Ξημέρωμα Πέμπτης οι μέρες έχουν αρχίσει να τελειώνουν και το Σάββατο που θα μπαίναμε στο καράβι
πλέον έμοιαζε κοντά μας .
Ωστόσο είχαμε άλλες δύο καλές μέρες που θα τις εκμεταλευόμασταν όσο καλύτερα γίνοταν .
Το κομμάτι πάσα , ορεινά , χιόνια ...κτλ είχε τελειώσει χθες και αυτό το ξέραμε . Κανονικά το πρόγραμμα για αυτή τη μέρα είχε ανέβασμα μέχρι τη λίμνη της Γενεύης ,
αλλά λίγο τα θέματα του capo , λίγο το λάστιχο του bandit και το κομπλέρ του που είχε αρχίσει
και έσκουζε κάθε φορά που έπαιρνε μπροστά ,
μας έκανε να αναθεωρήσουμε και να βάλουμε πλώρη προς Νότο με το σκεπτικό
αν μας βρει τίποτα άλλο από δω και πέρα να είμαστε κοντά στην Ανκόνα .
Αποφασίσαμε να κατεβούμε για διαμονή
και τουρισμό στη Μπολόνια ,
διασχίζοντας παράλληλα τη λίμνη του Como καθώς και το Ελβετικό Λουγκάνο ,
για να πάρουμε μάτι τι παίζει εκέι στα κοσμοπολίτικα .
Η διαδρομή φεύγοντας από το Rodi Fiesso και όσο κατεβαίναμε νότια ,
γινόταν όλο και πιο αδιάφορη μέχρι που άρχισε να μας περνάει από πόλη σε πόλη ,
και να μας σπάνε τα νεύρα
[size=78%]:[/size]a) από τη κίνηση την οποία και είχαμε ξεχάσει τόσες μέρες
β) τη ζέστη που έκανε επανεμφάνιση και βγάζαμε τη μπέμπελη πλέον
γ) την εκνευριστική πειθαρχία των Ελβετών να σταματάνε
σε κάθε διάβαση πεζών
Κάποια στιγμή φτάνουμε Λουγκάνο , και επικρατεί το απόλυτο χάος .
Κίνηση , εφέ , πουλ μουρ , αυτοκίνητα ....μπλα μπλα
Σημείο να αφήσουμε μηχανάκια ή να παρκάρουμε ούτε για δείγμα .
Καθόμαστε 10 λεπτά πάνω στο δρόμο ,
βγάζουμε και 4-5 φωτό και φεύγουμε από το Λουγκάνο
στο οποίο δεν έιδα και τίποτα αξιόλογο να πω την αλήθεια .
Είδα πράγματα που τα έχω ξαναδεί Σαββάτο βράδυ και στη Γλυφάδα
και το Μικρολίμανο ας πούμε και με αφήνουν παγερά αδιάφορο
Ένα κοσμικό μέρος όπως είναι όλα και τίποτα παραπάνω .
Βάζουμε πορεία για Κόμο , αν και πλέον έχοντας δει τη κατάσταση του Λουγκάνο
είμαι βέβαιος τι θα βλέπαμε και εκεί .
Και όντως επιβεβαιώθηκα . Άλλη μία από τα ίδια ... κίνηση , χαμός , εφέ ...κτλ
Με το ζόρι , κατά τύχη και αφού το gps μας έχει γυρίσει 2-3 φορές το Κόμο ,
βρίσκουμε ένα σημείο να αφήσουμε έστω τα μηχανάκια και να αράξουμε 10 λεπτά ...
Πλέον η ζέστη δίνει ρεσιτάλ , και τα έχουμε φτύσει ενώ έχουμε κάνει μόλις 100 χλμ
Ενώ ξεκινήσαμε χαλαρά ότι δεν έχουμε και πολλά χλμ σήμερα , ούτε δύσκολα
είχαμε κάνει μόνο το 1/3 και ήδη είμασταν χώμα .
Έμεναν 200 χλμ autostrada , που έμοιαζαν ένας απίστευτος γολγοθάς με τις παρούσες συνθήκες ,
και έτσι ήταν ...
Είχε απογευματιάσει όταν μπαίναμε Μπολόνια ,
και τίποτα δεν μπορούσε να μας φτιάξει τη διάθεση ....
εκτός από την ίδια τη Μπολόνια !!
Τι απίστευτη πόλη ?
Μια φοιτητούπολη , γεμάτη ζωή , φοιτητές , καφετέριες ,
μπαράκια που το βράδυ έσφιζαν από ζώη ...
και όλα αυτά σε ένα περιβάλλον κλασικών και Ρωμαικών κτιρίων
που όπου και να κοίταζες νόμιζες ότι έπαιζες σε σκηνικό ταινίας .
Εγώ νόμιζα ότι ήμουν χαρακτήρας του assasin greed για όσους ξέρουν .
Τακτοποίηση στα δωμάτια και παραλίγο μία μικρή σύρραξη από τους συνοδοιπόρους
με τη ξενοδόχο
[/size]που μας χρέωσε extra το parking αλλά μικρό το κακό . [size=78%]Ήταν τόσο κεντρικά το δωμάτιο που όλα τα άλλα ήταν λεπτομέρειες
Μπολόνια by night μετά !!Μπυριτσες , aperol spritz , Iταλικό παγωτάκι ...
χάζεμα σε αξιοθέατα , μουσικές στις πλατείες , happenings ...κτλ
Πραγματικά , η ομορφότερη πόλη που έχω τη τύχη , να έχω επισκεφθεί στη ζωή μου . Άνετα θα ξαναπήγαινα εκεί !! Δεν γράφω άλλο , δεν έχω λόγια να τα περιγράψω
αφήνω τις φωτογραφίες να δείξουν λίγο από τη μαγεία της
Η μέρα θα έκλεινε ευχάριστα λόγο της ίδιας της πόλης ,
και θα αποζημίωνε για όλη τη ταλαιπωρία και κούραση που είχαμε τραβήξει
το πρωί ταξιδεύοντας προς εκεί !!
.... συνέχεια αύριο