...συνέχεια... Το 650!
(μικρό διάλλειμα με ένα duke last edition 1998... 3 μήνες συμβίωση... εξαιρετικό, γρήγορο, σαν bmx αλλά σε κάνει φτωχόοοοο... πολλά προβλήματα)
Όταν το πήρα το 650 έβαλα τα κλάμματα... βαρύ μαλακό και αργό σε σχέση με το 600!
που είναι το γκάζι? που είναι τα φρένα?? γιατί είσαι τόσο φαρδύ? πολύ κλάμα
έλα Πάνο σύνελθε... το μόνο που ήταν καλύτερο από τον παλιό μου πήγασο ήταν η υδρόψυξη και το γεγονός ότι ήταν καινουργιο.
Τρίτη το πήρα, τετάρτη παρήγγειλα τηλεφωνικώς τις εξατμίσεις στον Akrapovic
(ο διαλογος ήταν κάπως έτσι:)
-καλημέρα θέλω εξατμίσεις για πήγασο 650
- τι είναι αυτό, δεν έχουμε μάλλον!!!
- κάντε κάτι ρε παιδιά, δεν είναι το κόστος πρόβλημα
- καλά κάτι θα κάνουμε
- να σας στείλω 300.000δρχ είναι καλά?
- που να τις στείλουμε είπατε?
και κάπως έτσι 15 μέρες μετά παρέλαβα τις πανέμορφες και παναλαφρες Scorpion by Akrapovic (1,7κιλα έκαστη).
Ωσπου να έρθουν οι ακράπες πήρα ένα ζευγάρι στεφάνια Akront και λάστιχα MT60 Corsa και να το super moto
Επειδή τα φρένα ήταν άθλια (πολύ καλά για αρχάριους αλλά όχι για γρήγορες βόλτες) αλλάχτηκε το μπροστινό με ένα σετ από duke κομπλέ (δίσκος δαγκάνα τρόμπα) έγιναν κάτι πατέντες για να μπει και ο δίσκος και η δαγκάνα (τότε ήταν πατέντες τώρα τα λένε αξεσουάρ).
με αυτά και με αυτά 15 μερές μετά την αγορά του και μόλις με 60 χλμ ο πήγασος βγήκε για στρώσιμο (στην παλιά επίδαυρο) όπως έπρεπε να είναι.
έλα όμως που το μικρόβιο του SM είχε μπει για τα καλά μέσα μου. και εκμετλευόμενος το πολύ καλό πλαίσιο και την ομαλή παροχή της δύναμης (με τις ακράπες φιλτράκι και dyno jet 45,1 τροχό τότε) μαζί με διαίτα 16 κιλών από τις παλιές εξατμίσεις (147 κιλά πια) μπήκα στους αγώνες (και πολλές προπονήσεις): 2 το 1998(16ος στον πρώτο αγώνα, 11ος στον δεύτερο, 3 το 1999(11, 14, 12) και 4 το 2000 (9, 11, 14,14).
Παράλληλα δουλεύοντας στο περιοδικό ΜΟΤΟ (άλλο ένα παιδικό όνειρο) χρησιμοποιούσα τον πήγασο για κάθε προσωπική μετακίνηση ή εκδρομή του MAG τότε. Προσθέστε και κάτι ταξιδάκια στο εξωτερικο, κάτι mugello το 2004 (γύρισα από forli και στην Ανκόνα συνειδητοποίησα ότι δεν είχα πλέον δεξί μαρσπιέ) κατι γρήγορα στα Γιάννενα να δω τα φιλαράκια μου μαζεύτηκαν τα χιλιόμετρα.
το 2006 ξανά πήγα Mugello...φορτώθηκε με τα σαμαράκια του, με 160 μέχρι πάτρα (δουλευτε ζεστά όμως... 75-80 C)
βγαίνουμε ιταλία, δώστου με 150-160 στην οτοστραντα μιας και η θερμοκρασία είχε πέσει (70C)
Στάση στην Ιμολα για καφέ μετά ξεκινάει η οδηγική νιρβάνα. 100χλμ εξαιρετικού στροφιλικίου όπου το πηγασάκι έδωσε ρέστα κάνοντας τους στριτάδες να αναρωτιούνται πως αυτό το κατά τα άλλα ήσυχο μηχανάκι ήταν τόσο σταθερό και τόσο καλό στις στροφές.
