Πρόσφατα τσίμπησα ένα σετάκι μετάχειρο leovince για το capo από τα εξωτερικά (έκανε κάτι χρόνια να έρθει αλλά τέλοσπάντων) του οποίου όμως το ένα link pipe μάλλον είχε φιλήσει κάποια κοτρώνα και είχε μια καλή μπότα πάνω στην κούρμπα χαμηλά.
Είχα ενημερωθεί εξ'αρχής από τον πωλητή σχετικά αλλά θεώρησα οτι εύκολα φτιαχνεται το κοπάνημα και αποφάσισα να τις πάρω έτσι για να ανανεώσω λίγο το ζωντανό μιας που τις  ακραπες τις έχω τάξει ήδη και τις αναμένει με ανυπομονησία διάσημο μέλος των aprilia fora  .

Όπως θα δείτε και στις φωτογραφίες παρακάτω γενικά ειναι σε καλή κατάσταση αν εξαιρέσει κανείς το χτύπημα που περιέγραψα.
Αφού τις παρέλαβα λοιπόν πήρα ανά χείρας το χτυπημένο μεσαίο και πήρα σβάρνα τα εξατμισάδικα και τα φανοποιεία για να καταφέρουμε να τραβήξουμε χωρίς κόψε-ράψε το μεσαίο. Η απάντηση που έλαβα από τους πάντες ήταν αρνητική! Δεν γίνεται να επανέλθει, θέλει κόψιμο και ράψιμο ή κόψιμο επαναφορά και γαζί.

 

Πεισματάρης καθώς είμαι αρνήθηκα να πεισθώ οτί δεν υπάρχει λύση που να αποφεύγει την κοπτοραπτική και άρχισα το ψάξιμο στο διαδίκτυο (κλασσικά). Εντόπισα λοιπόν ότι στα enduro που έχουν φούσκα πρίν την εξάτμιση και που πολύ συχνά αποκτούσαν παράσιμα από πέτρες και οτιδήποτε άλλο έβρισκαν στα βουνά και τα λαγκάδια χρησιμοποιούσαν κάποιες τεχνικές και είτε τις φουσκωναν για να επανέλθουν είτε τις κατέψυχαν για τον ίδιο λόγο. Στην περίπτωσή μας ο αέρας δεν έχει τη δυναμη να επαναφέρει το link pipe και έτσι αποφασίστηκε να μπει κατάψυξη.

Στο μεταξύ όσο προσπαθούσα να σκεφτώ τι θα χρειαστώ και πως θα γίνει όλη η επισκευή πέρασα ένα χεράκι venol με ένα πανάκι τα μεσαία χωρίς βούρτες κτλ μιας και δεν είχα εύκαιρα εργαλεία και απέκτησαν μια καλή λάμψη για το λίγο χρόνο που τους αφιέρωσα. Μελλοντικά ισως ασχοληθώ εντατικά με όλο το κομμάτι των σωληνώσεων της εξάτμισης του capo.

Για την επισκευή θα χρειαστούμε 2 μεταλλικούς ανοξείδωτους σφιγκτήρες, μια σαμπρέλα (όσο πιο χοντρή τόσο το καλυτερο), νεράκι του θεού κι ένα καταψύκτη. Επίσης θα χρειαστούμε κάποιο υλικό (εγώ χρησιμοποίησα υλικό αμπαλάζ με φουσκάλες) για να τυλίξουμε καλά το κομμάτι που έχει χτυπηθεί πρίν μπεί στην κατάψυξη.

Η όλη φιλοσοφία έχει ώς εξής:
Σφραγίζουμε τη μια άκρη του link pipe, γεμίζουμε νερό, σφραγίζουμε την άλλη ακρη του link pipe, μονώνουμε το σημείο που έχει χτυπηθεί και εν συνεχεία το βάζουμε στην κατάψυξη για κάμποσες ώρες. Η θεωρία αυτή βασίζεται στο ό,τι κατά την μετατροπή του νερού σε πάγο έχουμε αύξηση όγκου, διαστολή δηλαδή και ο πάγος με την δύναμη που ασκέι στο link pipe και πιο συγκεκριμένα στο σημείο του χτυπήματος θα μας βοηθήσει να το επαναφέρουμε.

Η μόνωση του σημείου αποσκοπεί στο να καθυστερήσει λιγάκι το χτυπημένο σημείο να παγώσει σε σχέση με τον υπόλοιπο σωλήνα έτσι ώστε όντας σε λίγο υψηλότερη θερμοκρασία να είναι πιο εύκολο να επανέλθει στο αρχικό σχήμα.

Ημέρα 1η, κατά τις 12 το βράδυ το link pipe μπαίνει κατάψυξη και μένει εκέι μέχρι το πρωί της επόμενης μέρας, περίπου 7-7:30 ώρες και ώ του θάυματος η μισή μπότα έχει εξαφανιστεί και έχει αρχίσει να επανέρχεται σε κανονικό σχήμα η κούρμπα που είχε.
       

Χαρές και πανηγύρια όπως καταλαβαίνετε αλλά ακόμα δεν έχουμε ολοκληρώσει τη δουλειά μας...

P.S. Κοιτάξτε στην πρώτη φωτό πόση πίεση έχει ασκηθεί στη σαμπρέλα, η οποία έχει μπεί τριπλή για να αντέξει. Το ίδιο συμβαίνει και στο άλλο άκρο του λίνκ pipe γι αυτό θέλει καλό σφίξιμο για να μην φύγει.

