To πλάνο ήταν απλό και πονήρο

Πετάμε τα φέρινγκ, βάζουμε μούτρο, τιμονόπλακα κτλ και έχουμε ένα tuono factory. Και μάλιστα με το μοτέρ με τις μεγάλες βαλβίδες, τις ΟΖ ζάντες, φουλ κάρμπον και ακτινικές τρόμπες. Win win δηλαδή.
Αμ δε...
Όσο και να έψαχνα, δεν έβρισκα το ραμ αιρ/βάση οργάνων αλλά και το μπροστινό φαίρινγκ από Tuono σε μεταχειρισμένα. Δυσκολία υπήρχε και για την τιμονόπλακα. Καινούργια δεν το συζήταγα καν μιας και θα ξεφεύγαμε αρκετά σε χρήματα.

Συνάντησα επίσης μια απρόσμενη δυσκολία.
Στην πρώτη φουρνιά RSVR (μοντ. 2004-2005) η πλεξούδα ήταν αρκετά διαφορετική από ότι στα μεταγενέστερα μοντέλα, με αρκετούς ρελέδες κτλ στο μπροστινό μέρος του μούτρου (το 2006 βγήκαν τα RSVR με την "σηκωμένη" ουρά που διαβάζετε στο νήμα αλλά και τα 2ης γενιάς Tuono οπότε και οι διάφοροι ρελέδες μετακινήθηκαν στο πίσω μέρος της μοτοσυκλέτας). Ήταν ένα σοβαρό πρόβλημα που δεν μπορούσα να λύσω μόνος μου.

Βρέθηκε λοιπόν μια ενδιάμεση λύση. Ένα μπικίνι φέρινγκ που θα κρύβει την πλεξούδα, θα διατήρει την άγρια εισαγωγή και θα είναι μοναδικό, κατάδικό μου!
Ξεκίνησαν λοιπόν οι δοκιμές, βρήκα και ένα σετ πλαϊνά φέρινγκ από μοντ 2006 και πειραματιζόμουν. Εντωμεταξύ, έχω δώσει για τοπική βαφή ντεπόζιτο και ουρά με πολύ καλά αποτελέσματα!

Πάνω που βασανιζόμουν με το πως θα προχωρήσω, βρίσκω την αγγελία του Καναδού με το φοβερό Tuono factory με το μαύρο πλαίσιο. Πούλαγε τα Gilles Variobars με 100χιλ αποστάτες σε λογική τιμή. Τα χτύπησα κατευθείαν και θα περίμενα 3 μήνες για να έρθουν Ελλάδα, με τελωνείο τελικά
Ναι Ζήση, τον ίδιο λέμε από ένα παλιό θέμα στο apriliaforum, αν θυμάμαι καλά λεγόταν bikesinmud και είχε φτιάξει ένα πολύ καλόγουστο μηχανάκι!

Να λοιπόν οι φωτογραφίες από τα κλιπον, στην τοποθέτηση θα χρειαζόταν μακρύτερο σωληνάκι φρένων, για του συμπλέκτη απλά αλλάξαμε το πως πέρναγε από την τιμονόπλακα.

Φαίνεται επίσης το κόψιμο στο μούτρο ώστε να μην χτυπούν οι μανέτες (της CRG που λόγω ρυθμιστικού είχαν περισσότερο όγκο μπροστά).

Κάπως έτσι αφήνουμε το πρότζεκτ εδώ. Με ένα σετ Akrapovic που βρήκα επίσης φθηνά (γιατί ήταν χτυπημένη η μια) και έβαλα ανάποδα - για το μάτι. Αργότερα θα τις έκοβα και θα τις γύριζα κανονικά, μόνο και μόνο για να μου τις "φάνε" λίγο αργότερα.

Κάπως έτσι, προχωρώ στο επόμενο βήμα.

