χμμμ... τώρα εγώ να μιλήσω ή δε χωράω εδώ..??
Λοιπόν νομίζω ότι ειστε κολλημένοι, αλλά θα σας κανω τη χαρη και ''αντικειμενικά'' θα σας πω για τον Πήγασο...
Κατ` αρχάς όσυς ρωτησετε για τον '' Πήγασο'' θα σας αναφερουν τη λέξη ''έρωτας''... Τουλάχιστον εγώ απο γνωστούς και άγνωστους σε συζητήσεις την εχω ακούσει....
Για εμένα ξεκίνησε όταν είχα δει ένα βυσσινι-μπορντώ Πήγασο σε μια βιτρίνα και είπα...''πω..πω...
αυτό μια μέρα θα το πάρω..''
Η μέρα αυτή ήταν μετά απο κανα--δυο χρόνια... Κάθε μέρα το χάζευα...
Τι μου άρεσε με ''την πρώτη ματιά''..??? οι καμπύλες... ότι ηταν διαφορετικό, οτι δεν ήταν ''πομπώδες'' κοινώς γομάρι σαν τις africanes τοτε... και..φυσικά ότι δεν κυκλοφορουσε
ουτε ενα στην πόλη μου...
Όταν με ρωτούνε τώρα χρήστες για αυτό το μοντέλο 650ie που εγω είχα τουλάχιστον λεω μια λεξη...
''τίμιο'' και ερχομαι στα λόγια του Presidente Που όντως τα κάνεις όλα με αυτή τη μηχανή....
Εντυπωσιασμένος απο το μοτέρ του και το πόσο στιβαρό είναι, ώστε ακομα και όταν ''το `πίνεις'' σε στυλ..'αυτη θα ειναι η τελευταια μου βόλτα, ας παρω τον ινητηρα στο χερι, δεν πειραζει''... να μη συμβαινει τίποτα απολύτως παρά μόνο ένα χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη....
Έτσι όπως εχω παει τον Πήγασο δεν εχω παει ουτε 1% το capo....
Λοιπόν ό,τι του έλεγες το έκανε... μερικές φορές με συμβιβασμούς...άλλες πάλι σε εξέπληττε...
Δεν αναφερω το ''ζυγισμα'' και την απολαυστική θεση οδήγησης ε....
''Τα μονοκύλινδρα δεν ειναι για μακρινά ταξίδια και πολλά γκάζια΄'' ζεσταινονται...χαλάνε....
Αλεξ/λη Θεσ/κη δικάβαλος και 170 στο κοντερ ίχως και 175 στο...''γκρεμό'.. αλλα τα 170 στις αρχες συνεχεια...αλλοτε 165 οταν ηθελε φρεσκάρισμα....
Αλεξ/λη - Ξανθη σε 45' λεπτα για καφέ μια ατελείωτη ευθεία και τα φιλαρακια με 636 να λενε...''ρε... πάει 180..???? τόσο ανετα''..??? -καλά..κλέβουν τα γιαπωνέζικα...εγω΄ειχα 170 και κατι ψιλα....
''
Αναρωτιόμουν αν το φορτωνα με σκηνές...τσάντες...δικάβαλος πως θα πήγαινε...
πηγαινε καλύτερα !!! !!! εκεί έπαθα την πλάκα... δε διαμαρτυρήκε ποτέ... ίσα-ίσα τότε ήταν πωςε ενιωθες ότι οδηγούσες ''μηχανή''.....
αναρωτιόμουν αν θα αντεχε και καλά το 1ο μου ''μακρυνό'' ταξιδι φορτωμένος και δικάβαλος...
για όσους θυμούνται ποσο βαρυα ήταν η μπαγκαζιέρα που ο Powerphot+bill νομίζαν οτι ηταν κλειδωμένη
ενώ απλά ήταν ασήκωτη....
Το μηχανάκι πήγαινε αδιαμαρτυρητα...με μια κάτω στο σασμάν και ροπή στο φουλ, σε στροφιλίκι ή στην ευθεία Λάρισα - Βόλο που έβλεπα το μοτέρ να..''ανοιγει'' και όλο και να μεγαλώνει η τελική του...1..2...3... παραπάνω στο κοντερ και να πηγαίνω τραινάκι....
είχα μια απορία...: αν έμπαινε σε πίστα αλλά μετα τις φωτος το υ Presidente εντάξει μου λυθηκε και αυτή η απορία....
με λίγα λόγια ηταν μια μοτό που..απλά την αγαπούσες...δεν το συζητάω το value/money πόσο αξίζει.....
επίσης πότε δεν βαρέθηκα να την κοιτάζω και να λεω ''πω..πω... τι ομορφο που ειναι ρε φουστημ`''... δεν ξερω αν συμβαίνει σε όλους και για χρόνια....
τέλος αν και χωματερός δεν ήμουν ποτέ και αν και δεν ενδεικνυται χωρίς ψιλοεπεμβάσεις για χώμα, έχω να πω ότι πουθενά δεν κώλωσα με τον Πήγασο... (καλά με capo, κόβω λασπη με τη μια) και ανέβηκα ραχούλες και μπαϊρια, σε δρόμους στρατιωτικούς δικάβαλος μεσα από τα αυλάκια που ειχαν αφήσει οι ερπύστριες απο αρματα και φταναν μεχρι τα μαρσπιέ.....
με λίγα λόγια....
όοοχι...δεν ειμαι κολλημένος σαν τους παραπάνω που ποστάραν....
αλλά για μενα ο Πήγασος ήταν ''σχολειο'' και απολαυση και όλα....