στο δρόμο για Φλωρεντία βρίσκω 2 μανστερ και ένα 954RR και ξεκινάει το πανηγύρι. Οι ιταλοί δεν έχουν αναπτυγμένο το μοταρντ οπότε σε κάθε στροφή που έβλεπαν τον πήγασο να μπαίνει γλιστρώντας πάθαιναν πλάκα... και πανω που κερνάω τα τσάγια και βγαίνω στην κατηφόρα για φλωρεντία ο πήγασος σβήνει!!!
σταματάω στην άκρη (οι ιταλοί νόμιζαν πως σταμάτησα για να τους κάνω πλάκα) και βλέπω μια εικόνα που μέχρι τώρα μόνο στα κομικ του Τζο bar έβλεπα... από τις ακράπες έβγαινε λευκός καπνός!!!
λεω πάει κόλλησε! λάδια δεν μύριζαν όμως... κοιτάω θερμοκρασία καλά είμαστε (75C)... βλέπω όμως και νερά να τρέχουνε από τον λαιμό της εξάτμισης... Φλάτζα καύσης... σιγουράκι...
2 παιδιά από τα Τρίκαλα που είμασταν μαζί στην εκδρομή με βρίσκουν και κατεβαίνουμε ποδοαράκι στην φλωρεντία προς αναζήτηση συνεργείου aprilia.
Μας βρίσκει ένας μπάτσος (ο οποίος ήταν και δάσκαλος στο μουτζελο ... γυρναγε με R6 2:06:15) και μας πάει στο συνεργείο που εφτιαχνε το μηχανάκι του.
Γιαφκα το συνεργείο μια πορτα πράγμα αλλά με 3 ραμπες 3 αερο-δυναμοκλειδα και 2 τορνους!
Μέσα είχε το R6 του μπατσούλι, ένα 999SPR με carbon υποπλαίσιο και κάτι άλλα αντίστοιχα...
Δευτερα άνοιξε το μοτέρ, τρίτη βρήκαμε το ανταλλακτικό, Τετάρτη έστειλε κύλινδρο και κεφαλή για πλαναρισμα (και επειδή είχα ξαναλλάξει παλιά φλάτζα με το καινούργι πλαναρισμα υπήρχε η πιθανότητα να βρίσκουν οι βαλβίδες στο πιστόνι... έτσι έσκαψε στον τόρνο το πιστόνι όσο ακριβώς κατέβασε την κεφαλή με το πλαναρισμα) Πέμπτη έδεσε και τσέκαρε και Παρασκευή πρωί φόρτωνα πάλι για το ταξίδι της επιστροφής.
Σε όλα αυτά τα χρόνια έχω αλλάξει και έχουν γίνει οι παρακάτω εργασίες:
σύνολο χιλιομέτρων:227.750 (πραγματικά από sigma για να μετράει σωστά μετα την αλλαγή της διάστασης του μπροστινού)
κατεβάσματα κινητήρα: 0
ανορθωτές : 2 (μετά τον βάλαμε με τον Bill εκεί που τον έχουν τα ψεκαστά και είμαστε οκ)
φλάτζες καυσης : 2 από την εποχή της αγωνιστικής εμπλοκής (μετά ο Bill έβαλε μια καλύτερη και λεπτότερη για αύξηση συμπίεσης)
κόμπλερ: 0
λάμπες κλπ: 0
ντίζες γενικά: 0
βαλβίδα: 1 (από λάθος κλείσιμο καπακιού μετά από σερβις (πριν παώ στον Bill)
δισκόπλακα εμπρός: breaking for duke 320mm forged Semi floating : 2 αλλαγές
δαγκάνα εμπρός: brembo τετραπίστονη serie oro
τακάκια: brembo racing
δισκόπλακα πίσω:0
τακάκια πίσω: brembo
αλυσιδογράναζα: Afam kit
Αναρτήσεις:
εμπρός
αναποδο πηρούνι με ελατήρια WP και revalving στην Ιταλία στον Lipollis (έστειλα ολόκληρο το πηρούνι εκεί και άνοιξε άλλους αυλούς δεν ξέρω τι έκανε αλλά όποιος το οδηγεί παθαίνει πλακα)
Τα WP παντως δεν είναι καλύτερα από τα μαμά aprilia τα οποία θα ξαναβάλω (εκτός και αν προκύψουν ohlins ή technoflex).
