 11 Αυγούστου έχω βάλει πλώρη κατά το βορά. Οι εναπομείναντες μέρες μέχρι την επομένη τρίτη 18 πέρασαν με ετοιμασίες και τρεχάματα. Έκανα μια σκέψη να αλλάξω ελαστικά και να ξεφορτωθώ επιτέλους τα PR4 βάζοντας τα TR91 αλλά ο κος περιστεροπουλος δεν τα είχε διαθέσιμα και έτσι την ανάγκη φιλοτιμία ποιούμενος συμβιβάστηκα με ότι είχα.
Και έφτασε επιτέλους η 18η Αυγούστου και ξημέρωσε ο θεός την ημέρα. Ένας σουπερ δούκας ένας τίγρης και ένα καπονορντ φτάνουν στο σημείο προκαλύψεως των Μακντοναλτ στις Αφιδνες κατά την 7η και 30ντα πρωινήν  και λαμβάνουν θέση στη γραμμή εφορμήσεως.

Η χρήση της εθνικής έχει απορριφτεί με συνοπτικές διαδικασίες. Ο τίγρης έχει καινούρια ελαστικά που δεν θέλει να τετραγωνίσει και ο δούκας δεν έχει ανεμοπροστασια και εμένα με πιάνει νύστα και φλερτάρω τις μπαριέρες. Ορίζουμε ταχύτητα ταξιδίου τα 130 χιλιόμετρα για τα λίγα χιλιόμετρα που θέλουμε μέχρι Χαλκίδα και από εκεί βγαίνουμε επαρχιακό για Θήβα Λειβαδιά Μπραλο Λαμία Δομοκό Νέο Μοναστήρι χαλβά Φαρσάλων Λάρισα αρνάκι Ελασσόνας Σέρβια λίμνη Πολυφιτου Φλώρινα συνοριακός σταθμός νίκης και εισβάλουμε στη χωρά της Βαρντασκα.

     ωραιος !!!  και  ωραια  μουσικη !!! 

περιμενουμε  την συνεχεια ..........    

 




Ταξιδιωτικό με περιγραφή του Σεβάσμιε Θωμά!!!




ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ κάτι ενδιαφέρον!!!! 

Θωμά σ'ευχαριστώ που τήρησες την υπόσχεσή σου και θα γράψεις για το ταξιδιωτικό.
Ξέρεις καλά οτι το ενδιαφέρον είναι αμείωτο όταν γράφεις, ειδικά για τέτοιου είδους διαδρομές στα βαλκάνια.
Αναμένουμε με ανυπομονησία τη συνέχεια και το φωτορομάντζο!
 

Καταπατάμε την Μπιτολα και νωρίς το απόγευμα φτάνουμε Οχρίδα ολοκληρώνοντας τον αντικειμενικό σκοπό της ημέρας.
Περιπλανιόμαστε ολίγο ψάχνοντας να βρούμε κατάλυμα με κλειστό χώρο για τα ζωντανά και αφού βρίσκουμε αλλάζουμε και βγαίνουμε βόλτα αναζητώντας τροφή ψάχνοντας ένα παραδοσιακό μουσουλμανικό κεμπαπτζιδικο που ο ουρανίσκος μου θυμόταν από πέρυσι, αλλά η μνήμη μου μπέρδεψε μερικές φορές το ακριβές σημείο στα στενάκια.

Την επομένη μέρα ξεκινάμε για τα σύνορα της Βαρντασκας με την επάρατη Αλβανία Η διαδρομή είναι σύντομη και η διαδικασία απλή. Πλην όμως η Αλβανία είναι μια χώρα μποτιλιαρισμένη από την μια άκρη των συνόρων μέχρι την άλλη, Φρίκη!!!!!!!!!!!!!!!
Με μια λωρίδα ανά κατεύθυνση το μεγαλύτερο μέρος του δικτύου και με το ένα στα δέκα μποτιλιαρισμένα αυτοκίνητα στην εθνική να είναι φορτηγό και μάλιστα βαρυφορτωμένο κάνει τις προσπεράσεις μια επικίνδυνη ενασχόληση ειδικά όταν έχεις πλαϊνές βαλίτσες και έχεις αποκτήσει πλάτος αυτοκινήτου.
Για τα 240 περίπου χιλιόμετρα που χρειαζόμασταν για να περάσουμε τα σύνορα και να ξεφύγουμε από την αλβανική παγίδα κάναμε κάτι περισσότερο από 5 ώρες.
Τα καταφέρνουμε όμως και περνάμε επιτέλους Μαυροβούνιο.