Τα πλαϊνά φέρινγκ που είχα αγοράσει κόβονται και κρατάω ένα φιλετάκι που θα ενώσω με το μούτρο για να βγάλω το σχέδιο που θέλω. Ψιλομπακαλίστικη δουλειά που φυσικά δεν είχα τις γνώσεις να κάνω εγώ, τα έδωσα σε ένα γνωστό. Θα με ταλαιπωρούσε το φινίρισμά του μιας και το κόλλημα έβγαζε σπασίματα στο χρώμα.

Επίσης, τα μαμίσια πλαϊνα κόβονται από εμένα για να δημιουργήσουν μια καρίνα, με το αποτέλεσμα να μου αρέσει πάρα πολύ! Μου έβγαζε κάτι σε καφέ ρέισερ που το γούσταρα πολύ!

Κανά δυο ακόμα.
Στα πλαϊνά εσωτερικά του μούτρου κάνω απόπειρες να στερεώσω με διάφορους τρόπους την πλεξούδα, άλλοτε με επιτυχία και άλλοτε όχι. Συνολικά πάντως success που λέει και ο πίνακας από πάνω (κατά την γνώμη μου). Guest η -τότε 3 χρονών- κόρη μου

Έτσι έμεινε λίγο καιρό, μάλιστα έχω κρατήσει και την επική φωτογραφία από βόλτα μου στην Εύβοια όπου μου κόπηκε η ντίζα του γκαζιού (πιστεύω επειδή ήταν από το RSVR και μάλλον ζοριζόταν με τα ψηλότερα κλιπόν) και επιστρατεύτηκαν τοπικά μέσα...
 

Από τις πρώτες προσπάθειες μετατροπής και με πολύ προσωπική δουλειά! Το θυμάμαι και στην πορεία το μηχανάκι που εξελίχθηκε κι άλλο με διάφορες παρεμβάσεις και είχε και αρκετή προίκα επάνω!!!
Μπράβο ψηλέ ανέβασε ότι άλλο βρεις και έχεις τη διάθεση και θα κοιτάξω να το κάνω ένα edit στο τέλος να βγάζει σωστό νόημα με καλή σειρά το νήμα.



Υ.Γ.1 Ήθελα να ήξερα ποιός περίεργος tuonocaponordakias κάνει τέτοιες ανασκαφές στο φόρουμ και ξεθάβει σκελετούς...     


Υ.Γ.2 Το είδικό όχημα της οδικής επικό!!!


Υ.Γ.3 Εκείνες τις carbon ζάντες του Καναδού πολύ θα τις ήθελα από το tuono που είχε φτιάξει. Τσίμπησες ωραία πραγματάκια από τον τύπο! 

Πάμε λοιπόν....

Η μοτοσυκλέτα μένει λίγο καιρό έτσι αλλά γενικά με τρώει να σκαλίζω. Είναι η εποχή που οι βόλτες είναι λίγες (καθότι νέος πατέρας) και η ασχολία/πειραματισμός με το μηχανάκι με αποφορτίζει από την καθημερινότητα.

Αρχίζω να πειραματίζομαι με 3Μ φιλμ βινυλίου και ντύνω διάφορα κομμάτια της μοτοσυκλέτας. Παράλληλα, παιδικός φίλος δουλεύει στη Piaggio και με την βοήθεια του, το Tuono στολίζεται με την κάρμπον καρίνα και τα πλαϊνά καπάκια του factory ενώ από ένα γερμανικό μαγαζί carbonadi.de παίρνω και ένα καπάκι βολάν κάρμπον.

Βλέποντας ότι το ματ χρώμα κάνει ωραία αντίθεση με τα γυαλιστερά κάρμπον, αποφασίζω να δώσω τα πλαστικά για βάψιμο. Ήταν κάτι που αρχικά δεν ήθελα να κάνω (για λόγους μεταπώλησης κυρίως) αλλά η τροπή του όλου project ηταν ούτως ή άλλως κάστομ και τότε φανταζόμουν ότι δεν υπήρχε περίπτωση να το δώσω....



Γελάστε ελεύθερα....
 








Έτσι λοιπόν, ντεπόζιτο/ουρά/μούτρο δίνονται για βάψιμο σε τοπικό φαναρτζίδικο της περιοχής και με 150 ευρώ παίρνω ένα πολύ καλό αποτέλεσμα. Παράλληλα δουλεύω τα αυτοκόλλητα του project. Εγένετω λοιπόν - και επίσημα - το progetto Milluono!

