Θα ήθελα να αναφερθώ σε κάτι, το οποίο, αν και γυναίκα - συνοδηγός, το λάτρεψα & που και φέτος ανυπομονώ να πάω.
Το Ducati weekend στην πίστα των Σερρών...
Πρώτα απ΄όλα ξεκίνησε αρκετά επεισοδιακά, γιατί λόγω των καιρικών συνθηκών, πέρσι, μέχρι τελευταία στιγμή δεν ξέραμε αν θα πάμε και πόσοι. Τελικά καταλήξαμε να πάμε 2 ζευγάρια κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή. Δεν θα ξεχάσω πως μετα χιλίων βασάνων ετοιμαστήκαμε φορέσαμε τα κράνη μας και περιμέναμε τον El Presidente & τον Αντιπρόεδρο να ξεκινήσουν.
Φτάσαμε γύρω στις 00:30 στην πίστα, πήραμε τα χαρτιά μας και παρ΄όλη την κούραση νιώσαμε πολύ ζεστά με τα παιδιά από τη διοργάνωση. Αν και εκείνοι ήταν από τις 12 το μεσημέρι εκεί το χαμόγελο και η ζεστασιά που απέπνεαν ήταν κάτι που μου άρεσε πολύ.
Την πρώτη μέρα που πήγαμε και είδαμε τον κόσμο τα έχασα...
Δεν πάω σε εκδηλώσεις εύκολα πόσο μάλλον σε μοτοσυκλετιστικές...
Ροκ μουσική, όλων των ειδών οι μηχανές, κόσμος πολύς, μα ένα πράγμα ήταν διάχυτο σε όλους ΤΟ ΚΕΦΙ
Τα γυναικόπαιδα όμως φύγαμε την 1η μέρα... πήγαμε εκδρομούλα στη Βουλγαρία
βόλτες, ψώνια, καφεδάκια, κουτσομπολιό.... ότι μας αρέσει δηλαδή.
Γύρισα χαρούμενη για να δω έναν El Presidente ακόμα πιο χαρούμενο με μόνο παράπονο πως δεν ήμουν εκεί να τον απαθανατήσω... να ζωγραφίζει στην πίστα...
Το βράδυ αφού ξεκουραστίκαμε και κάναμε το μπανάκι μας πήγαμε πάλι στην πίστα οπου μας περίμεναν αρνάκια που σουβλίζοταν από το μεσημέρι... μπύρες και ζωντανή μουσική...
Την επομένη το μενού είχε επίσκεψη σε ένα μοναστήρι και μετά θα μαζευόμασταν στο ένα από τα 2 ξενοδοχεία που είχαμε κλείσει για μασάζ...
Εγώ δεν πήγα γιατί είχα και ένα El Presidente να φωτογραφήσω και να κρατήσω όσο πιο πολλές αναμνήσεις αυτής της εμπειρίας μπορούσα...
Αυτό που μπορώ να πω, είναι, ότι
1ον αν και δεν οδηγώ δεν βαρέθηκα στιγμή είτε ήμουν στην πίστα είτε όχι
2ον είδα γυναίκες οδηγούς και χάρηκα γιατί μου έδειξαν ότι, ότι αγαπάς, καλό είναι να το ζεις στο μέγιστο
3ον είδα ανθρώπους άγνωστους μεταξύ τους να είναι μια παρέα, να χαμογελάνε και να περνάνε καλά, γιατί τελικά αυτό χρειαζόμαστε, στιγμές να μας γεμίζουν τις μπαταρίες για να συνεχίζουμε....
Φέτος μετράω τις μέρες για να ξαναπάω θα πάρω τον El Presidente απο το χέρι και θα τον πάω να παίξει με τη μηχανή του... Ελπίζω φέτος να είμαστε περισσότεροι
Επίσης εύχομαι φέτος να χαρούμε πιο πολύ και να μην μπαίνουν άνθρωποι με σημαίες μπροστά στον El Presidente, που, τι ήθελε ο άνθρωπος? να μείνει με τις ζάντες...!! (τα έλιωσε πέρσι τα λάστιχα
)
Αργότερα θα παραθέσω και φωτό για αυτά που έζησα για να πάρετε μια γεύση....
Υ.Γ.1: επειδή τυχαίνει να έχω προσωπική σχέση με την Ίλια Κοντού, η οποία είναι και η υπεύθηνη για τη διοργάνωση των εκδηλώσεων της Hellinmoto σας ενημερώνω ότι εντος ολίγων ημερών θα έχω το PDF με το ενημερωτικό υλικό, για το φετεινό HDW 2008, το οποίο και θα ανεβάσω στο forum, για την ενημέρωσή σας.
Υ.Γ.2.: με μεγάλη μου χαρά θα αναλάβω να ετοιμάσω, τις δηλώσεις συμμετοχής όλων των
(οδηγών και συνοδηγών) καθώς και την ταξινόμησή τους, έτσι ώστε, να φροντίσω να είμαστε όλοι μαζί στο ίδιο ξενοδοχείο, σε ενιαίο group στην πίστα και στο ίδιο πούλμαν στις εκδρομές για τις γυναίκες που δεν θα οδηγήσουν.
Αυτά για την ώρα... θέλω να ελπίζω ότι θα είμαστε μια μεγάλη παρέα φέτος.
Άντε για να απαιτήσουμε και stand
to be continued....