Και εδώ η κατάσταση απελπιστική, η χώρα είναι μποτιλιαρισμένη απ άκρη σε άκρη, μπορεί να μην έχει βαρυφορτωμένα φορτηγά αλλά έχει απίστευτα ΙΧ και πούλμαν. Το Μαυροβούνιο έχει βουλιάξει από την επέλαση των ευρωπαίων βαρβάρων τουριστών. Στα μέσα της διαδρομής μιας πιάνει και μια βροχούλα μέχρι το Κοτορ στο όποιο αντί να φτάσουμε τις πρώτες μεσημβρινές ώρες φτάσαμε τις απογευματινές και πάντως πριν προκάνει να μας πιάσει η νύχτα.
Τελικά βρίσκουμε να καταλύσουμε, αφήνουμε μηχανες και περάματα στα δωμάτια και παίρνουμε ένα ταξί να μας πάει στην καστροπολιτεια στην όποια γινόταν της κοινής γυναικός το σιδηρούν κιγκλίδωμα της επί χρήμασι εκδιδομένης.
Από ένα κομμάτι πίτσα στο χέρι πήραμε και το φάγαμε όρθιοι, κόψαμε και 5 βόλτες και μετά το κόψαμε με τα πόδια παραλιακά να βρούμε ένα μέρος που να έχει ανθρώπινες προδιαγραφές για να κάτσουμε να ποιούμε μια μπύρα και όχι να είμαστε σαν τις παστές σαρδέλες στο βαρέλι παριστάνοντας τους γιαπωνέζους τουρίστες.

Βρήκαμε τελικά αυτό που θέλαμε και περάσαμε ένα ανθρώπινο δίωρο πριν βάλουμε πλώρη για το κατάλυμα και παραδοθούμε με συνοπτικές διαδικασίες στην αγκαλιά του μορφέα.
Η επομένη μέρα μας βρίσκει έτοιμους δια αναχώρηση, κάνουμε μια γρήγορη στο Κοτορ προς ανεύρεση τροφής, και μετά πάμε και αράζουμε για καφέ στον γαλήνιο κόλπο σε ένα μαγαζάκι που μόλις ξεκινάτε και αυτό τη μέρα του.
Αράξαμε αρκετή ώρα προσπαθώντας να αναρροφήσουμε ότι μπορούμε από την γαληνή και ηρεμία του τοπίου, και μετά μετασχηματιζόμενοι σε συγκρότημα μάχης αναχωρούμε σε σφικτό σημιτισμό για Ντουμπρόβνικ, στην κόλαση της μιας λωρίδας ανά κατεύθυνση πηγμένης στα πούλμαν και ΙΧ ευρωπαίων που έχουν καταλάβει εξ εφόδου τις δαλματικές ακτές.

 

Ναύαρχέ μας ότι και να πω είναι λίγο!
Πολύ ωραίο βίντεο ,λεπτομερής και με μπόλικο υπικό και μουσική όπου αρκούν για να σε βάλουν στο κλίμα και να σε ταξιδέψουν...εύγε!!!

Πάλι προβλήματα θα δημιουργήσεις με την κατανάλωση !! Δύο γεμίσματα δικά τους ένα δικό σου . Και όχι τίποτε άλλο!! Αδιάψευστος μάρτυρας τα κομματάκια πίτσας που φαίνονται στο βίντεο . Και επειδή πλέον μας έχεις αγχώσει ΟΛΟΥΣ , μία λύση υπάρχει. Σας κλείνουμε μαζί με τον bill μέσα στο μαγαζί  , αλείφουμε με γράσο πορτοπαράθυρα και σας αφήνουμε εκεί μέχρι να ομολογήσετε  και οι δύο τι έχετε κάνει στο rr  . Αν όχι θα πάτε από ασφυξία. Έτσι απλά και πολιτισμένα. ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΤΡΕΛΑΝΕΙΣ ΟΛΟΥΣ ΕΣΥ!!!