Ημέρα 2η, περί τις 11 το πρωί αφού έχουμε αφήσει να λιώσει ο πάγος σε χλιαρό νερό μαζί με το link pipe (θεώρησα ό,τι δε θα ήταν καλό να το ξεπαγώσω βίαια με ζεστό νερό) ξαναγεμίζουμε καλά το link pipe και σφίγγουμε λίγο καλύτερα τη σαμπρέλα τεντόνοντας την ώστε να έχει λιγότερες ανοχές κατά την εκτόνωση του πάγου ώστε να ασκηθέι ξανά πίεση στο σημείο που μας ενδιαφέρει. Μονώνουμε ξανά το χτυπημένο κομμάτι κι ακολουθούμε την ίδια διαδικασία με την κατάψυξη για κάμποσες ώρες (εμπειρικά και ελεγχοντας πάντα μην τυχόν και το παρακάνουμε και προκληθεί καμια ζημιά πιθανόν σε καμιά ένωση).

Μετά από περίπου 9 ώρες (στην περίπτωσή μας) ανοίγουμε πάλι και ελέγχουμε την κατάσταση και ωωωωωωωω το χτύπημα έχει σχεδόν εξαφανιστεί! Από κοντινή απόσταση το εντοπίζεις και φυσικά στην αφή καταλαβαίνεις μια μικρή ανωμαλία στην επιφάνεια του μετάλλου.
Προσωπικά είμαι πολύ ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα με κόστος υλικών κάτι λιγότερο από €5.

Το μόνο που δεν ξέρω τώρα είναι αν το μέταλλο στο σημείο του χτυπήματος χρειάζεται κάποια διαδικασία σκλήρυνσης και θέλω να το ψάξω.
Αν κάποιος γνωρίζει ας μας δώσει τα φώτα του.

Τα παραπάνω δεν αποτελούν στάνταρς ως προς τις ώρες, τα εξαρτήματα κτλ οπότε αν το επιχειρήσετε, με προσοχή και με συχνό έλεγχο για να μην κάνετε καμιά ζημιά. 

Έχω μείνει άναυδος   καταπληκτική δουλειά και φαίνεται ότι θα αντέξει!!!!

Ωραίος Ζήση επανήλθε σχεδόν στο 100% 

καταπληκτική δουλεια . ειναι μερακλήδες οι απριλιανοι τελικά.

Το μόνο που δεν ξέρω τώρα είναι αν το μέταλλο στο σημείο του χτυπήματος χρειάζεται κάποια διαδικασία σκλήρυνσης και θέλω να το ψάξω.

δεν γνωρίζω αλλα δεν εχεις ταλαιπωρήσει (ουσιαστικά αλλαξει ) το μεταλλο οσο αφορά στις μηχάνικές του ιδιοτητες καθότι δεν το ζέστανες. προσωπική πεποίθηση φυσικά

Ζηση δεν υπαρχεις φιλε,μπραβο,οταν ασχολεισαι μονος και επιμονα ερχεται το αποτελεσμα!

Αν πάνω από την σαμπρέλα έβαζες ατσάλινο δίχτυ για να περιορίσεις το φούσκωμα μηπως είχες καλύτερο αποτέλεσμα με την πρώτη;   

Τώρα δηλαδή μπορούμε να χτυπάμε από ebay λαιμούς με βαθουλώματα τσάμπα και να τους επαναφέρουμε !!!!! 




ΥΓ: Ψάξε μήπως βρείς κανένα τρόπο να αυξήσουμε την .......... διάμετρο του σωλήνα   

Πολυ πιθανόν το ατσάλινο δίχτυ να έκανε δουλειά με την πρώτη απλά δεν ειχα εύκαιρο οποτε έψαξα για οτιδήποτε άλλο στην αποθήκη και δεν βρήκα.


Από την άλλη σκέφτηκα μιας που ηταν η πρωτη φορά που θα το επιχειρούσα και φοβήθηκα μην την ακούσει καμια ένωση, οπότε άφησα μια δικλείδα ασφαλέιας και πήγαινα βλέποντας ανάλογα το αποτέλεσμα.

Σχετικά με τη σκλήρυνση όπως είπε και ο happy feet δεν εχει θερμανθεί το μέταλλο.

Μπράβο φίλε πολύ καλή δουλειά, σχεδόν τέλειο !!

Εξυπνο !!! Πολυ καλο κολπο Ζηση 

Οσο για την σκληρυνση δεν θα εχεις θεμα, προχωρα και δεστες να δουμε τι θορυβο θα κανει 

Ανέστη τις τοποθέτησα το απόγευμα σήμερα και τελικά από ήχο είμαστε ακριβώς στα ίδια με τις ακράπες που φορούσα πρίν.
Αφού την πρώτη φορά που το έβαλα μπρός κοιτούσα να βεβαιωθώ οτι τις άλλαξα όντως !
Δεν έχω δοκιμάσει πως ακούγονται χωρίς σιγαστήρες μόνο, ούτε τις προηγούμενες αλλά ουτε κι αυτές. Κάποια στιγμή θα το δοκιμάσω κι αυτό.

Ναι βρε πλακα σου εκανα,  πανω κατω τα ιδια ειναι στον θορυβο, ωραια δειχνουν καλες βολτες !!!



Υ.Σ.
Που να βγαλεις τα τσιμπουκοφωνα, θα σε κυνηγουν στο νησι με τα κανατια