Κυριακή του Πάσχα λοιπόν και αφού έχουμε φάει τον αγλέορα βγήκαμε και για χαλαρό ποτάκι...

Η ώρα περνούσε και η ιδέα της βόλτας την επόμενη μέρα, Δευτέρα του Πάσχα, έπεφτε στο τραπέζι όλο και πιο έντονα.
Σε συνεννόηση και με τον Ανδρέα που βρισκόταν ήδη στην Ήπειρο τις μέρες των εορτών κανονίστηκε χωρίς πολύ σκέψη ημερήσια εξόρμηση.

Έτσι ένα capo ένα tuono και ένα funduro 650 θα ξεκινούσαν την επομένη το πρωί για να κάνουν την παρακάτω διαδρομή που γλυκοκοιτούσαμε σε προηγούμενες συζητήσεις μας.


https://goo.gl/maps/v4fyFdXKSE35UEXj9

Η περίοδος ιδανική καθώς οι θερμοκρασίες ακόμα είναι καλές και δεν έχουν πιάσει οι ζέστες για τα καλά, ενώ και η μέρα είναι αρκετά μεγάλη πλέον για να γράψεις με άνεση αρκετά χλμ σε επαρχιακό δίκτυο που βγαίνουν με πιο αργούς ρυθμούς.


Ακολουθεί αναζήτηση online για να κλείσουμε εισιτήρια για πρωινό δρομολόγιο ώστε να είμαστε νωρίς Ηγουμενίτσα και ω, τι έκπληξη! λόγω των ημερών και της τεράστιας κίνησης επιβατών που πλημμύρισαν το νησί δεν βγάζει διαθέσιμο εισιτήριο ούτε για δείγμα, παρόλο που τα δρομολόγια είχαν αυξηθεί λόγω της ζήτησης που υπήρχε. Το μόνο διαθέσιμο στις 20.00 η ώρα.   

Τρώμε την πρώτη ξενέρα αλλά δεν πτοούμαστε!

Αναζήτηση με άλλη κοινοπραξία και ναι βρίσκουμε διαθέσιμα εισιτήρια για 06:30!!! Βάρβαρο θα μου πείτε να ξυπνήσεις 05:30 όταν έχεις κοιμηθεί γύρω στις 01:30; Ας είναι... Η χαρά της βόλτας τα βάζει όλα αυτά στο περιθώριο! 


Πρωινό ραντεβού λοιπόν στις 06:15 στο λιμάνι και αναχώρηση γεμάτοι προσδοκίες. Το καράβι γεμάτο ασφυκτικά και αναγκαστικά καθόμαστε έξω και απολαμβάνουμε τη νέα μέρα που χαράζει.

Την ώρα που αναχωρούμε καταφθάνει και το πρώτο κρουαζιερόπλοιο της ημέρας...


Λίγη ομίχλη στο βάθος δίνει ανάλογο παρόν ενώ τα χρώματα της αυγής είναι φανταστικά ήδη!

Η μέρα προμηνύεται υπέροχη! 

Ο ήλιος ανατέλλει και τα χρώματα πλέον είναι μαγικά! 
Μόνο και μόνο για να ξεκινάς τη βόλτα με αυτές τις εικόνες αξίζει το πρωινό ξύπνημα!!!

Οι γλάροι καθόλη τη διάρκεια του ταξιδιού μας συντροφεύουν, άλλοτε πετώντας αγέρωχα δίπλα μας και άλλοτε αναζητώντας τροφή πίσω από το φέρρυ...

Πρώτη γρήγορη στάση για λίγο χάζη στη διαδρομή-φίδι που ανεβαίνουμε καθώς απομακρυνόμαστε για να αφήσουμε πίσω μας το νομό Θεσπρωτίας... Πίσω μας στο βάθος τα γελάδια βοσκάνε αμέριμνα...

Δεύτερη γρήγορη στάση λίγο μετά τη Βροσίνα σε γνωστή πηγή.
Δυστυχώς σε όλη τη διαδρομή υπάρχουν σημάδια περαιτέρω ερήμωσης των γραφικών και ιστορικών χωριών της Ηπείρου! 

Η πρώτη στάση για καφεδάκι και μερικά τυροπιτοειδή θα γίνει στην Κόνιτσα αφού πρώτα επισκεφθούμε το γνωστό γεφύρι της!

Το τοπίο μαγικό! Τα χιόνια έχουν σχεδόν λιώσει, αν και για την εποχή κρατάει ακόμα χαμηλά στα βουνά, και τα ποτάμια έχουν αρκετά μεγάλη ροή νερού.

Σε συνδυασμό με το καταπράσινο τοπίο που καθρεφτίζουν, μας προσφέρουν εικόνες που θα μείνουν χαραγμένες στη μνήμη. Τουλάχιστον μέχρι την επόμενη φορά που θα σταθούμε στην κορυφή του τοξωτού γεφυριού! Του συγκεκριμένου ή κάποιου άλλου από τα πλείστα της Ηπείρου!    

To be continued...

Επόμενη στάση το χωριό Αμάραντος με τα θερμά λουτρά του.
Στο χώρο αναβλύζει θερμός ατμός από τα έγκατα της γης.
Η τοποθεσία και η θέα φανταστική.

Από το σημείο που σταματήσαμε υπάρχει χωματόδρομος που οδηγεί στην Πυρσόγιαννη, ένα από τα γνωστότερα χωριά των Μαστοροχωρίων.
Εκεί συναντήσαμε ένα 950 adventure & ένα tenere 700 που θα συνέχιζαν μέσω του δασικού προς Πυρσόγιαννη.

Στην επιστροφή μας από τον Αμάραντο με κατεύθυνση προς Κόνιτσα και λίγο έξω από το χωριό εντοπίσαμε πινακίδα που δήλωνε την ύπαρξη παραδοσιακού πέτρινου γεφυριού. Δεν χάσαμε την ευκαιρία μας και σε ελάχιστα λεπτά ήμασταν μπροστά σε ένα μικρό αλλά πανέμορφο και με τέχνη λαξευμένο πέτρινο γεφύρι.


Οι ήχοι της φύσης γύρω μας καθώς και ο ήχος της φυσικής ροής του νερού απλά μαγικοί! 

 

Άλλη μια σύντομη στάση για να χαζέψουμε τη φύση...

Εξαιρετική εκδρομή, με τέλειο καιρό! Καλούς δρόμους!

Επόμενος προορισμός η Ιερά Μονή Μολυβδοσκέπαστης η οποία κουβαλάει στις πλάτες της αιώνες ιστορίας...