Πάλι προβλήματα θα δημιουργήσεις με την κατανάλωση !! Δύο γεμίσματα δικά τους ένα δικό σου . Και όχι τίποτε άλλο!! Αδιάψευστος μάρτυρας τα κομματάκια πίτσας που φαίνονται στο βίντεο . Και επειδή πλέον μας έχεις αγχώσει ΟΛΟΥΣ , μία λύση υπάρχει. Σας κλείνουμε μαζί με τον bill μέσα στο μαγαζί  , αλείφουμε με γράσο πορτοπαράθυρα και σας αφήνουμε εκεί μέχρι να ομολογήσετε  και οι δύο τι έχετε κάνει στο rr  . Αν όχι θα πάτε από ασφυξία. Έτσι απλά και πολιτισμένα. ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΤΡΕΛΑΝΕΙΣ ΟΛΟΥΣ ΕΣΥ!!!

 

Εσείς διατι χαίρεστε και επικροτείτε ω! άρχοντα μπυρολάγνε, μήπως επιθυμείτε να γρασάρω την μπύρα σας πριν από την ρόδα σας?

Εσείς διατι χαίρεστε και επικροτείτε ω! άρχοντα μπυρολάγνε, μήπως επιθυμείτε να γρασάρω την μπύρα σας πριν από την ρόδα σας?

Αι αντιθωμικαι δυνάμεις συγκεντρώνονται σιγά, σιγά...σύντομα το μυστικό της χαμηλής κατανάλωσης θα πέσει στα χέρια μας και μετά...ο κόσμος!

Αδιάψευστος μάρτυρας τα κομματάκια πίτσας που φαίνονται στο βίντεο.     

   τα 4-5  πιτακια  που  δειχνει  στο  βιντεο  σε  μενα  ειναι  περιπου  10 λιτρα μαζι  με  την ρεζερβα     

γιατι  να  το  κρυψωμεν  αλλωστε 

Όπως σας έχω επισημάνει και παλαιόθεν ω! άρχοντα Αργυρολαγνε εσείς είστε ιδιαιτέρα περίπτωσης.
Και σβηστό να το πατε το Capo σπρώχνοντας, πάλι βενζίνη θα κάψετε
Η προξένηση καταστροφικού πλήγματος επί των ενεργειακών πόρων του πλανήτη είναι καταγεγραμμένη στο DNΑ σας, και αδημονεί για μια ευκαιρία μόνο.

Κάποια στιγμή νωρίτερα έχει γίνει σύσκεψη των επιτελών και έχει αποφασιστεί το ταχυκίνητο άγημα να υπερκεράσει τα κωλύματα ανάσχεσης της παραλιακής παγίδας παρακάμπτοντας από ορεινά, και καλυπτόμενο εντος των πτυχώσεων του ορεινού ανάγλυφου να πλήξει το Ντουμπρόβνικ αιφνιδιαστικά από ανατολικά, όπερ και αγένωτο.
Το Ντουμπρόβνικ επιβλητικό όπως το θυμόμουν και από πέρυσι, πελώρια τείχη που σου προκαλούν δέος. Πάρα ταύτα εκτός της ομολογουμένως εξαιρετικά διατηρημένης καστροπολητειας τους που αποτελεί μηχανή του χρόνου δεν λέει απολύτως τίποτα σε οτιδήποτε άλλο έχει τουριστικοποιηθεί και υποβαθμιστεί πλήρως.

Βρήκαμε ένα εξαιρετικό κατάλυμα δίπατο από ανακαινισμένη πέτρα μερικά χιλιόμετρα έξω από το Ντουμπρόβνικ σε ένα βομβαρδισμένο χωριό από τον πόλεμο το όποιο είχε λογική τιμή ακόμα.
Ενώ το κόστος ζωής είναι εξαιρετικά φτηνό έχουν ενσωματώσει την εσφαλμένη ελληνική αντίληψη ότι μόλις δούμε ένα τουρίστα θα τον γδάρουμε και θα βγάλουμε τα έξοδα της χρονιάς. Μια πίτσα 10 ευρώ, αν είναι δυνατόν, στην Αθήνα μπορεί να την έβρισκα και φθηνότερη. 10 ευρώ εισιτήριο για να μπορέσουμε να περπατήσουμε τα τείχη? Δεν πάτε καλά αγάδες μου.
Μπαι μπαι Κροατία δεν πρόκειται να δεις ξανά στο μέλλον ούτε την φωτογραφία μου. Υπάρχουν και αλλού πορτοκαλιές που κάνουν μανταρίνια.