έχω ρίξει και ένα πόντο τις πλάκες για πιο γρήγορη γεωμετρία και περισσότερη μεταφορά βάρους εμπρός
Πίσω
έχω αλλάξει 3 αμορτισέρ aprilia-sachs με την υδραυλική προφόρτιση. Οι ρυθμισεις που εμένα βόλευαν είναι:
προφόρτιση ελατηρίου: στα 36/50 κλικ για ένα άτομο. Με 2 άτομα 40/50 και με φορτίο 50/50
Τώρα έχω πάρει ένα EMC powersport πλήρως ρυθμιζόμενο. Μόλις το βάλω θα σας πω περισσότερα.
εξατμίσεις: Scorpion by Akrapovic
τιμόνι: answer racing pro taper με τα δικά του καβαλέτα
ΣΗΜΕΡΑ
(επειδή ο bill είναι εξίσου παλαβός με μένα μην τον βλέπετε έτσι χαμογελαστό είναι θεοπάλαβος)
ηλεκτρονική ή από Husky 570SMR ή από Monster 750 για να στροφάρει πιο γρήγορα και πιο ψηλα
2 FCR 39mm
ροϊκή εξέλιξη στην κεφαλή (πιθανώς και τετραβάλβιδη από κανα τετράροδο bombardier)
εκκεκντροφόροι από 650 του 92 (πολύ πιο γρήγοροι από τα 1997+)
λαιμοί εξατμίσεων από 650 του 92 (από 2σε1σε2 γίνεται 2σε2 κατευθείαν... γαμώ)
πιστονάκι τυφλό Akralite forged ultralight από αμερική ... το έχει ο bill στα χεράκια του
Ερώτηση: και γιατί ρε μεγάλε τόσος κόπος? πάρε κάτι πιο μεγάλο και πιο γρήγορο?
απάντηση: λογικό και πήρα ένα tuono factory...
έλα όμως που ακόμα νοσταλγώ τον πηγασάκο και τα χουέρια που κάνει στο δρόμο...
έλα όμως που δενομαι συναισθηματικά και δεν θέλω να το πουλήσω...
εν κατακλείδι:ο πήγασος είναι ότι πρέπει: χωράει 2 άτομα άνετα, ενώ την ίδια στιγμή είναι μικρός και ελαφρύς. ταξιδεύει με 160 χαλαρά και για πάντα με καλή προστασία από αέρα. φορτώνεται σαν γαϊδούρι και δεν είναι βαραδερο, έχει 22 λίτρα ντεπόζιτο και δεν δείχνει σαν φορτηγό, δεν βγάζει ζημιές, έχει καλά φώτα, (το δικό μου έχει και καλά φρένα και κράτημα σαν σουπερσπορτ) και στην τελική είναι το δικό μου μηχανάκι όπως το έχω φανταστεί. Από την άλλη πληρώνω λίγα τέλη, μικρή ασφάλεια και κόστος συντήρησης
Αυτά τα ολίγα
ότι θέλετε στην διάθεσή σας. Και αν ποτέ δείτε ένα μαύρο πήγασο με αυτοκόλλητα 46 supermoto είναι ο δικός μου και μάλλον εγώ θα είμαι (εκτός κι αν το έχουν φάει)
κλείνοντας 18 χρόνια με πήγασους βλέπω όλη μου την μοτοσυκλετιστική ζωή συνδεδεμένη με ένα όνομα και 2 μηχανάκια... έζησα μαζί τους απίστευτες στιγμές, πίκρες όταν δεν υπήρχε καν αντιπροσωπεία, αγωνία όταν έστειλα τα λεφτά για το μοτέρ το 600 τυφλά, είδα όμως ευρώπη και αφρικη και ποτέ δεν μ αφησαν στη μέση του πουθενά... έτρεξα αγωνες και τη άλλη μέρα το πρωί πήγα στο γραφείο με το ίδιο μηχανάκι, κοιμήθηκα από κάτω τους μέσα στην έρημο, παρκαραν στο κοσμοπολίτικο Μονακό, πέρασαν 100 περάσματα στις Άλπεις, έκαψαν φλάτζες αλλά ταπείνωνσαν πολλά δυνατότερα και πιο ειδικά μηχανάκια, σε στροφές σε όλη την ευρώπη...
έτσι λοιπόν πέρασαν 18 χρόνια... και ακόμα θυμάμαι πως πήγα 27 Μαρτιου το 1990 το βράδυ και κοίταζα το πηγασο το 600 στην βιτρίνα στη ρόδο, και πως για να το ξεχρεώσω δούλευα 3 δουλειές... και πως να τα ξεχασεις όλα αυτά!!!
(συγγνώμη για τα μεγάλα μηνύματα)