(οι εξατμίσεις πλέον έχουν κοπεί και γυρίσει στην σωστή πλευρά, έχουν μπει και νέα αυτόλλητα. Δεν θα τις χαρώ για πολύ μιας και μου τις κλέψανε λίγο μετά, ευτυχώς βρήκα ένα σετ arrow και τις αντικατέστησα άμεσα)

Μερικές φωτό ακόμα από ένα αποτέλεσμα μάλλον μοναδικό. Υπήρχαν φυσικά λεπτομέρειες που δεν λειτουργούσαν σωστά (πχ είχα μόνιμα θέμα με το να στερεώνω την πλεξούδα εσωτερικά του μούτρου) αλλά το συνολικό λουκ της μοτοσυκλέτας ήταν πάρα πολύ ωραίο. Τουλάχιστον στα δικά μου μάτια!

Όμως εκείνο το καλοκαίρι ( πρέπει να ήταν το 2012) χρησιμοποίησα την μοτοσυκλέτα σε καθημερινή μετακίνηση από/προς το εξοχικό μου. Διαπίστωσα λοιπόν ότι με τα Gilles variobars η θέση οδήγησης με ψιλοκούραζε, παρόλο που ήταν τα ψηλότερα που έβγαιναν (10εκ.).
Βάζω μπρος το - ξεχασμένο- σχέδιο της πλήρους μετατροπής σε Tuono και ξεκινώ αναζήτηση μούτρου, τιμονιού, τιμονόπλακας, βάση οργάνων/ραμ αιρ. Βρέθηκαν σε διάφορα μέρη που ειλικρινα δεν θυμάμαι πλέον και ξεκινάω να κάνω την αλλαγή.

Οι φωτογραφίες τα λένε όλα. Μια αρμαθιά καλωδίων που δεν μπορώ να βολέψω πουθενά!

Στον γιατρό λοιπόν το μηχανάκι για να φτιαχτεί η πλεξούδα και να κρυφτεί εσωτερικά στο πλαίσιο. Θα μπορούσαμε βέβαια να βάλουμε πλεξούδα από tuono 2006+ αλλά θα έπρεπε να μπει πακέτο με ECU και όργανο!! Δεν υπήρχαν διαθέσιμα τότε ενώ το κόστος (ακόμα και μτχ) θα ήταν αρκετά υψηλό. Δείτε φωτό που μου έστειλε ο Μπιλ τότε....


Έτοιμο Tuono πλέον, μέσω Μακρακώμης που λένε 

Τιμόνι τελικά μπήκε ένα Rizoma M005, λίγο χαμηλότερο από το ΟΕΜ (που δεν έβρισκα) ενώ φαίνεται και το πως πέρασε το σωληνάκι του συμπλέκτη για να φτάνει.

Από εκεί και πέρα, το Tuono συνέχισε με αισθητικές παρεμβάσεις κυριώς. Δηλαδή να γίνεται όλο και περισσότερο μαύρο

Αρχικά οι ζάντες. Πειραματίστηκα και με το plasti dip σε καβαλέτα κτλ, δυστυχώς δεν κράτησε σωστά (θα πήγαιναν πιο μετά για ηλεκτροστατική)

Κάποια στιγμή αγόρασα και τα κάρμπον καλύμματα του πλαισίου που έδειχναν πολύ σούπερ ενώ λίγο αργότερα μπήκαν και μαρσπιέ από RSV4 που τοποθετούν την τρόμπα του πίσω φρένου σε όρθια θέση και υποτίθεται ότι διόρθωναν την αίσθηση του πίσω φρένου. Ήταν όμως ελάχιστα πιο ψηλά τα ποδωστήρια οπότε και πήρα από ebay τα κλασσικά ρυθμιζόμενα ποδωστήρια και διόρθωσα την θέση τους (και την άνεση στα γονατά μου)!

Μερικές ακόμα από το εργαλείο