Η αναχώρηση μας από το Ντουμπρόβνικ και την Κροατία γενικότερα είναι για μένα μια ανακούφιση, την αντιπάθησα τη χώρα αυτή. Η ταλαιπωρία μας είναι μικρή στον δρόμο της μιας λωρίδας κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση διότι σύντομα σε ελάχιστα χιλιόμετρα αφήνουμε τα τουριστικά σαρδελοποιημενα παράλια, παίρνουμε τα βουνά και αισθανόμαστε άνθρωποι ξανά. Από Κροατία μπαίνουμε Βοσνία για να ξαναμπούμε πάλι μαυροβούνιο μετά από λίγο και να πάμε σε ένα ποτάμι που θα καθόμασταν δυο μέρες. Εκεί κάπου στον συνοριακό έλεγχο έλαβε χώρα και ένα περιστατικό ολίγο αστείο.

Φτάνοντας στα σύνορα της βόσνιας είχε μια ουρά μερικών δεκάδων οχημάτων επωδή είχε ήλιο παρακάμψαμε την ουρά και πλησιάσαμε κοντά στο συνοριακό έλεγχο παρκάροντας τις μηχανές στο πλάι του δρόμου. Και εκεί ακριβώς που έχω σβήσει τη μηχανή και ετοιμάζομαι να αφιππεύσω πλησιάζει ένας βόσνιος αστυνομικός του τελωνείου και αρχίζει να μου λέει κάτι. Εγώ δεν καταλαβαίνω γρι αλλά αυτός το χαβά του λέει λέει εγώ χαμογέλα σκεπτόμενος από μέσα μου (μην καταναλώνεις σάλιο μιλώντας στο ντουβάρι με αυτή τη ζέστη πάσα μου λυπήσου τον εαυτό σου) και αυτός εξακολουθεί να λέει. Κάποια στιγμή συνειδητοποιεί ότι μέλει στο ντουβάρι, με κοιτάζει με απορία και απόγνωση μη ξερώντας τι να κάνει. Και τότε συλλαμβάνει με το μάτι του τον έναν από τους δυο τις παρέας και τον φωνάζει αυτός καταλαβαίνοντας τα παραγγέλματα ανταποκρίνεται και πλησιάζει. Και τον αρχίζει…. Δεν βλέπετε ότι υπάρχει κάτω συνεχόμενη διαχωριστική γραμμή? Γιατί την πατήσατε και προσπεράσατε όλους τους άλλους της ουράς. Μα έτσι, μα αλλιώς, εγώ παρακολουθώ δεν καταλαβαίνω τι λένε αλλά δεν έχει σημασία χαμογελώ γενικά και αορίστως. Πολύ μπουρου μπουρου  χαιναμουν, ο τελώνης ανένδοτος, πρέπει να πληρώσετε 130 ευρώ πρόστιμο έκαστος. Με τα πολλά βγαίνει κάποιος προϊστάμενος μέσα από το κουβούκλιο του σταθμού και μετά από πολλές διαπραγματεύσεις αποφασίζουν να μας περάσουν γρήγορα γρήγορα μπροστά από τους άλλους και να μας αφήσουν να φύγουμε και να μη μας ξαναδούν.

Αμοιβαία τα αισθήματα αγόρια, ούτε τη σκόνη μας δεν θα ξαναδείτε.
Περνάμε τα σύνορα και κινούμαστε ολοταχώς προς επίτευξη του αντικειμενικού σκοπού της ημέρας που είναι η έγκαιρη άφιξη και στρατοπέδευση των τμημάτων στον πόταμο τάρα ψηλά στα βουνά όπερ και επραγματοποιήθει τις πρώτες απογευματινές ώρες